พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 642

“แต่อะไรหรือ?” เขาถามพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้น

“ฉันมีรอยแผลเป็นบนตัวเยอะมาก ดังนั้นต้องออกแบบชุดแต่งงานแบบปกปิดเท่านั้น ถ้าเกิดเปิดเผยมากเกินไป ผู้คนก็จะเห็นรอยแผลเป็นของฉันด้วย” เธอพูดด้วยความขวยเขิน

เขารู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวในหัวใจ “ดีแล้วที่ออกแบบชุดให้ปกปิดเอาไว้ ผมไม่ชอบชุดเจ้าสาวที่เปิดเผยมากเกินไป”

มุมปากของอี้ จิ่นหลียกยิ้มเล็กน้อยในขณะที่เขาโอบแขนไปกอดหลิง อี้หรานเอาไว้ ก่อนที่จะพูดว่า “ผมอยากเห็นชุดแต่งงานของพี่ที่ปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า พี่รู้อะไรไหม? เพราะผมเป็นเจ้าของพี่ ผมคงทนไม่ได้ ถ้าให้คนอื่นมาเห็นผิวของพี่มากเกินไป”

แม้ว่าในตอนแรกเธอจะรู้สึกอับอายเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่คำพูดของเขากลับทำให้เธอโล่งใจ

“ขอบคุณนะจิน” เธอพึมพำ

“ผมไม่ได้ล้อเล่นหรือพูดปลอบโยนพี่” อี้ จิ่นหลีพูดขณะที่เขาไล่ริมฝีปากเบา ๆ บนแก้มของหลิง อี้หราน “ถึงพี่จะมีรอยแผลเป็นบนผิวหนัง แต่พี่ก็ยังสวยพอที่จะทำให้ผมหลงใหล ผมอยากจะขังพี่ไว้บนเกาะที่ห่างไกล จะได้มีแค่ผมคนเดียวที่มองเห็นพี่ได้ ผมจะได้ไม่ต้องกังวลว่าจะมีคนมาพรากพี่ไปจากผม”

หลิง อี้หรานหัวเราะ “ใครกันที่จะพรากฉันไปจากคุณ?”

เขาเม้มปากแน่นแต่ไม่ตอบอะไร เธอไม่เคยรู้ว่าเธอน่าดึงดูดแค่ไหน เธอมีความพิเศษที่ทำให้ผู้คนรู้สึกสบายใจเมื่อได้อยู่ใกล้เธอ ไม่มีใครพอใจเพียงแค่มองดูรอยยิ้มของเธอ พวกเขาล้วนอยากจะครอบครองเธอ

นั่นเป็นแรงดึงดูดสำหรับบางคน

กู้ ลี่เฉินก็อาจจะถูกดึงดูดด้วยเช่นกัน

กู้ ลี่เฉินยังถูกเธอดึงดูด แม้ว่าเขาจะยืนยันว่าเธอไม่ใช่คนที่เขากำลังตามหา

ท้ายที่สุด หลิง อี้หรานได้เลือกนักออกแบบชุดที่มีผลงานแนวอนุรักษ์นิยม วินเทจและเหมาะกับความต้องการของเธอ