‘มันเป็นเพราะฉันไม่ชอบคุณปู่ที่พยายามจะควบคุมชีวิตของฉันเหรอ? หรือเป็นเพราะการที่ฉันเลิกกับอี้หรานมีผลมาจากการกระทำของคุณปู่กันแน่?’
‘ไม่ การเลิกกันเกิดขึ้นเพราะการตัดสินใจของฉันเอง’
‘ถึงคุณปู่จะไม่เข้ามาแทรกแซงในเรื่องนี้ ฉันก็อาจจะยังเลิกกับอี้หรานอยู่ดี’
‘ฉันเหมือนยืนอยู่บนปากเหว ตราบใดที่เธอยังมีกู้ ลี่เฉินอยู่ในใจ ฉันก็จะกลัวที่จะเสียเธอไปอยู่ดีและวันหนึ่งฉันจะต้องทนทุกข์กับการทรยศขออี้หราน’
‘แทนที่จะเอาแต่หวาดกลัว มันคงดีแล้วที่ฉันจบเรื่องด้วยตัวเอง’
‘ก็แค่ผู้หญิงคนหนึ่งและความสัมพันธ์ที่กินเวลาไม่ถึงปี! มันไม่มีความหมายอะไรสำหรับฉันทั้งนั้น!’
เขาพูดกับตัวเองเงียบ ๆ แต่หน้าอกของเขากลัวเสียวซ่านไปด้วยความเจ็บปวด
ราวกับว่าเพียงแค่ความคิดเกี่ยวกับเธอก็สามารถทำร้ายเขาได้
“หือ? คุณหลิง” เกา ฉงหมิงที่นั่งอยู่เบาะหน้าอุทานขึ้น
อี้ จิ่นหลีตกตะลึงในขณะที่เขามองออกไปนอกหน้าต่างกะทันหันอย่างไม่รู้ตัว
สายตาของเขาปะทะเข้ากับร่างผอมบางที่อยู่ตรงริมถนนไม่ไกลนัก
เธอสวมเสื้อยืดสีเทาและกางเกงยีนส์ ผมยาวของเธอถูกมัดเป็นหางม้า ใบหน้าที่งามสง่านั้นดูหมองคล้ำภายในเวลาเพียงไม่กี่วัน แม้แต่เสื้อยืดบนตัวของเธอก็ดูยืดย้วยมากแล้ว
ชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าเธอ เธอมองเขาด้วยดวงตารูปอัลมอนด์และรอยยิ้มเล็กน้อยบนใบหน้าของเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...