พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 901

ริมฝีปากบางของเขากำลังให้ความอบอุ่นแก่มือของเธอ ขณะที่เขาพูด “เธอไม่อยากเป็นพี่สาวของฉันแล้วเหรอ? ไหนตอนเมาเธอบอกว่าอยากเป็นพี่สาวฉันไง ถ้าเธอต้องการ เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ได้ หรือถ้าเธอไม่อยากย้ายกลับไปคฤหาสน์อี้ ฉันไปอยู่กับเธอที่ห้องเช่าเหมือนเมื่อก่อนก็ได้นะ”

หลิง อี้หรานตกตะลึง เงยหน้าขึ้นทันทีและมองที่เขาด้วยความประหลาดใจ

ริมฝีปากบางเซ็กซี่กดลงบนฝ่ามือของเธอ ในขณะที่ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาคอยปลอบประโลมเธอ

ใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปปั้น ดวงตาที่แสนงดงามได้หลอมรวมกันอย่างสมบูรณ์แบบ เผยให้เห็นความบริสุทธิ์และความทะเยอทะยานจนสุดโต่งจนใครก็มิอาจละสายตาจากใบหน้าของเขาได้

‘ฉันยังอยากเป็นพี่สาวของเขาไหม? ฉันอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า?’ หลิง อี้หรานถามตัวเอง ‘แต่ว่า... นั่นเคยเป็นช่วงเวลาที่แสนอบอุ่นและเป็นชั่วนิรันดร์สำหรับฉัน’

‘ในตอนนั้น ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าถ้าฉันมีครอบครัว ฉันจะไม่เหงาอีกต่อไป!’

‘ฉันไม่เคยคาดหวังถึงการได้รับความรักจากคนรัก ฉันเพียงต้องการความรักจากครอบครัวเท่านั้น’

ครู่ต่อมา ดวงตาของเธอก็ค่อย ๆ ลดต่ำลง ดูสงบและไม่แยแสอีกครั้ง “อี้ จิ่นหลี เราเลิกกันแล้ว ไม่มีทางที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ ไม่ต้องมาขอร้องให้ไปเป็นพี่สาวของคุณ ถ้าคุณแค่อยากจะสัมผัสความรู้สึกของการเป็นน้องชาย ก็แค่ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่พร้อมจะเป็นพี่สาวให้กับคุณ”

ดวงตาของเขาจ้องเธอเขม็ง ขณะที่กำมือของเธอแน่นจนหลิง อี้หรานรู้สึกเจ็บข้อมือ!

“หมายความว่าเธออยากอยู่กับคนอย่างกวอ ซิ่นหลี่มากกว่าฉันใช่ไหม?” น้ำเสียงของเขาฟังดูเย็นชา

“เขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้!” หลิง อี้หรานโต้ตอบ

“ทำไม? เป็นห่วงมันหรือไง? ไหนเธอบอกว่าเธอไม่ชอบมัน ถึงเราจะเลิกกันแล้ว แต่ทำไมเธอถึงเลือกผู้ชายแบบนั้น มันมีดีตรงไหน?” เขาถาม