พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 901

สรุปบท บทที่ 901: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย

บทที่ 901 – ตอนที่ต้องอ่านของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย

ตอนนี้ของ พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย โดย เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนติกทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 901 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ริมฝีปากบางของเขากำลังให้ความอบอุ่นแก่มือของเธอ ขณะที่เขาพูด “เธอไม่อยากเป็นพี่สาวของฉันแล้วเหรอ? ไหนตอนเมาเธอบอกว่าอยากเป็นพี่สาวฉันไง ถ้าเธอต้องการ เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ได้ หรือถ้าเธอไม่อยากย้ายกลับไปคฤหาสน์อี้ ฉันไปอยู่กับเธอที่ห้องเช่าเหมือนเมื่อก่อนก็ได้นะ”

หลิง อี้หรานตกตะลึง เงยหน้าขึ้นทันทีและมองที่เขาด้วยความประหลาดใจ

ริมฝีปากบางเซ็กซี่กดลงบนฝ่ามือของเธอ ในขณะที่ลมหายใจอุ่น ๆ ของเขาคอยปลอบประโลมเธอ

ใบหน้าหล่อเหลาราวกับรูปปั้น ดวงตาที่แสนงดงามได้หลอมรวมกันอย่างสมบูรณ์แบบ เผยให้เห็นความบริสุทธิ์และความทะเยอทะยานจนสุดโต่งจนใครก็มิอาจละสายตาจากใบหน้าของเขาได้

‘ฉันยังอยากเป็นพี่สาวของเขาไหม? ฉันอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า?’ หลิง อี้หรานถามตัวเอง ‘แต่ว่า... นั่นเคยเป็นช่วงเวลาที่แสนอบอุ่นและเป็นชั่วนิรันดร์สำหรับฉัน’

‘ในตอนนั้น ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าถ้าฉันมีครอบครัว ฉันจะไม่เหงาอีกต่อไป!’

‘ฉันไม่เคยคาดหวังถึงการได้รับความรักจากคนรัก ฉันเพียงต้องการความรักจากครอบครัวเท่านั้น’

ครู่ต่อมา ดวงตาของเธอก็ค่อย ๆ ลดต่ำลง ดูสงบและไม่แยแสอีกครั้ง “อี้ จิ่นหลี เราเลิกกันแล้ว ไม่มีทางที่เราจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ ไม่ต้องมาขอร้องให้ไปเป็นพี่สาวของคุณ ถ้าคุณแค่อยากจะสัมผัสความรู้สึกของการเป็นน้องชาย ก็แค่ไปหาผู้หญิงคนอื่นที่พร้อมจะเป็นพี่สาวให้กับคุณ”

ดวงตาของเขาจ้องเธอเขม็ง ขณะที่กำมือของเธอแน่นจนหลิง อี้หรานรู้สึกเจ็บข้อมือ!

“หมายความว่าเธออยากอยู่กับคนอย่างกวอ ซิ่นหลี่มากกว่าฉันใช่ไหม?” น้ำเสียงของเขาฟังดูเย็นชา

“เขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้!” หลิง อี้หรานโต้ตอบ

“ทำไม? เป็นห่วงมันหรือไง? ไหนเธอบอกว่าเธอไม่ชอบมัน ถึงเราจะเลิกกันแล้ว แต่ทำไมเธอถึงเลือกผู้ชายแบบนั้น มันมีดีตรงไหน?” เขาถาม

เธอรู้สึกราวกับว่ามีแสงจ้าที่พร้อมทิ่มแทงจ้องมองมาที่เธอตลอดเวลา

เมื่อเธอเดินเข้าไปในบ้านเช่าแล้ว เธอจึงนั่งบนเก้าอี้ด้วยขาที่อ่อนแรง พร้อมกับสูดลมหายใจเฮือกใหญ่

เธอมองดูรอยแดงบนข้อมือ เธอจำได้ว่าก่อนที่เธอจะลงจากรถ เขาบีบข้อมือเธอแน่นจนเธอร้องออกออกมาด้วยความเจ็บปวด

จากนั้นเขาก็ก้มศีรษะลงและจูบรอยแดงบนข้อมือของเธอ “อย่าทำให้ฉันโกรธได้ไหม? ฉันกลัวว่าฉันจะเผลอทำร้ายเธอ”

เสียงพึมพำที่อ่อนโยนของเขาช่างอ่อนหวาน

ทว่า เขากลับเป็นคนที่ทำร้ายเธอมากที่สุด! เธออยากจะอยู่ให้ไกลจากเขาและลืมเขาไปเสียที แต่เขากลับคอยรบกวนเธอ!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย