จูบของพวกเขาเริ่มหนักหน่วงขึ้น เธอเป็นเหมือนเด็กซน เธอจูบเขาขณะที่มือของเธอกำลังเล่นซุกซนอยู่กับร่างกายของเขา
อี้ จิ่นหลีรู้สึกเหมือนเขากำลังสูญเสียการควบคุม
ทันใดนั้น เขาก็คว้ามือเธอไว้และพูดขึ้น “พอ... พอแล้ว... อี้หราน”
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เขาอาจจะได้ทำกับเธอในรถ
หลิง อี้หรานกระพริบตาราวกับเด็กน้อย ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน
‘พอแล้ว? ทำไมฉันถึงคิดว่ามันยังไม่พอล่ะ... ยังไม่พอ?’
‘ฉันต้องการเขา! ฉันอยากให้เขาอยู่ข้าง ๆ ตลอดเวลา เวลาที่ได้อยู่กับเขา ฉันไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร!’
“จิน...” เธอพึมพำ พร้อมกับยกมือสัมผัสแก้มของเขา เธอพยายามจ้องจดจ่ออยู่ที่เขาด้วยสายตาพร่ามัว “คุณ... อึก... ดูดีมาก" เธอพึมพำและสะอึกระหว่างพูด
คิ้วและดวงตาที่งดงามนั้นดูราวกับภาพวาดของศิลปินชื่อดัง
‘ผู้ชายคนนี้เป็นแฟนฉันจริง ๆ เหรอ? เขา... จะแต่งงานกับฉันเหรอ?’
“ฉันเคยเห็นรูปถ่ายของ... ห่าว เหมยยวี่ เธอสวยจัง... คุณกับเธอ... ดูเข้ากันได้ดี ในข่าวมักจะบอกว่าพวกคุณ… เป็นคู่รักกิ่งทองใบหยก...” เธอ พึมพำต่อไปว่า “คุณ... คุณรักเธอไหม... ทำไม... คุณไม่ตามหาความจริงในตอนนั้น... ตอนที่เธอเสียชีวิต...”
คำพูดของเธอทำให้เขาตัวแข็งทื่อ
บางทีเขาอาจจะได้ยินคำพูดแบบนี้ของเธอ เพียงแค่ตอนที่เธอเมาเท่านั้น
ดวงตาของอี้ จิ่นหลีดูอ่อนโยนขึ้น “คนที่ผมรักคือพี่คนเดียว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...