พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 976

หลิง อี้หรานรู้สึกตกใจ แต่ทันใดนั้น อี้ จิ่นหลีก็ดึงเธอเข้าไปในอ้อมแขนของเขา

“คุณ... คุณมาทำอะไรที่นี่?” ทันทีที่หลิง อี้หรานพูดจบ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าคำถามของเธอช่างโง่เขลาเสียจริง เธอมาที่สถานีตำรวจพร้อมกับบอดี้การ์ดสองคนที่เขาส่งมาดูแลเธอ บอดี้การ์ดพวกนั้นคงรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา

“เธอไม่อยากเจอฉันหรือไง?” อี้ จิ่นหลียกมือขึ้นปัดบริเวณที่มือของกู้ ลี่เฉินสัมผัสเธอ ราวกับว่ากำลังลบเลือนร่องรอยของกู้ ลี่เฉิน

หลิง อี้หรานตัวแข็งทื่อ ขณะที่อี้ จิ่นหลีเงยหน้าจ้องมองกู้ ลี่เฉิน “ฉันบอกแล้วไงว่าห้ามแตะต้องเธอ!”

กู้ ลี่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยและเผยให้เห็นดวงตาฟีนิกซ์ “ฉันต้องการเธอ!”

ประโยคง่าย ๆ ที่บ่งบอกถึงความมุ่งมั่นของเขา

“ไม่มีวัน!” อี้ จิ่นหลีพูดอย่างเย็นชา

ริมฝีปากบางของกู้ ลี่เฉินเผยอขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “แต่ก่อนมันอาจจะเป็นไปไม่ได้ แต่ตอนนี้นายเลิกกับเธอแล้ว แล้วทำไมมันถึงจะเป็นไปไม่ได้ล่ะ?”

กู้ ลี่เฉินจ้องมองหลิง อี้หรานและพูดเสริมว่า “เธอไม่จำเป็นต้องให้คำตอบฉันในทันทีก็ได้ นอกจากนี้ วันนี้ฉันไม่ได้พูดล้อเล่นอะไรทั้งนั้น ฉันสามารถให้ทุกอย่างที่จิ่นหลีทำให้เธอและทุกอย่างที่เขาไม่สามารถทำให้ได้!”

ใบหน้าที่งดงามแต่ไม่แยแสนั้นดูจริงจังขึ้นมากกว่าปกติ

หลิง อี้หรานตกอยู่ในภวังค์ ราวกับว่าเธอกำลังมองดูเด็กน้อยคนเดิมพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแบบเด็ก ๆ ว่า “ฉันไม่ได้ล้อเล่น ฉันจะมาตามหาเธอ ฉันจะพาเธอไปเล่นสนุกและกินของอร่อย ๆ ฉันจะทำดีกับเธอให้มาก ๆ!”

“พอแล้ว!” เสียงทุ้มของอี้ จิ่นหลีปลุกหลิง อี้หรานให้ตื่นจากภวังค์ ใบหน้าของอี้ จิ่นหลีดูโกรธจัดอย่างน่ากลัว ขณะที่เขาหันไปพูดกับลี่เฉินด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ลี่เฉิน นายจะไม่มีวันได้คำตอบที่นายต้องการ”