“น้องสาว ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เธอไม่ควรพูดคำพวกนี้ออกมาต่อหน้าฉัน เพราะเธอก็เป็นหลานสาวคนหนึ่งของคุณยาย ฉันอยากจะเตือนเธอไว้ก่อนว่ากู้ ลี่เฉินไม่ได้หลอกง่ายอย่างที่คิด ถ้าเธอโลภเกินไป เธออาจจะสูญเสียทุกอย่างได้”
เมื่อหลิง อี้หรานพูดจบ เธอก็ลุกขึ้น ชำระค่ากาแฟของตัวเองและออกจากร้านกาแฟ
หวา ลี่ฟางยังคงนั่งอยู่ที่เดิมและพยายามสงบสติอารมณ์ด้วยกาแฟ แต่ร่างกายของเธอสั่นมากจนยกแก้วกาแฟไม่ขึ้น
‘ฉันควรทำยังไงดี? หลิง อี้หรานจำทุกอย่างได้แล้ว! ถ้าหลิงอี้หรานไปบอกลี่เฉิน...’
‘ไม่ ไม่มีวัน! ฉันต้องหาทางออก ต่อให้หลิง อี้หรานบอกเขา ลี่เฉินก็ต้องไม่เชื่อเธอ!’
‘ฉันต้อง... คิดอะไรบางอย่าง!’
...
หลังจากที่หลิง อี้หรานออกจากร้านกาแฟ เธอก็ขึ้นรถบัสไปยังบ้านเช่าของคุณนายโจวและอาหยันน้อย เธอพบว่าโจว เชียนหยุนอยู่ที่นั่นและพวกเขากำลังเก็บของกัน
ทันทีที่อาหยันน้อยเห็นหลิง อี้หราน เขาก็กระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของเธออย่างมีความสุขและบอก หลิง อี้หรานว่าเขาจะได้ไปโรงเรียนอนุบาลแล้วหลังจากฤดูร้อนสิ้นสุดลง!
“พี่เจอโรงเรียนอนุบาลที่เหมาะกับเขาแล้วเหรอคะ?” หลิง อี้หรานถามขณะมองไปที่โจว เชียนหยุน
“ใช่ ฉันหาเจอที่หนึ่ง ครูใหญ่ที่โรงเรียนอนุบาลที่นั่นใจดีมาก เธอเข้าใจเกี่ยวกับปัญหาของอาหยันน้อย และหลังจากวิดีโอคุยกับอาหยันน้อย เธอบอกว่าเธอให้เขาเข้ามาเรียนที่โรงเรียนอนุบาลของเธอได้” โจว เชียนหยุนพูดด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
มาอัพต่อไวๆน๊าา...
สงสารเชียนหยุนมาก แฟนเชี่ยจริง ๆ ช่วยคนรักใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกตั้งสามปี ส่วนตัวมันก็นอนกกคนรักสบายใจ ไม่เชียร์ให้กลับไปอยู่ด้วยเลย ส่วนนางเอก ตอนที่อยู่กับพระเอกน่าจะรีบจัดการถอดเล็บแฟนเก่ากับนังห่าว มันทำอะไรไว้ก็เอาคืนให้หมด...
ชอบมากค่ะ ถ้าจะอ่านจนจบเหลืออีกกี่ตอนคะ ต้องจ่ายเท่าไหร่คะ...