พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 885

ไป๋ ทิงซินเห็นชิน เหลียนอีที่อยู่บนโต๊ะกำลังโบกไม้โบกมือให้ผู้ชายทั้งห้าคนบนเวทีอย่างเมามัน มือของเธอ... เอ่อ... กำลังแกว่งเสื้อกั๊กไปมา มันดูเหมือนเครื่องแต่งกายของผู้ชายบนเวที!

‘หลิง อี้หรานยังดูปกติกว่าชิน เหลียนอี’ ไป๋ ทิงซินคิด

แต่พวกเธอก็ไม่ได้ดูดีกว่ากันไปสักเท่าไหร่

หลิง อี้หรานยืนอยู่บนเก้าอี้ โบกมือทั้งสองข้างและเอามือป้องปากของเธอเป็นครั้งคราว ขณะที่เธอตะโกนใส่ชายเปลือยท่อนบนทั้งห้าคนบนเวที “ถอดเลย! ถอดเลย! ฉันอยู่นี่แล้ว!”

ไป๋ ทิงซินถึงกลับพูดไม่ออก หลิง อี้หรานดูแตกต่างออกไปจากที่เขาเคยจำได้!

ไป๋ ทิงซินมองดูท่าทางของอี้ จิ่นหลี แสงในบาร์มืดลง ดังนั้นผู้คนรอบข้างจึงไม่รู้ว่าใบหน้าของอี้ จิ่นหลีเยือกเย็นขนาดไหนในตอนนี้ ทว่า เมื่อพิจารณาจากท่าทางของเขานั้น... ไป๋ ทิงซินก็รู้สึกเห็นใจหลิง อี้หรานเล็กน้อย

เขาไม่รู้ว่าหลิง อี้หรานจะจัดการเรื่องนี้กับคนอย่างอี้ จิ่นหลีได้อย่างไร

พวกเขาเลิกกันแล้ว แต่เมื่อมองดูท่าทางของอี้ จิ่นหลีในตอนนี้ ดูเหมือนว่า... กำลังจะมีบางอย่างเกิดขึ้น

อี้ จิ่นหลีก้าวไปข้างหน้า เอื้อมมือออกไปแล้วอุ้มหลิง อี้หรานเข้ามาไว้ในอ้อมแขนของเขา

เธอเอาแขนโอบรอบคอเขาแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “จิน...”

อี้ จิ่นหลีตัวสั่นเทาทันทีที่ได้ยินเธอเรียกเขาว่าจิน ตอนนี้เธอกำลังยิ้ม เธอดูแตกต่างจากตอนที่พวกเขาเลิกกันและตอนที่เขาผลักไสไล่ส่งเขา

สายตาของเขาสบเข้ากับดวงตารูปอัลมอนด์ที่เฉียบคม ก่อนจะเหลือบไปเห็นกระป๋องเบียร์เปล่าที่วางอยู่บนโต๊ะ เขารู้ได้ทันทีว่าเธอกำลังเมา

มีแค่ตอนที่เธอเมาเท่านั้นที่เธอจะเรียกเขาว่าจิน