เขากำมือเธอไว้ ราวกับมือใหญ่พยายามปลอบประโลมมือของเธอ
มือของเขาสวย ตั้งแต่รูปร่างของนิ้ว ความยาว ข้อต่อและเล็บ เรียวนิ้วพวกนั้นดูสวยงามมาก
ในทางตรงกันข้าม ข้อต่อบางข้อต่อบนมือของเธอกลับดูไม่เป็นธรรมชาติและข้อต่อสองสามข้อดูผิดรูปเป็นพิเศษ ดูเหมือนมือที่ทำงานหนักมาหลายปี หากมองใกล้ ๆ ผู้คนคงจะเห็นรอยแผลเป็นบนมือของเธอ…
มือของเธอดูน่าเกลียดมากเมื่ออยู่ใกล้กับมือเรียวของเขา
“มีอะไรเหรอ? ทำไมถึงจับมือฉันไว้แบบนั้น...” หลิง อี้หรานกัดริมฝีปากของเธอเล็กน้อยและพยายามดึงมือของเธอกลับ
แต่เขากลับยื้อเธอไว้ “ต่อจากนี้ไป อะไรก็ตามที่เธอใช้มือทำเองไม่ได้ ฉันจะทำแทนเธอเอง”
เธอตกใจมากเมื่อเห็นความรู้สึกผิดบนใบหน้าของเขา ทำให้เธอเข้าใจอะไรบางอย่าง เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและพูดว่า “ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณเลยที่มือของฉันเป็นแบบนี้ คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด”
เขามองรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอด้วยแววตาผสมปนเปกัน อี้หรานอาจจะยิ้มแบบนั้นเพื่อทำให้เขารู้สึกผิดน้อยลง
แต่คำพูดของเธอที่ว่า ‘ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ’ มันเหมือนมีดที่แทงเข้าที่หัวใจของเขาอย่างแรง
‘สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอจะไม่เกี่ยวข้องกับฉันได้อย่างไร?’
‘ถ้าไม่ใช่เพราะความยินยอมของฉัน บางทีมือของเธอก็อาจจะไม่เป็นแบบนี้’
‘ฉันคงจะแบกรับความรู้สึกผิดนี้ไปตลอดชีวิต!’
“ฉันจะพาเธอไปพบหมอเก่ง ๆ และรักษามือของเธอให้ได้” เขาพูดพร้อมสัญญากับเธอ
“อื้ม” หลิง อี้หรานตอบ เธอไม่คิดว่ามือของเธอจะหายขาด เธอแค่ไม่อยากให้เขารู้สึกผิดอีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...