พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 811

เมื่อเห็นเขากำลังจะเหลือบมองมาทางเธอ หลิง อี้หรานก็พยายามหลีกเลี่ยงเขา

เธอหลบไปข้างหนึ่ง แต่บังเอิญไปชนชายอื่นแทน

“ขอโทษค่ะ!” เธอรีบไปขอโทษออกไป

“เธอตาบอดหรือไงยัยบ้า? กล้าดียังไงมาชนฉัน? รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?” คนที่หลิง อี้หรานเดินชนพูดต่อว่าเธอด้วยน้ำเสียงมึนเมา

“ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” ทั้งหมดที่เธอทำได้ตอนนี้คือการพูดขอโทษ

ในขณะเดียวกัน เธอก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่จ้องมองมาทางเธอ มันคงเป็น... สายตาของเขา

‘เขาคงมองดูความยุ่งเหยิงของฉันอยู่ตอนนี้’

ความรู้สึกขมขื่นแผ่ซ่านทั่วหัวใจของเธอ

ราวกับว่าศักดิ์ศรีและความภูมิใจในตัวเองของเธอกำลังเข้ามาขวางทาง แม้ว่าพวกเขาจะเลิกกันและเขาจะได้เห็นเธออยู่ในสภาพที่น่าอับอายแบบนี้นับครั้งไม่ถ้วน... แต่เธอก็ยังคงไม่ต้องการให้เขาเห็นความน่าอับอายของเธอ

เธอรู้สึกเวียนหัว

เธออยากจะออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

แต่ผู้ชายที่เธอชนกลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ

“ถ้าเธออยากจะขอโทษจริง ๆ งั้นก็มาลองดื่มกับฉันไหม? ฉันรับรองได้เลยว่าเธอคงไม่เคยลิ้มลองไวน์ชั้นดีแบบนี้มาก่อน!” เขาพูดขณะที่พยายามโอบตัวหลิง อี้หรานเอาไว้

หลิง อี้หรานหลบไปด้านข้างเพื่อหลีกเลี่ยงมือของเขา เธอรู้ว่าเขาเป็นวายร้ายและมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่ต้องขอโทษอีก

ภารกิจสำคัญของเธอในตอนนี้คือการออกไปจากที่นี่