‘แค่เพราะเธอถูกคุมขังเพียงสามปีครึ่งเท่านั้น มันเป็นที่โทษเบาเกินไปด้วยซ้ำ! เบาเกินไป!’
‘แต่ทำไมฉันถึงหยุดเธอตอนที่ฉันเห็นเธอทำร้ายตัวเอง? ทำไมฉันถึงโทรเรียกรถพยาบาล?’
‘ฉันควรจะหันหลังให้กับเธอ ฉันรู้สึกเหมือนว่าเธอต่างหากที่เป็นคนกำลังแก้แค้นฉัน!’
โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นในพื้นที่อันเงียบสงบ
เย่ เหวินหมิงมองดูหมายเลขผู้โทรเข้าและเห็นว่าเป็นคง จื่ออิน
“เหวินหมิง” เมื่อเขาตอบ เสียงที่นุ่มนวลของคง จื่ออินก็ดังมาจากปลายอีกด้าน
“มีอะไรหรือเปล่า?” เย่ เหวินหมิงถาม แต่น้ำเสียงของเขากลับเต็มไปด้วยความอ่อนล้า
“เป็นอะไรไป? เหนื่อยเหรอ?” คง จื่ออินถามขึ้นอย่างรวดเร็วโดยตระหนักถึงความแตกต่างในน้ำเสียงของเขา
“ผมไม่เป็นอะไร ผมแค่ยุ่งอยู่กับเรื่องเล็กน้อย” เขาตอบ ‘ใช่ โจว เชียนหยุนเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยสำหรับฉัน’
“ถ้าอย่างนั้น… ฉันจะไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ ฉันแค่อยากรู้ว่าคุณจะกลับมาเมื่อไร ถ้าคุณยังจำเป็นต้องอยู่ในเมืองเฉินต่ออีก ฉันก็จะไปหาคุณ” คง จื่ออินพูด
เมื่อรู้เธอว่าเขาพักอยู่ในเมืองเฉินและทุกครั้งที่เธอโทรมา เขาจะพูดกับเธอเพียงไม่กี่คำเท่านั้น ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจ
ราวกับว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น
ถึงแม้ว่าเขาจะดีกับเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาและพวกเขากำลังวางแผนที่จะแต่งงานกัน... แต่การที่เธอไม่สามารถตั้งครรภ์และคลอดบุตรให้เขาได้ยังคงเป็นตราบาปในหัวใจของเธอ
นอกจากนี้... สิ่งที่เธอกังวลมากที่สุดคือเธอรู้ว่าเขาตามหาผู้หญิงคนนนั้นมาตลอดหลายปี
‘โจว เชียนหยุนมีความสำคัญอย่างไร...’ คง จื่ออินไม่กล้าคิดเรื่องนี้อีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...