พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 959

“แน่นอนสิ ก็ฉันเป็นห่วงเธอไง” เขาพูด

“เขามาหาฉัน แต่เขาไม่ได้พูดอะไร” เธอพูดขึ้นขณะที่กัดริมฝีปากตัวเอง เธอรู้สึกราวกับว่าเขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเธอ ‘เขากำลังสะกดรอยตามฉันอยู่หรือเปล่า?’

“จริงเหรอ?” อี้ จิ่นหลีพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาขณะเดินเข้าไปใกล้หลิง อี้หราน “ฉันสงสัย ทำไมเธอถึงไม่บอกเขาว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเขา?”

ร่างกายของเธอเกร็งมากยิ่งขึ้น

เขายกมือขึ้นและใช้ปลายนิ้วแตะเข้าที่ริมฝีปากของเธอ น้ำเสียงอันแสนไพเราะของเขาดังขึ้นอีกครั้งราวกับเสียงไวโอลิน “บอกฉันทีว่าทำไม”

หลิง อี้หรานรู้สึกถึงน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา

‘ทำไม... เขาถึงถามคำถามนี้กับฉัน? เขาเคยรู้บ้างไหมว่าฉันรักเขามาขนาดที่ว่าฉันจำทุกอย่างในอดีตได้แล้ว แต่ฉันกลับเรื่องที่จะฝังเรื่องราวเหล่านั้นให้จมดิ่งลงไป?’

แม้ว่าน้องลี่ฟางจะเข้ามาแทนที่เธอ แต่เธอก็ไม่เคยปริปากพูดอะไรสักคำ

เธอแค่กลัวว่าเธอจะทำให้เขาไม่พอใจ ดังนั้นเธอจึงตัดความสัมพันธ์ของเธอกับกู้ ลี่เฉินทิ้งไป

เธอรู้สึกขบขันตัวเองที่ตลอดเวลาเธอคิดว่าเธอสร้างความมั่นใจให้กับเขาเพียงพอแล้ว แต่เธอไม่เคยรู้เลยว่าเธอไม่ได้สำคัญกับเขาขนาดนั้น และมันกลับกลายเป็นว่าเขาสามารถละทิ้งเธอได้ทุกเมื่อ

“แล้วคุณรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่ได้บอกเขา?” เธอถาม

ดวงตาของเขามืดหม่นลงเล็กน้อย “ถ้าเธอบอกเขา วันนี้เธอคงจะไม่ได้กลับบ้านมาเพียงคนเดียว”

ถ้าเธอบอกความจริงแก่กู้ ลี่เฉิน เขาจะไม่มีวันปล่อยให้เธอกลับบ้านมาคนเดียว

หลิง อี้หรานหันหน้าไปทางอื่น “ไม่มีอะไรที่จะต้องพูดหนิ เรื่องนี้มันผ่านไปนานมากแล้ว”

ทันใดนั้น เขารีบดึงมือของเธอมาจุมในน้ำเย็นตรงก๊อกน้ำ เผื่อให้อาการปวดแสบปวดร้อนบนปลายนิ้วของเธอบรรเทาลง

“ไม่เป็นไร ก็แค่แผลพุพองนิดหน่อย” เธอพูด

เขาขมวดคิ้วและปล่อยให้น้ำเย็นไหลรดปลายนิ้วของเธอต่อไป

“ซุบ!” เธอร้องออกมาเสียงหลง ถ้าปล่อยให้น้ำซุบเดือดอีกครั้ง ไม่นานนักน้ำซุบก็จะแห้งหมดหม้อ

“เธอกังวลเรื่องซุบในเวลาแบบนี้น่ะเหรอ?” เขาจ้องมองเธออย่างขุ่นเคือง ทันทีที่เขาเห็นว่าเธอบาดเจ็บ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดข้างในเช่นกัน

“คุณบอกให้ฉันทำอาหารสามอย่างและซุบอีกหนึ่งอย่างไม่ใช่เหรอ? ถ้าซุบแห้งติดหม้อ ฉันก็จะต้องปรุงมันอีกครั้ง” เธอพูดขึ้น