เธอรู้สึกว่าถ้าเธอไม่ตอบคำถามเขา เขาก็คงจะกักตัวเธอไว้ที่นี่อีกนาน
“เราเลิกกันแล้ว และฉันก็ไม่ได้รักเขาแล้ว คุณจะปล่อยฉันไปได้หรือยังคะ?” เธอพูด
“แล้วคุณรักใคร?” เขาถาม
เธอไม่อยากรักใคร เธอแค่อยากอยู่คนเดียว
เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาแล้วพูดว่า “คุณกู้ ฉันรักใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ ตอนที่เราอยู่บนเนินเขา คุณบอกว่าเราจะเป็นแค่คนแปลกหน้ากันตั้งแต่นั้นมาไม่ใช่เหรอ?”
เขาแข็งทื่อ ‘คนแปลกหน้า... แค่ปฏิบัติกับเธอให้เหมือนคนแปลกหน้า’ แต่ทำไมมันกลับดูยากเย็น
ตอนที่เขาเห็นเธอยืนอยู่ที่โต๊ะพูลในคืนนั้น เขากลับไม่สามารถหยุดมองเธอได้
การปรากฏตัวของเธอรบกวนสมาธิของเขาได้อย่างง่ายดาย
เขากลับรู้สึกดีใจในทันทีที่เขาได้ยินว่าเธอเลิกกับอี้ จิ่นหลี
‘ทำไมฉันถึงมีความสุข?’
‘ฉันดีใจที่ฉันได้รับโอกาสใช่ไหม? ไร้สาระน่า! มีผู้หญิงมากมายในเมืองเฉินที่อยากจะปีนป่ายขึ้นมาบนเตียงของฉัน ผู้หญิงหลายคนพยายามที่จะเอาอกเอาใจฉันและเอาหน้าฉัน แต่ทำไมฉันต้องหลงรักผู้หญิงที่ไม่มีฉันอยู่ในใจด้วย?’
‘เธอสวย แต่ในวงการบันเทิง มีผู้หญิงที่สวยกว่าเธอตั้งเยอะ’
‘แต่... ฉันกลับโหยหาเธอ!’
ราวกับว่าเขาจะรู้สึกพอใจ หากเขาได้มองเธอนานขึ้นอีกสักนาที
เมื่อไหร่กันที่เขากลายเป็นคนต้อยต่ำเช่นนี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...