พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 974

หัวใจของเขาเต้นแรงเพราะแววตาของเธอ ราวกับว่าร่างกาย หัวใจ และเลือดเนื้อของเขากำลังบอกเขาว่าเธอมีความหมายต่อเขามากแค่ไหน!

จังหวะการเต้นของหัวใจของเขาชัดเจนมาก

เขาเดินเข้าไปหาร่างบางทีละก้าว เขาแค่อยากอยู่ใกล้เธอมากขึ้นอีกสักนิด เขาแค่อยากจ้องมองดวงตาคู่นั้นใกล้ ๆ และปล่อยให้ร่างของเขาสะท้อนอยู่ในดวงตาอันสงบนิ่งคู่นั้น

กู้ ลี่เฉินเดินเข้ามาหาหลิง อี้หราน จากนั้นเขาก็ยื่นมือออกไปหาคนตรงหน้า

หลิง อี้หรานตกตะลึง เธอไม่คิดว่ากู้ ลี่เฉินจะโอบกอดเธอในที่สาธารณะอย่างกะทันหัน เขากอดเธอแน่นจนเธอไม่สามารถหลบหนีออกจากอ้อมกอดของเขาได้

“กู้ ลี่เฉิน ปล่อยฉันนะ” หลิง อี้หรานตะโกน

“ฉันไม่ปล่อย ครั้งนี้ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอีก!” เขาพึมพำและกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นอีกเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังจะฝังเธอเข้าไปในร่างกายของเขา

เพียงแค่กอดเธอไว้แบบนี้ ความรู้สึกหวาดกลัวที่เขารู้สึกก่อนหน้านี้ค่อย ๆ จางหายไป และหัวใจที่ว่างเปล่าของเขาก็รู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มอีกครั้ง

เขาคิดว่าหน้าตาของเธอเหมือนกับเด็กหญิงตัวน้อยในวัยที่เติบโตขึ้นมาในจินตนาการของเขา เขาคิดว่าเธอไม่ใช่คนที่เขาตามหา เขาจึงจะสามารถปฏิบัติกับเธอเหมือนคนแปลกหน้าและเลิกสนใจเธอได้อย่างง่ายดาย

เขาคิดว่าต่อให้เธอจะโดนตีหัว เลือดออกหรือตกลงมาต่อหน้าเขา เขาก็ยังจะนิ่งเฉยได้

จนกระทั่งเขาเห็นร่างผอมบางต้องอดทนยืนอยู่นานในคลับคืนนั้น ท่าทางที่เดินกะเผลกออกไปนั้นทำให้หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงขึ้น

ต่อมาเขาเห็นเธอกับจิ่นหลีด้วยกันอีกครั้ง เขาจึงไปที่บริษัทของเธอเพื่อพูดคุยกับเธอ และเมื่อเขาเห็นว่าเธอตกอยู่ในอันตราย เขาจึงรีบตรงดิ่งเข้าไปหาเธอโดยไม่แม้แต่จะนึกคิด

‘ปล่อยเหรอ? ฉันจะปล่อยเธอไปได้ยังไง? ฉันปล่อยเธอครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะอี้ จิ่นหลี ครั้งนี้... ฉันจะทำตามหัวใจตัวเอง’

“หลิง อี้หราน ผมบอกคุณแล้วไง ผมจะไม่ปล่อยคุณไป เพราะ…” เขาหยุดพูดชั่วคราว จากนั้นเขาก็พูดออกมาสามคำ สามคำที่เขาไม่เคยพูดกับใครเลย “ฉันรักเธอ”

‘ใช่ ฉันรักเธอ ฉันตกหลุมรักเธออย่างสุดขั้วหัวใจ!’

หลิง อี้หรานตกอยู่ในภวังค์ เธอคิดว่าเธออาจจะหูเพี้ยนไป

“คุณ... คุณพูดว่าอะไรนะ?” เธอถามขึ้นอย่างประหลาดใจ

เขาพูดย้ำอีกครั้งว่า “ฉันรักเธอ! ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปอีกแล้ว” ตอนนี้น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความโหยหาที่เข้ามาแทนที่ความเย็นชา