พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 720

เขาย่อตัวลงและคุกเข่าต่อหน้าเธอ ค่อย ๆ ถอดรองเท้าส้นสูงของเธอออก จากนั้นเขาก็จับเท้าของเธอด้วยมือของเขา “อี้หราน คนเดียวในโลกนี้ที่ครอบครองฉันได้คือเธอเท่านั้น!”

เมื่อเขาพูดจบ เขาก็ก้มศีรษะลงและจูบที่หลังเท้าของเธอ…

หลิง อี้หรานถอนหายใจ เขาดู... เหมือนกับว่าเขากำลังให้คำมั่นสัญญา ราวกับว่าเขาวางชีวิตของเขาไว้ในมือของเธอ

ปลายเท้าของเธอเริ่มร้อนทันทีและเธอก็สัมผัสได้ถึงริมฝีปากของเขา

เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ลำคอของเธอกลับแห้งพรากอย่างน่ากลัว เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น ดวงตาที่สดใสของเขาก็จ้องมองเธอด้วยความขี้เล่น

‘เธอรู้ไหมว่าฉันสามารถให้เธอได้ทุกอย่างตราบใดที่เธอไม่ทรยศฉัน?’

‘เธอรู้ไหมว่าฉันรักเธอมากจนไม่เป็นตัวของตัวเอง? ฉันไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าฉันจะรู้สึกสับสนกับผู้หญิงมากขนาดนี้’

‘เธอรู้หรือเปล่าว่าฉันสามารถแสดงด้านที่ดีที่สุดของฉันให้เธอเห็นได้คนเดียว? และฉันจะรักเธอคนเดียวเท่านั้น’

‘เธอสามารถทำอะไรกับฉันได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ’

“อี้หราน อย่าทิ้งฉันนะ” คำพูดผุดขึ้นจากลำคอของเขา

ในขณะนั้นเขางดงามอย่างน่าทึ่ง เขาสง่างามจนเธอไม่สามารถละสายตาได้

‘ฉันจะไม่ต้องการเขาได้อย่างไรในเมื่อเขาเป็นแบบนี้? แม้แต่รอยยิ้มจาง ๆ ของเขา ก็ทำให้ฉันเขินไปหมด’

“จิน…” เธอยกมือขึ้นและริเริ่มที่จะแนบร่างของเธอไว้กับเขา

เธอไม่ต้องการครอบงำเขา เธอเพียงต้องการทำให้กันและกันรู้สึกดีขึ้น

…

วันรุ่งขึ้น หลิง อี้หรานซื้อของเล่นและกลับไปที่ร้านอาหาร

เมื่อหยันน้อยเห็นเธอ ดวงตาที่กลมโตของเขาก็เต็มไปด้วยความสุขในขณะที่เขาร้องออกมาด้วยเสียงที่ไร้เดียงสา “น้าครับ หยันหยันคิดถึงน้ามาก”

ตอนนี้เด็กน้อยไม่มีปัญหากับการออกเสียงและการพูดอีกต่อไป เขาเริ่มพูดได้อย่างคล่องแคล่วและพูดได้ดีกว่าเด็กปกติในวัยเดียวกัน

เดิมทีเขาฉลาดอยู่แล้ว และทันทีที่หูของเขาได้ยิน เขาก็สามารถเรียนรู้ภาษาได้อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็เรียนรู้สิ่งที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนผ่านภาษา

“ขอโทษทีนะ น้ามีเรื่องต้องจัดการเยอะแยะเลย แต่ตอนนี้น้าก็มาเจอหนูได้แล้ว อาหยันน้อย” หลิง อี้หรานมอบของเล่นให้อาหยันน้อย ทำให้เด็กน้อยมีความสุขมากขึ้น เขาพูดขอบคุณและริเริ่มที่จะหอมแก้มเธอ

หลิง อี้หรานและหยันน้อยโต้ตอบกันเป็นเวลานาน จากนั้นโจว เชียนหยุนก็ขอให้คุณนายโจวพาอาหยันน้อยไปที่สวนสาธารณะเล็ก ๆ ใกล้ร้านอาหาร

“ดีใจด้วยนะ เรื่องการพลิกคดีของเธอน่ะ” โจว เชียนหยุนพูด แม้ว่าหลิง อี้หรานจะไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เธอก็รู้ดีเพราะเธอเห็นมันในข่าว

“แล้วพี่ล่ะ? เมื่อไหร่พี่จะพลิกคดีของพี่คะ?” หลิง อี้หรานถาม

“ฉันเหรอ?” โจว เชียนหยุนตกตะลึง

“ฉันเห็นคดีและบันทึกการพิจารณาคดีของฉันแล้ว มีประเด็นที่น่าสงสัยมากมายในคดีของฉันและสิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนั้นคือคำให้การของพยาน” หลิง อี้หรานพูด

ช่วงนี้เธอได้ศึกษาคดีความของโจว เชียนหยุนหลายครั้งและรู้สึกสงสัยในคดีนี้มากขึ้น

ถ้าพวกเขาปกป้องเธอโดยใช้หลักการตามกฎหมาย ความบริสุทธิ์ของเธอจะไม่ได้รับการพิสูจน์ว่ามีความผิด ถ้าเป็นอย่างนั้นจะชนะคดีได้อย่างไร

โจว เชียนหยุนยิ้มอย่างโศกเศร้า ‘คำให้การของ ‘พยาน’ มันเป็นคำให้การของ... เย่ เหวินหมิง!’

ชายคนนั้นส่งเธอเข้าคุกพร้อมกับคำให้การของเขา!

“ไม่เป็นไร อี้หราน ขอบคุณสำหรับความใจดีของเธอ แต่ฉันไม่ต้องการพลิกคดีหรอก ตอนนี้ฉันออกจากคุกแล้ว และมันก็ไม่จำเป็นว่าฉันจะพลิกคดีหรือไม่” โจว เชียนหยุนพูด