พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 690

“ฉัน... ฉันขอโทษ!” เธอรีบขอโทษ ความเจ็บปวดที่ข้อมือของเธอทำให้อาการปวดหัวของเธอจางลง

“ทำไมคุณถึงแตะต้องผม? ทำไมคุณถึงเรียกผมด้วยชื่อนั้นล่ะ?” ดวงตาของเขาจับจ้องมาที่เธอ

ใบหน้าของเธอพลันซีดเผือด “คุณ… คุณเข้าใจผิดแล้ว!”

“เข้าใจผิดงั้นเหรอ?” เขาหัวเราะขึ้นมาอย่างกะทันหัน “บอกผมทีว่าผมเข้าใจอะไรที่คุณเรียกผมด้วยชื่อเล่นของผมซ้ำแล้วซ้ำเล่าและคุณถึงกับเอามือแตะหน้าผมด้วยซ้ำ”

เธอกัดริมฝีปากล่างของเธอ เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเธอจึงได้แต่พูดว่า “มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิด ฉันจะไม่ทำอีกแล้ว ฉันปวดหัวและเข้าใจผิดคิดว่าคุณเป็นคนอื่น”

“เข้าใจผิดว่าเป็นผมเหรอ? แต่คุณเรียกผมด้วยชื่อ ‘เฉินเฉิน’ แล้วมันผิดตรงไหนล่ะ?” เขาบ่น

“คุณไม่ใช่คนเดียวในโลกที่ถูกเรียกว่าเฉินเฉินสักหน่อย” เธอโต้กลับ

ทันใดนั้น เธอก็เหลือบเห็นชิน เหลียนอีที่อยู่ไม่ไกล เธอจึงพูดกับกู้ ลี่เฉินว่า “เพื่อนของฉันอยู่ที่นี่แล้ว ปล่อยฉัน ฉันต้องไปแล้ว”

กู้ ลี่เฉินเพียงฟังด้วยท่าทีสงบนิ่ง แต่ดวงตาของฟีนิกซ์สีเข้มของเขายังคงจ้องมองที่หลิง อี้หราน

ทันใดนั้น กู้ ลี่เฉินก็ปล่อยมืของเขาออกจากเธอและหลิง อี้หรานก็เปิดประตูลงจากรถทันที จากนั้นเธอก็พูดกับเพื่อนที่กำลังมองหาเธออยู่ไม่ไกลว่า “เหลียนอี ฉันอยู่นี่!”

ชิน เหลียนอีมองไปตามเสียงของเพื่อนสนิท จากนั้นเธอก็วิ่งเข้าไปหาหลิง อี้หราน เมื่อเธอกำลังจะเดินไปถึงหลิง อี้หราน รถคันหรูที่อยู่ข้างหลังหลิง อี้หรานก็ขับออกไป ชิน เหลียนอีคิดว่าคนขับ… ดูเหมือนกู้ ลี่เฉินมาก!

“อี้หราน นั่นคือ… กู้ ลี่เฉินที่อยู่ในรถข้างหลังเธอเหรอ?” ชิน เหลียนอีถามด้วยท่าทางประหลาดใจ