พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 671

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ทำไมจู่ ๆ ถึง...” หวา ลี่ฟางถามอย่างสับสน แต่สิ่งที่กู้ ลี่เฉินพูดต่อไปกลับทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัว

“คุณรู้จักชื่อ ‘เฉินเฉิน’ ได้ยังไง หลิง อี้หราน?” กู้ ลี่เฉินถาม

หวา ลี่ฟางขนลุกทันทีขณะที่เธอมองไปที่หลิง อี้หรานด้วยความไม่เชื่อ ‘เธอ... เพิ่งเรียกลี่เฉินว่า ‘เฉินเฉิน’ เหรอ?’

‘หลิง อี้หรานได้ความทรงจำกลับมาแล้วเหรอ?’

ถ้าเธอจำทุกอย่างได้ หวา ลี่ฟางจะสูญเสียทุกอย่างที่เธอมีในทันที ความคิดนั้นทำให้หวา ลี่ฟางรู้สึกราวกับว่าเธอกำลังจะสูญเสียการทรงตัว

“คุณถูกเรียกว่า ‘เฉินเฉิน’ ตอนที่คุณยังเด็กจริง ๆ เหรอ?” หลิง อี้หรานถามขณะที่เธอขมวดคิ้ว ‘ถ้าอย่างนั้น กู้ ลี่เฉินก็คือเด็กชายในฝันของฉัน’

สิ่งที่เกิดขึ้นในความฝันเป็นเรื่องจริงหรือไม่?

“คุณรู้ได้ยังไง?” เขายังคงถามคำถามเดิมกับเธอ

“ฉันเอง! ฉันเล่าเรื่องนี้ให้อี้หรานฟัง เมื่อตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก!” หวา ลี่ฟางรีบพูดแทรกอย่างกะทันหัน

หลิง อี้หรานตกตะลึงเล็กน้อย ขณะที่กู้ ลี่เฉินได้ยินคำตอบนี้ เขาก็จ้องไปที่หวา ลี่ฟางอย่างว่างเปล่า “คุณบอกเธอเหรอ?”

“ใช่ ตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก ฉันบอกอี้หรานว่าฉันได้ช่วยคุณไว้ ฉันยังพูดถึงชื่อของคุณให้เธอฟัง ฉันเดาว่าอี้หรานคงจะประทับใจเรื่องที่ฉันเล่า” หวา ลี่ฟางพูดย้อนเหตุการณ์ระหว่างเธอกับหลิง อี้หราน

ดวงตาของกู้ ลี่เฉินหลุบต่ำ เขาเยาะเย้ยตัวเองในใจ ‘ฉันกำลังคิดอะไรอยู่? ฉันตามหาคนที่ช่วยฉันเจอแล้ว!’

เขากลับรู้สึกสูญเสียและเสียสติเมื่อหลิง อี้หรานเรียกเขาว่า ‘เฉินเฉิน’