พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 530

หวัง อวี่เฉียนรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าเมื่อเธอตระหนักได้ว่าเธอทำตัวเหมือนตัวตลกในคืนนั้น เธอคิดว่าเธอกำลังล้อเลียนหลิง อี้หราน แต่ความจริงแล้ว สิ่งที่เธอทำคือแค่เล่นสนุกและทุกคนต่างมองว่าเธอเป็นตัวตลก!

...

หลิง ลั่วอินถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าไปในคฤหาสน์ส่วนตัวของกู้ ลี่เฉิน ขณะที่คนรับใช้กล่าวกับเธอว่า “ได้โปรดกลับไปเถอะครับคุณหลิง คุณกู้บอกฉันว่าเขาไม่ต้องการพบใคร”

“คุณช่วยบอกเขาได้ไหมว่าฉันมาหา” หลิง ลั่วอินถามอย่างเร่งรีบ เธอไม่ได้เจอลี่เฉินมาตั้งแต่งานเลี้ยงในตอนนั้น นอกจากนี้ เขายังปฏิเสธเธอทุกครั้งที่เธอพยายามจะติดต่อเขา

ตอนนี้เธออยู่หน้าบ้านของเขาแล้ว แต่กลับถูกปฏิเสธไม่ให้เข้า

“คุณกู้บอกว่าจะเขาไม่ต้องการพบ ‘ใคร’ ผมคิดว่า ‘ใคร’ นั่นรวมถึงคุณด้วย คุณหลิง หรือคุณควรจะโทรหาคุณกู้เพื่อสอบถามว่าเขาต้องการพบคุณไหม ถ้าเขาอยากพบคุณ ผมจะยอมให้คุณเข้ามาครับ” คนรับใช้กล่าวอย่างเคารพ นัยน์ตาของเขาซ่อนความดูถูกเหยียดหยามเอาไว้ข้างใน

หลิง ลั่วอินเป็นหนึ่งในผู้หญิงจำนวนมากที่เขาเคยเห็นในชีวิตของเขา ไม่มีแฟนสาวคนไหนของเจ้าชายแห่งวงการบันเทิงไม่กระตือรือร้นที่จะได้หัวใจของเขา ใครกันที่จะสามารถครอบครองหัวใจของเขาได้?

คุณหลิงมีความทะเยอทะยานเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ก่อนหน้า แต่เธอไม่สามารถเข้าไปในหัวใจของเจ้าชายแห่งวงการบันเทิง คงไม่นานนักที่เธอจะเสียตำแหน่งแฟนสาวของเจ้าชายแห่งวงการบันเทิงไป

หลิง ลั่วอินทำได้เพียงจ้องมองและขบฟันด้วยความเกลียดชัง ถ้าเธอสามารถโทรหาลี่เฉินและบอกให้เขามาหาเธอได้ เธอจะขอความช่วยเหลือจากคนรับใช้ทำไม?

ภายในคฤหาสน์กู้ ลี่เฉินที่อยู่ในห้องสตูดิโอกำลังถือดินสอและวาดภาพเหมือน ภาพเหมือนตอนโตของเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในความทรงจำของเขา

หลังจากที่เขาวาดภาพเหมือนเสร็จแล้ว เขาก็รับรู้ได้ว่าภาพที่เขาวาดนั้นหน้าตาเหมือนหลิง อี้หราน

กู้ ลี่เฉินจ้องไปที่ภาพที่เขาวาดแล้ววางดินสอลง