พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 63

เกา ฉงหมิง กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ "คุณจะรู้เมื่อคุณพบนายน้อยอี้"

เซียว จื่อฉี รู้สึกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ

รถหยุดอยู่ที่ประตู อี้ เรสซิเดนซ์ เซียว จื่อฉี เดินตามเกา ฉงหมิง เข้าไปในด้านในและเห็นอี้ จิ่นหลี นั่งอยู่บนโซฟาเล่นกับการ์ดเชิญในมือของเขา

เมื่อเซียว จื่อฉี เข้ามาใกล้ เขาก็เห็นว่าคำเชิญนั้นเป็นงานเลี้ยงหมั้นที่เขาและห่าว อี้เหมิง เชิญ อี้ จิ่นหลี ไป

"เราพบกันอีกครั้ง" อี้ จิ่นหลี พูดอย่างแผ่วเบา

เซียว จื่อฉี ตะลึง ในขณะนี้ อี้ จิ่นหลี สวมชุดสูทสีเทา - น้ำเงินที่สง่างาม ผมหน้าม้าของเขาถูกหวีไปด้านหลังเผยให้เห็นหน้าผากที่เรียบเนียนของเขา ถัดจากจมูกที่ตรงและสูงของเขาคือดวงตาที่มีเสน่อฃห์สวยงามของเขาซึ่งกระพริบอย่างเชื่องช้าและริมฝีปากบางเซ็กซี่ของเขาดูเหมือนจะยกขึ้นเล็กน้อยด้วยเสน่ห์ที่ไม่อาจพรรณนาได้เลย

ไม่แปลกใจเลยที่เขาดึงดูดความสนใจจากผู้หญิงจำนวนมาก ในแวดวงชั้นสูงหญิงสาวหลายคนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อดึงดูดความสนใจของอี้ จิ่นหลี ไม่เพียงเพราะภูมิหลังของเขา แต่ยังเกิดจากรูปลักษณ์ของเขาด้วย

อย่างไรก็ตาม... เมื่อสายตาอันทรงเสน่ห์ของเขามองไปที่เซียว จื่อฉี เซียว จื่อฉี ก็รู้สึกว่าเขาถูกสัตว์ป่าจ้องมอง เลือดของเขาดูเหมือนจะแข็งตัวอีกครั้งและแม้แต่การหายใจของเขาก็ตะปุ่มตะป่ำ

มันเหมือนกับ... ความรู้สึกที่ถูกคนคนนั้นจ้องมองเมื่อคืน

แต่เมื่อวานนี้เขาอยู่ในความมืดในขณะที่ อี้ จิ่นหลี อยู่หน้าประตู

ในเวลานั้นเขาสามารถมองเห็น อี้ จิ่นหลี ได้ แต่อี้ จิ่นหลี ไม่น่าจะสามารถมองเห็นเขาได้อย่างชัดเจน แต่ตอนนี้เขาได้สัมผัสกับสายตาของอี้ จิ่น อย่างสมบูรณ์แล้ว

เซียว จื่อฉี ยิ้มแห้ง "ครับ" เขาพยายามเดาว่า "อีกครั้ง" ของอี้ จิ่นหลีหมายถึงเมื่อคืนหรือเปล่า

“คุณพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนกับคนอื่นอีกไหม?” อี้ จิ่นหลี กล่าวอย่างไม่ใส่ใจ

แต่เซียว จื่อฉี ถึงกับผวา!

"นั่นเอง... เป็นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้!" แม้ว่าเซียว จื่อฉี จะมีลางสังหรณ์อยู่แล้ว แต่เมื่อเขาได้ยิน อี้ จิ่นหลี ถามด้วยตัวเองแบบนั้น ความสงสัยบางอย่างของเขาก็สิ้นสุดลงในที่สุด

ในท้ายที่สุดอี้ จิ่นหลี และหลิง อี้หราน ก็อยู่ด้วยกันจริง ๆ!

“ไม่ ผมไม่ได้พูดกับใครเลย” เซียว จื่อฉี กล่าว

"ดีมาก" อี้ จิ่นหลี กล่าว “ผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้อีก”

เซียว จื่อฉี ตอบซ้ำ ๆ รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องมองมาที่เขา เขาอดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลายลงคอ เขารู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกกดทับด้วยแรงกดภายในห้อง

"นอกจากนี้ ผมไม่ต้องการพบคุณที่นั่นอีก ผมไม่สนใจว่าทำไมคุณถึงอยู่ที่นั่นหรือทำอะไรอยู่ตรงนั้น แต่เนื่องจากคุณเลือกที่จะเลิกกับอี้หรานในตอนนั้นไป อย่ามาหาเธออีก เข้าใจไหม? อี้ จิ่นหลี ถาม

ใบหน้าของ เซียว จื่อฉี เต็มไปด้วยความตกใจ น้ำเสียงของอี้ จิ่นหลี ฟังดูคุกคามและยังผสมกับความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะครอบครอง

“เป็นไปได้ไหมที่อี้ จิ่นหลี มีความรู้สึกกับหลิง อี้หราน…?” เพียงแค่ เซียว จื่อฉี คิดเขาก็รู้สึกขนลุกแล้ว

"เอาล่ะ ไปได้แล้ว ฉงหมิงไปส่งคุณเซียวกลับ" อี้ จิ่นหลี สั่งเกา ฉงหมิง

เกา ฉงหมิง พยักหน้ารับทราบ

เมื่อเซียว จื่อฉี กำลังจะจากไปเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า "ระหว่างหลิง อี้หราน กับนายน้อยอี้... "