พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 605

เธอเคยพูดว่า “เรียกฉันว่าพี่สิ”

เธอถือว่าเขาเป็นครอบครัวตั้งแต่ตอนนั้น

เธอมักจะเรียกเขาว่า “จิน จิน...”

การที่เธอเรียกเขาว่าจินเป็นคำพูดที่อ่อนโยนที่สุด ทำให้เขาเสพติดเธอ เขาอยากได้ยินเธอเรียกเขาแบบนั้นไปตลอดชีวิต

“จิน... จิน...” เธอเรียกเขาอีกครั้ง... ทำไมเสียงร้องของเธอเหมือนเสียงสะอื้นล่ะ?

เธอ... ร้องไห้?

อี้ จิ่นหลีค่อย ๆ ดึงสติของตัวเองกลับมา เขาเห็นใบหน้าที่เปื้อนน้ำตาของหลิง อี้หราน

เธอ… กำลังร้องไห้เหรอ?

เขาทำร้ายเธอเหรอ? ใช่ เขาต้องการให้เธอพิสูจน์ให้เขาเห็นว่าเธอคลั่งรักเขาแค่ไหนและเธอต้องการเขามากขนาดไหน

เขาถึงพาเธอขับรถมาที่นี่

ตอนนี้ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยน้ำตา ผิวขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำและดวงตาของเธอดูหวาดกลัว

เขา... ทำให้เธอกลัวหรือเปล่า?

ทั้งหมดเป็นเพราะกู้ ลี่เฉินที่เขาไม่มีความเป็นตัวเอง!

“พี่กลัวผมเหรอ?” เขาถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา