แต่กู้ ลี่เฉินกลับไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร สิ่งเดียวที่เขาสนใจคือเธอ
“หลิง อี้หราน ไปกันเถอะ ผมจะพาคุณไปโรงพยาบาล” เขาพูด
‘ไปกันเถอะ? ไม่ ฉันปล่อยไปไม่ได้เพราะ...’
“ฉัน... ฉันจะไม่ปล่อย ฉัน... ฉันจะพานายขึ้นไปที่นั่น นายต้องจับฉันไว้...” หลิง อี้หรานพูดคำเหล่านี้ออกมาโดยไม่รู้ตัว ในขณะที่เธอยังคงปวดหัว
เมื่อกู้ ลี่เฉินได้ยินคำพูดเหล่านั้น ร่างกายของเขาก็แข็งทื่อในทันที แม้กระทั้งหยุดหายใจ
‘คำพูดนี้... คำพูดพวกนี้...’
ดวงตาของนกฟีนิกซ์สีเข้มของเขาจ้องมองคนตรงหน้าและใบหน้าของเขาขยับเข้าใกล้เธอมากขึ้น ขณะที่เขาพยายามฟังเสียงพึมพำที่คลุมเครือที่ออกมาจากปากของเธอ
‘ทำไมเธอถึงพูดแบบนั้น? ‘เธอ’ เท่านั้นที่จะรู้เรื่องนี้!’
ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น “ลี่เฉิน นายพยายามทำอะไรกับคู่หมั้นของฉัน?”
วินาทีต่อมา ร่างของหลิง อี้หรานก็ถูกดึงเข้าไปอยู่ในอ้อมแขนของชายอีกคนหนึ่ง แต่มือของเธอยังคงจับมือของกู้ ลี่เฉินไว้แน่น เธอไม่ยอมปล่อย
อี้ จิ่นหลีจ้องมองมือที่กำแน่นของเธออย่างเศร้าโศก จากนั้นเขามองลงไปที่ใบหน้าที่ซีดเซียวและเจ็บปวดของหลิง อี้หราน
“อี้หราน เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?” สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นกังวล “ปวดหัวอีกแล้วเหรอ? ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวก็หาย เดี๋ยวก็หายแล้ว...”
เสียงที่นุ่มนวลและไพเราะของเขาดังขึ้นในหูของเธอ เขาโอบแขนรอบตัวเธอและจับศีรษะของเธอแนบหน้าอกราวกับว่าเขากำลังเกลี้ยกล่อมเด็ก
นายน้อยอี้เคยเกลี้ยกล่อมคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
มีเพียงหลิง อี้หรานเท่านั้นที่ทำให้เขาทำแบบนั้นได้!
‘นั่นคือ... จิน! จินเรียกฉัน!’
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...