พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 568

หลิง อี้หรานตกใจ เธอไม่คาดคิดว่าแขกในวันนี้จะเป็นหลิง ลั่วอิน

บางครั้งโรดโชว์ก็เชิญแขกมาร่วมงานเพื่อเซอร์ไพรส์ให้กับผู้ชม

พวกเขามักจะเชิญดาราที่มีชื่อเสียง แต่หลิง ลั่วอินเป็นเพียงนักแสดงเกรดดี ในวงการบันเทิงก่อนที่เธอจะกลายเป็นแฟนสาวของกู้ ลี่เฉิน

ชื่อเสียงของเธอเกิดจากกู้ ลี่เฉินและในตอนนี้หลิง ลั่วอินได้รับงานแสดงที่ดีมากมายเพราะกู้ ลี่เฉิน

นอกเหนือจากโฆษณาที่ได้รับการตีพิมพ์แล้ว ละครโทรทัศน์และผลงานแสดงอื่น ๆ ก็ยังอยู่ระหว่างการผลิตและยังไม่ได้ออกฉาย

ดังนั้นหลิง ลั่วอินจึงยังไม่ได้แสดงในภาพยนตร์ เหตุผลที่เธอสามารถเป็นแขกรับเชิญได้ก็เพราะกู้ ลี่เฉิน

ชิน เหลียนอีหันไปหาเพื่อนสนิทของเธอด้วยใบหน้าที่เสียใจและรู้สึกผิด “ขอโทษนะอี้หราน ฉันไม่รู้ว่าวันนี้หลิง ลั่วอินจะมาเป็นแขกรับเชิญ”

ถ้าเธอรู้ เธอคงไม่ซื้อตั๋วโรดโชว์นี้

หลิง อี้หรานยิ้ม “มีอะไรต้องขอโทษด้วย? ไม่ใช่ความผิดของเธอสักหน่อย วันนี้เรามาหาเกา จิ้งชานนะ ไม่ใช่หลิง ลั่วอิน”

ชิน เหลียนอียังคงเสียใจจนเธอไม่ได้ตั้งใจดูภาพยนตร์เรื่องนี้ได้มากนัก เธอยังคงคิดถึงเรื่องที่หลิง ลั่วอินเป็นแขกรับเชิญ

หลังจากภาพยนตร์จบลงแล้ว ชิน เหลียนอีไม่ได้คะยั้นคะยอให้หลิง อี้หรานช่วยเธอให้ได้ถ่ายรูปกับเกา จิ้งชาน แต่เธอกลับพูดว่า “ไปกันเถอะ”

“เธอไม่อยากถ่ายรูปกับเขาเหรอ?” หลิง อี้หรานถามด้วยความประหลาดใจ

“ไว้ฉันจะบอกเธอทีหลัง” ชิน เหลียนอียักไหล่

“มาเถอะ ลองดูก่อน” หลิง อี้หรานรู้ว่าเพื่อนสนิทของเธอตั้งตารอที่จะได้รูปถ่ายและขอลายเซ็นจากเขามากเพียงใดในวันนี้ เธอไม่ต้องการทำให้เพื่อนสนิทผิดหวังเพราะหลิง ลั่วอิน

ขณะที่เธอพูด เธอโทรหาอี้ จิ่นหลีทางโทรศัพท์ “คุณขอข้อมูลติดต่อของเกา จิ้งชานให้ฉันได้ไหม จิน? หรือข้อมูลติดต่อของผู้จัดการของเขาก็ได้ ตอนนี้ฉันอยู่กับเหลียนอีและฉันอยากพบเกา จิ้งชานเพื่อถ่ายรูปกับเขาอีกครั้ง ฉันจะไม่เวลานาน... อืม เข้าใจแล้ว”

หลังจากที่หลิง อี้หรานวางสาย เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นดวงตาที่กระตือรือร้นของเพื่อนสนิท เธอยิ้มและพูดว่า “เอาล่ะ จินบอกว่าเขาจะติดต่อพวกเขาและขอให้พวกเขาติดต่อฉัน ดังนั้นฉันต้องรอให้พวกเขาโทรมา”

“ว้าว เยี่ยมไปเลย!” ชิน เหลียนอีดีใจมาก ตอนแรกเธอแค่อยากจะฉวยโอกาส เธอยังคิดว่าบางทีเธอและอี้หรานอาจจะไม่สามารถเข้าใกล้เกา จิ้งชานได้เลย เพราะมีแฟนคลับมากมายที่นี่

เธอไม่ได้คาดหวังที่จะใช้ทางลัดแบบนั้น

หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ของหลิง อี้หรานก็ดังขึ้นและเป็นเกา จิ้งชานเองที่โทรมา หลังจากถามตำแหน่งที่แน่นอนของเธอแล้ว เขาบอกว่าเขาจะส่งคนมารับเธอเพื่อไปส่งเธอที่ห้องรับรอง

“พระเจ้า ฉันจะเป็นลม!” หลังจากอี้หรานวางสาย ชิน เหลียนอีก็พูดด้วยท่าทางตื่นเต้น “เกา จิ้งชานโทรหาเธอ! เธอมีข้อมูลติดต่อส่วนตัวของเกา จิ้งชานแล้วใช่ไหม? เธอรู้ไหมว่ามีกี่คนที่ต้องการหมายเลขโทรศัพท์ของเกา จิ้งชาน?”

หลิง อี้หรานรู้สึกสับสนเล็กน้อย “บางทีตอนที่เธอเห็นเกา จิ้งชาน เธออาจจะถามหมายเลขโทรศัพท์ของเขาได้ด้วยตัวเองก็ได้”

“ฉันก็อยาก แต่...” คำเตือนของไป๋ ทิงซินผุดขึ้นมาในใจของชิน เหลียนอี แล้วเธอก็ตัวสั่นและพูดว่า “ไม่ดีกว่า”