พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 867

‘เขาหมายความว่ายังไง?’

หลิง อี้หรานจ้องมองอี้ จิ่นหลีด้วยสายตาที่ว่างเปล่า ก่อนจะเห็นริมฝีปากบางเผยอขึ้นและพูดว่า “เธออยากมีครอบครัวมาตลอดไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงไม่อยากเป็นพี่สาวของฉันล่ะ?”

หลิง อี้หรานตัวแข็งทื่อ จากนั้นเธอก็รู้สึกอยากหัวเราะขึ้นมาทันที “คุณต้องการให้ฉันเป็นพี่สาวของคุณต่อไปในขณะที่คุณเป็นน้องชายของฉันน่ะเหรอ?”

“เป็นความคิดที่ดีไม่ใช่เหรอ?” เขาถาม

"อี้ จิ่นหลี่ คุณรู้ตัวบ้างไหมว่าคุณกำลังพูดจาไร้สาระ” เธอหัวเราะดังลั่น “คุณบอกว่าอยากให้เราคบกัน เราก็เลยคบกัน แล้วคุณอยากเลิกกับฉัน ฉันก็เลิกแล้วไง นี่คุณจะมาเล่นเกมพี่น้องอะไรนี่อีก ทำไม? เพราะคุณเบื่อเกมหาคู่แล้วเหรอ?”

ใบหน้าของเขามืดลงทันที “ไม่ใช่เกม เธอเป็นพี่สาวของฉันได้ จะได้ไม่มีใครในเมืองเฉินกล้ามาดูถูกเธอ”

“ฉันไม่ต้องการแบบนั้น และคุณไม่ใช่น้องชายของฉัน” เธอตะคอก

‘ฉันจะมองดูผู้ชายคนที่ฉันรักที่สุดในฐานะน้องชายของฉันได้ยังไง?’

“เธอต่อต้านการเป็นพี่สาวของฉันเหรอ?” ดวงตาคู่สวยของเขาหรี่ลง เผยให้เห็นแววอันตราย

“อี้ จิ่นหลี ฉันไม่ใช่คุณ ฉันไม่สามารถยอมรับการเปลี่ยนแปลงได้เหมือนคุณ! เราเลิกกันแล้ว ได้โปรดอย่ารบกวนชีวิตฉันอีกเลย คุณบอกว่าคุณเหนื่อยที่จะอยู่กับฉัน ฉันเลยจะพยายามไม่ไปให้เห็นคุณหน้าอีก เพราะงั้นได้โปรดหยุดมาให้ฉันเห็นหน้าสักทีเถอะ!” หลิง อี้หรานพูดอย่างเย็นชา

เขาตกตะลึงกับความไม่แยแสของเธอ ราวกับว่าเธอกำลังปฏิเสธไม่ให้เขาเข้ามาใกล้เธอมากขึ้นไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็ตาม!

ทำไมเขาถึงรู้สึกทรมาณแบบนี้ ในขณะที่เธอสามารถผลักไสเขาออกจากใจได้อย่างง่ายดาย?

เพียงคิดว่าเธอมีความสุขแค่ไหนกับผู้ชายอีกคนที่สวนสนุกในวันนี้ เขาก็รู้สึกถึงความหึงหวงในทันที

เขาก้มศีรษะลงและจูบเธออย่างแรงอีกครั้ง

‘ไม่! ฉันไม่ต้องการแบบนี้!’