พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 703

‘ฉันแค่กังวลว่าจะมีบางอย่างที่ไม่ดีเกี่ยวกับน้องลี่ฟาง’

‘บางทีอาจเป็นอย่างที่ฉันสงสัย?’

‘แล้ว... ถ้ามันเป็นเรื่องจริงล่ะ?’

‘ถ้าเป็นเรื่องจริง ความสัมพันธ์ของฉันกับกู้ ลี่เฉินจะไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป’

‘ถึงฉันจะคิดว่ากู้ ลี่เฉินเป็นคนธรรมดาและถือว่าเขาเป็นเพื่อนในวัยเด็กที่แบ่งปันประสบการณ์ร่วมกัน... แล้วกู้ ลี่เฉินล่ะ? เขาจะคิดอย่างไร?’

‘แล้วจินล่ะ? เขาจะรู้สึกอย่างไร?’ หลังจากใช้เวลาครุ่นคิด หลิง อี้หรานก็ค้นพบว่าเขาอาจจะมีความรู้สึกอ่อนไหวและคาใจ อาจเป็นเพราะประสบการณ์ในวัยเด็กของเขา

เขาเคยกังวลเกี่ยวกับกู้ ลี่เฉินมาก่อนและหากความสงสัยของเธอได้รับการพิสูจน์แล้ว เธอก็กังวลว่าเขาจะคิดอย่างไร

ดังนั้นความคิดที่จะไปพบจิตแพทย์ทำให้หลิง อี้หรานยิ่งลังเลใจ

ทันใดนั้น ประตูห้องน้ำก็เปิดออกและอี้ จิ่นหลีก็เดินออกมา

เขาสวมเสื้อคลุมอาบน้ำโดยเผยให้เห็นอกเล็กน้อย ขายาวทั้งสองข้างของเขาซ่อนอยู่ใต้เสื้อคลุมอาบน้ำ ผมของเขาเปียกปอนเล็กน้อยและหน้าม้าของเขาก็ปกคลุมหน้าผากของเขาอยู่ เขาดูเซื่องซึมหลังจากอาบน้ำเสร็จ

หลิง อี้หรานรีบเก็บกระดาษโน้ตไว้ในลิ้นชัก จากนั้นยืนขึ้นและเดินไปหาอี้ จิ่นหลี “อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ?”

“ใช่ พี่กำลังดูอะไร?” เขาถาม

“ไม่มีอะไร” เธอตอบ เธอรับผ้าเช็ดตัวจากมือของเขาและเปลี่ยนเรื่อง เธอพูดกับเขาว่า “ก้มลงหน่อย ฉันจะช่วยให้คุณเช็ดผมให้แห้งเร็วขึ้น”

ดวงตาของเขาเป็นประกายเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ยิ้มเบา ๆ และพูดว่า “ได้” ขณะที่เขาพูด เขาก้มลงเพื่อให้สายตาของเขาอยู่ในระดับเดียวกับสายตาของเธอ