พิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย นิยาย บท 985

หลังจากนั้น บอดี้การ์ดของอี้ จิ่นหลีก็เข้าไปพูดคุยกับเจ้าของร้านอาหาร ขณะที่อีกคนเริ่มต้อนลูกค้าออกไปจากร้าน โดยบอกพวกเขาว่าอาหารทั้งหมดที่พวกเขากินวันนี้จะไม่เสียค่าใช้จ่าย

บางคนไม่เต็มใจที่จะออกจากร้านอาหาร แต่หลังจากมองดูชายในชุดดำหลายคน พวกเขาก็รู้สึกหวาดกลัวในทันที

กู้ ลี่เฉินและหลิง อี้หรานมองเห็นอี้ จิ่นหลียืนนิ่งอยู่ใกล้กับทางเข้าของร้านอาหาร

หลิง อี้หรานรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นอี้ จิ่นหลีอยู่ที่นี่ ขณะที่กู้ ลี่เฉินรู้อยู่แล้วว่าจิ่นหลีจะต้องโผล่มาที่นี่

กู้ ลี่เฉินจ้องมองอี้ จิ่นหลีและพูดว่า “อยากกินข้าวกับพวกเราไหม? เราเพิ่งสั่งอาหารไปเองและพวกเขายังไม่ได้เสิร์ฟอาหาร ถ้านายอยากจะกินข้าวกับพวกเรา เราอาจจะต้องเพิ่มอีกสองอย่าง”

อี้ จิ่นหลีเม้มริมฝีปากบางและเดินไปที่โต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ

หลิง อี้หรานรีบดึงมือของเธอออกจากหน้าอกของกู้ ลี่เฉินโดยสัญชาตญาณ

แต่ครั้งนี้กู้ ลี่เฉินกลับปล่อยเธอไป

“อาหารพร้อมหรือยัง?” กู้ ลี่เฉินถามเจ้าของร้านอาหารที่ยังอยู่ในอาการงุนงง

เจ้าของร้านเดินเข้ามาหาพวกเขาและตอบว่า “เอ่อ ครับ... พร้อมแล้วครับ!” ด้วยเหตุนี้เขาจึงรีบเสิร์ฟอาหารให้แก่กู้ ลี่เฉิน

“เราอยากจะสั่งเพิ่มอีกสองอย่าง” กู้ ลี่เฉินพูดขณะที่เขาสุ่มเลือกอาหารมาเพิ่มอีกสองอย่าง

“แน่นอน ได้สิครับ!” เจ้าของร้านรีบตอบก่อนจะรีบไปเตรียมอาหารเพิ่มอีกสองอย่าง

เหลือเพียงกู้ ลี่เฉิน, หลิง อี้หราน และอี้ จิ่นหลีเป็นลูกค้าเพียงสามคนที่อยู่ในร้าน

พวกเขาทั้งสามคนนั่งรวมกันอยู่รอบโต๊ะสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ทำให้รู้สึกถึงบรรยากาศแปลก ๆ