พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 600

อี้ จิ่นหลีไม่ได้พูดอะไร เขานิ่งเงียบและขับรถต่อไป

เขาไม่รู้ว่าเขากำลังกลัวอะไร เขากลัวกู้ ลี่เฉินรู้ว่าอี้หรานเป็นคนที่เขากำลังตามหาหรือกลัวว่า อี้หรานจะมีความรู้สึกดี ๆ ต่อกู้ ลี่เฉิน?

ไม่ กู้ ลี่เฉิน… จะไม่มีทางรู้ความจริง เพราะเขาได้ดัดแปลงหลักฐานไว้หมดแล้ว

อี้หราน... ดูเหมือนจะจำเหตุการณ์ในปีนั้นไม่ได้จริง ๆ หลังจากตรวจสอบเรื่องนี้แล้ว เขาได้รู้ว่าอี้หรานล้มป่วยหลังจากพบกู้ ลี่เฉินเพียงไม่กี่วัน เธอถูกส่งกลับมาที่เมืองเฉินด้วยไข้สูง

อาจเป็นเพราะอาการป่วยในครั้งนั้น ทำให้เธอจำเหตุการณ์อะไรไม่ได้

แม้ว่าเขา... จะเตรียมพร้อมรับมือแล้ว แต่ทำไมเขาถึงยังกระสับกระส่ายอยู่?

เพราะทุกอย่างล้วนมีข้อยกเว้น บางสิ่งอาจจะเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่รู้ก็ได้

เช่นเดียวกับภาพที่เขาเห็นกู้ ลี่เฉินกอดเธอไว้ขณะร้องไห้ ตอนนั้นเธอคิดอะไรอยู่? ทำไมเธอถึงไม่เคยบอกอะไรกับเขาเลย?

เธอพยายามปิดบังอะไร?

“จิน คุณกำลังขับรถไปไหน? ฉันต้องกลับไปที่ร้านอาหารตอนบ่ายเพื่อไปส่งอาหาร” หลิง อี้หรานกล่าว

แต่ดูเหมือนว่าอี้ จิ่นหลีจะไม่ได้ฟังที่เธอพูด

หลิง อี้หรานกัดริมฝีปากของเธอ จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาโจว เชียนหยุน “ฉัน... ตอนนี้ฉันยุ่งอยู่นิดหน่อย พี่โจว ฉันเกรงว่าจะกลับไปที่ร้านอาหารไม่ได้อีกสักพัก... ใช่ ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขอโทษนะคะ...”