พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 862

เธอไม่ได้เจอกวอ ซิ่นหลี่มาสองสามวันแล้ว ดังนั้นเธอจึงคิดว่าเขายอมแพ้แล้ว แต่ทว่า เธอรู้สึกได้ในขณะที่เขาจ้องมองเธอ ดูเหมือนว่าเขาจะยังไม่ได้... ยอมแพ้

“วันนี้ฉันยุ่งมาก ฉันต้องไปรับเด็ก ฉันสัญญากับเขาว่าจะพาเขาไปที่สวนสนุกวันนี้ เบาะแสที่คุณพูดถึง…” หลิง อี้หรานอยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก

เธอไม่ต้องการยกเลิกสัญญากับเด็กน้อย เพราะเธอไม่อยากเห็นเขาผิดหวัง แต่นี่ก็คืองานของเธอ

นอกจากนี้ ยิ่งพวกเขามีเบาะแสมากเท่าไหร่ โอกาสที่พวกเขาจะได้รับค่าตอบแทนให้อาหลีก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น!

หลังจากที่เธอเห็นอาหลีนอนหมดสติอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล หลิง อี้หรานก็ต้องการช่วยเหลือผู้ชานคนนี้และครอบครัวของเขา

“ผมจะพาคุณไปรับเด็กและเราจะได้พูดคุยเกี่ยวกับเบาะแสระหว่างทางไปที่นั่น” กวอ ซิ่นหลี่บอก

หลิง อี้หรานคิดเกี่ยวกับมัน ‘ถ้าอย่างนั้นก็ได้’ ดังนั้นเธอจึงเข้าไปในรถของกวอ ซิ่นหลี่

ระหว่างทาง กวอ ซิ่นหลี่ขับรถไปพร้อมกับบอกเธอเกี่ยวกับรายละเอียดที่เขานึกขึ้นได้ในภายหลัง

เขากำลังขับตามรถขออาหลี ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแรกที่เห็นอุบัติเหตุทางรถยนต์ในครั้งนั้น เขาเห็นคนสองคนกำลังลงจากรถ แต่ประเด็นคือ ทั้งสองคนออกมาจากด้านคนขับ!

หลิง อี้หรานตกใจ!

ตอนที่เธออ่านรายงานการสอบสวนของตำรวจ มีการเขียนระบุชัดเจนว่าคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เบาะคนขับ ส่วนคนหนึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งผู้โดยสาร

หากพวกเขาออกจากรถด้านเดียวกันในเวลาเดียวกัน… ทั้งที่คนหนึ่งควรจะออกจากที่นั่งคนขับ และอีกคนหนึ่งควรออกจากที่นั่งผู้โดยสาร

ก่อนที่หลิง อี้หรานจะตอบ กวอ ซิ่นหลี่ก็ก้มตัวลงแล้วถามอาหยันว่า “จะเป็นอะไรไหมถ้าน้าอยากตามหนูไปที่สวนสนุกด้วยคน?”

อาหยันน้อยกระพริบตาขณะที่เขามองไปที่ผู้ชายที่ดูซื่อสัตย์ข้างหน้าเขา จากนั้นเขาก็พยักหน้า

กวอ ซิ่นหลี่รู้สึกโล่งใจ

หลิง อี้หราสังเกตเห็นรอยยิ้มเขินอายของกวอ ซิ่นหลี่

“ผมขอ... เป็นคนขับรถให้คุณวันนี้ได้ไหม? และตอนที่เราว่าง เอ่อ... เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับคดีนี้ได้... นอกจากนี้ ผมไม่ได้ไปสวนสนุกมานานแล้ว แล้วผมก็อยากไปสวนสนุกด้วย”