พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 827

เธอไม่อยากหนีความรู้สึกในใจ เพราะเธอตกหลุมรักเขาและเธอไม่อยากเสียเขาไป

หรือเธอควรจะพูดว่าเธอไม่อยากเสียเขาไปเป็นครั้งที่สองเพราะเธอต้องทนคิดถึงเขามานานกว่าสามปีแล้ว?

เขาจ้องที่เธอ ดวงตาสีดำนิลของเขามองมาที่เธอ ราวกับว่าเขาต้องการจะมองทะลุผ่านเธอ

“อยากให้เราคบกันจริง ๆ เหรอ?” เสียงของเขาแหบเล็กน้อย

เธอพยักหน้า

“คุณต้องรู้ว่าถ้าเราคบกันจริง ๆ คุณจะทิ้งผมไปตอนไหนก็ที่คุณต้องการไม่ได้นะ ผมยกโทษให้คุณที่จากไปโดยไม่บอกลาในครั้งก่อนได้ แต่ถ้าคุณทำแบบนั้นอีกครั้ง ผมจะหักขาของคุณจนคุณไปไหนไม่ได้เลย” ไป๋ ทิงซินพูด แต่ละคำฟังเหมือนเป็นการเตือนครั้งสุดท้ายสำหรับเธอ

ชิน เหลียนอีตัวสั่น เผยให้เห็นถึงรอยกัดบนริมฝีปากล่างสีแดงสดของเธอ

“ไม่สิ ไม่ใช่แค่จากไปโดยไม่บอกลา... แต่คุณไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเลิกกับผมด้วยนะ” ไป๋ ทิงซินพูด เขานึกไม่ออกเลยว่าเขาจะปล่อยเธอไปได้อย่างไรในเมื่อหัวใจของเขามีแต่เธอ

เขาอาจจะไม่ให้เธอทิ้งเขาไปอีก เขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปแม้ว่าเธอจะไม่ชอบเขาหรือเกลียดเขาก็ตาม

ชิน เหลียนอีมองไปที่ไป๋ ทิงซินด้วยความตกใจพลางกัดริมฝีปากสีแดงของเธออย่างแน่นขึ้น

“ถ้าวันหนึ่งคุณเกลียดผม ถึงคุณจะร้องไห้และคุกเข่าขอร้องผม ผมก็จะไม่เลิกกับคุณ แล้วแบบนี้คุณยังจะคบกับผมไหม?” เขาถามทีละคำ

น้ำเสียงของเขาฟังดูไพเราะราวกับเสียงของเชลโลที่ถูกบรรเลง

คำพูดทุกคำของเขาหนักแน่นและฟังดูชัดเจน