กวาน ลี่หลี่จงใจสั่งอาหารร้านเธอตั้งแต่รู้ว่าเธอทำงานที่นี่ หลิง อี้หรานจะไม่รู้ได้อย่างไรว่ากวาน ลี่หลี่คิดอะไรอยู่?
“มีอะไรหรือเปล่า? รายการอาหารผิดเหรอ” โจว เชียนหยุนตะโกนถามจากเคาน์เตอร์แคชเชียร์
“ไม่มีอะไรค่ะ” หลิง อี้หรานหัวเราะคิกคัก เธอรับคำสั่งและเดินไปที่จักรยานยนต์ไฟฟ้าของเธอ จากนั้นจึงขี่มันไปที่สำนักงานกฎหมาย
เมื่อหลิง อี้หรานเดินเข้าไปในบริษัท กวาน ลี่หลี่ก็เข้ามาขวางหน้าเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “นี่ อี้หราน ขอบใจมากนะที่มาส่งอาหารให้ฉันอีกครั้ง”
“อย่าพูดอย่างนั้นเลย มันเป็นหน้าที่ของฉัน” หลิง อี้หรานพูดเบา ๆ และเอาอาหารให้เธอ
แทนที่กวาน ลี่หลี่จะรับอาหารไป แต่เธอกลับพาอี้หรานไปที่ห้องรับรองแขกและพูดกับเพื่อนร่วมงานของเธอที่นั่นว่า “ทุกคน นี่คือคนที่เกี่ยวข้องกับคดีที่ฉันเพิ่งเล่าให้พวกคุณฟัง เธอยังเป็นอดีตเพื่อนร่วมงานของเรา หลิง อี้หราน”
ทันใดนั้น ทุกสายตาจับจ้องมาที่หลิง อี้หราน
ความรู้สึกไม่ดีเพิ่มขึ้นในจิตใจของหลิง อี้หราน
กวาน ลี่หลี่กล่าวด้วยความจริงใจว่า “ฉันมีหน้าที่ต้องสอนทนายความมือใหม่ที่นี่และอย่างที่เธอรู้ การยกเอาคดีความในอดีตมาโต้เถียงและอภิปรายกันล้วนเป็นสิ่งที่ดีและฉันก็ยกคดีคามของเธอมาสอนพวกเขาในวันนี้ แทนที่จะดูบันทึกของศาลและคำอธิบายคดี ได้ฟังจากเธอเองก็น่าจะดีกว่า”
กวาน ลี่หลี่พูดขึ้นขณะจับมือเธอด้วยท่าทางเอ็นดู “อี้หราน เธอคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม? เธอเอาแต่พูดว่าเธอถูกเข้าใจผิดในการพิจารณาคดี ทำไมเธอไม่บอกเราเกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ? บางทีเราทุกคนอาจจะช่วยระดมสมองและช่วยเธอหาเบาะแสบางอย่างที่จะช่วยให้เธอพลิกคดีได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...