พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 877

สรุปบท บทที่ 877: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย

ตอน บทที่ 877 จาก พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง

บทที่ 877 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย ที่เขียนโดย เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย

ไม่มีใครรู้ว่าตำรวจจะสอบสวนคดีนี้อีกครั้งหรือไม่

“ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้กับทางตำรวจอีกครั้ง” ทนายกู้พูดขึ้นขณะมองดูใต้ตาดำคล้ำของหลิง อี้หราน “คุณคงทำงานหนักกับคดีนี้มากสินะ ไม่ค่อยได้นอนสิท่า วันนี้ผมจะให้คุณหยุดแล้วกัน กลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ”

หลิง อี้หรานรู้ว่าทนายกู้เข้าใจเธอผิด แม้ว่าเธอไม่ได้นอนหลับสบาย แต่มันก็ไม่ใช่เพราะคดีนี้ เป็นเพราะอี้ จิ่นหลีต่างหาก

เธอโล่งใจที่การทำงานร่วมกับทนายกู้ง่ายกว่าที่คิด

หลังจากได้รับวันหยุด หลิง อี้หรานจึงวางแผนที่จะไปเยี่ยมพี่โจวกับอาหยันน้อยก่อนที่พวกเขาจะออกจากเมืองเฉิน

ทว่า เมื่อเธอไปถึงชั้นล่างของตึกสำนักงาน เธอกลับไม่คิดว่าจะได้เห็นรถยนต์คันหรูจอดอยู่ที่หน้าทางเข้า ผู้หญิงคนหนึ่งสวมชุดที่ออกแบบในระดับไฮเอนด์ก้าวลงจากรถ

เธอคือหวา ลี่ฟาง!

หลิง อี้หรานค่อนข้างแปลกใจที่ได้เจอหวา ลี่ฟาง “อี้หราน บังเอิญจัง! ฉันแค่จะแวะมาหาเธอและในที่สุดฉันก็เจอเธอ!”

หวา ลี่ฟางรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอทำงานเป็นผู้ช่วยทนายความอยู่ที่นี่จากหยู ข่ายฮ่าว ผู้ชายที่เธอเจอที่คลับครั้งล่าสุด

‘เธอเคยเป็นทนายความหน้าใหม่ที่มีอนาคตสดใสแล้วยังไงล่ะ? ตอนนี้เธอก็เป็นได้แค่ผู้ช่วยตัวน้อยไม่ใช่หรือไง?’ หวา ลี่ฟางหัวเราะเยาะในใจ แต่ยังคงแสร้งทำเป็นแสดงความรักแบบพี่น้องกับหลิง อี้หราน “เธอมีเวลาสักครู่ไหม? ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย”

“เรามีอะไรต้องคุยกันด้วยเหรอ?” หลิง อี้หรานโต้กลับ เธอและลูกพี่ลูกน้องของเธอแตกหักกันตั้งแต่ยังเด็ก เธอจึงเข้ามาเรียนต่อและทำงานในเมืองเฉินตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พูดได้เลยว่าพวกเขามีปฏิสัมพันธ์กันแค่ผิวเผินเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงความเป็นพี่น้องกัน

“แน่นอนว่ามี ถ้าเธอมีอะไรที่ต้องทำต่อเธออาจจะสายได้ เพราะเธอต้องเสียเวลาตรงนี้สักหน่อย ฉันจะอธิบายให้บริษัทของเธอฟังเอง ฉันแน่ใจว่าบริษัทของเธอจะไม่ใจร้ายจนไม่ให้เวลาเธอหรอก” หวา ลี่ฟางพูดอย่างเยือกเย็น เธอคิดว่าบริษัทจะทำตามคำขอร้องของเธอแน่นอน

“เธอจะสั่งอย่างอื่นก็ได้นะ” หลิง อี้หรานพูด

“โอ้ กาแฟอร่อยจะตาย ตอนนี้ฉันชอบดื่มกาแฟมากนะ” หวา ลี่ฟางพูดอย่างไม่เต็มใจ เธอไม่ชอบกาแฟแต่พบว่าคนในสังคมชั้นสูงต่างชอบดื่มมัน ดังนั้นเธอจึงอยากลองดื่มมันด้วย

เพราะมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนเธออยู่ในระดับชนชั้นสูง!

หลิง อี้หรานไม่ได้พูดอะไรอีก

หลังจากจิบกาแฟไปสองสามอึก หวา ลี่ฟางก็มองไปที่หลิง อี้หรานและพูดว่า “อี้หราน พวกเราเป็นญาติกัน ฉันเสียใจด้วยที่เธอเลิกกับอี้ จิ่นหลี ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลืออะไร บอกฉันได้เสมอนะ ฉันจะพยายามช่วยเธออย่างเต็มที่”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย