พลาด นิยาย บท 58

และแล้วเวลาผ่านไปเร็วมาก เมื่อวานหมอนายมาส่งฉันที่บ้านเพราะเขาเข้าเวรดึก กลัวฉันนอนเหงาที่คอนโดคนเดียว ส่วนวันนี้หน่ะเหรอ เขาเข้าเวรบ่าย สงสัยคงจะหลับอยู่ที่คอนโด

ฉันตื่นเช้ามาตรวจครรภ์ จัดการทุกอย่างเสร็จก็เริ่มหยอดลงไปทีละอัน

ทีละอันจนครบ

หัวใจเต้น ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นกระสับกระส่าย มือสองข้างบีบกันแน่น

ได้แต่นั่งรอให้ที่ตรวจครรภ์ทำปฏิกิริยาสักพัก

อื้ม... ผลคงจะออกแล้ว ดูเลยแล้วกัน!

ฉันยื่นมือสั่น ๆ ไปหยิบที่ตรวจครรภ์อันแรกขึ้นมาดู

คุณพระ! ฉันท้อง อีกอัน ฉันท้อง! อีกอัน ฉันท้อง!

“กรี๊ด...”

ฉันกรี๊ดลั่นห้องน้ำ เผลอกระโดดดีใจออกมา

Line

[ฉัน: Send Picture (รูปที่ตรวจครรภ์สามอันเรียงกัน)]

[Nivea: กรี๊ด...]

[TangMo: Omg! ดีไปอีก...]

[ฉัน: อย่าบอกใครนะเว้ย เอาไว้เซอร์ไพรส์สามี]

[Nivea: ระวังเจอเซอร์ไพรส์กลับ กิกิ]

ณีเวีย!

[ฉัน: แฟนกูคนดีย์จ้ะ ไม่ใช่เสือ อิอิ]

[Nivea: เออ!]

[TangMo: เออ!]

ฉันยิ้มดีใจถือที่ตรวจครรภ์สามอันออกมาจากห้องน้ำ พอเปิดประตู

“แม่!” แม่ฉันยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำพอดิบพอดี

“กรี๊ดอะไรลูก แม่นึกว่าเป็นอะไร แล้วนั่น!” แม่ดึงที่ตรวจครรภ์ไปจากมือฉัน ก่อนจะมองมันอึ้ง ๆ

โดนด่าไหม โดนไหม จะโดนไหมนะ

“ว้าย... มีจะหลานแล้ว พ่อ พ่ออยู่ไหน” แม่ฉันถือวิ่งออกไปจากห้อง ตะโกนหาพ่อไม่หยุด

ถ้าหมอนายรู้คงดีใจมาก! บ่ายนี้เจอกันนะคะคุณหมอสูติ

ฉันนั่งเล่นนอนเล่นอยู่บ้าน จะเดินจะเหิน ระวังสุด ๆ เพราะอายุครรภ์ไม่ได้มากมายอะไร แอบกลัว

“ระวังนะลูกระวัง” แม่ฉันยิ้มไม่หุบ ถึงลูกแม่จะท้องก่อนแต่งก็เถอะ!

“แม่ไม่ว่าหวานเหรอ” ฉันหันไปถามสงสัย ฉันสงสัยจริง ๆ ปกติคงจะโดนบ่นหูชา

“อีกเดือนกว่า ๆ ก็แต่งแล้ว ลูกคงไม่เปลี่ยนแฟนใช่ไหม” แม่เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย!

“ไม่ค่ะ ห้ามบอกหมอนะคะ วันนี้จะไปเซอร์ไพรส์” แม่ฉันยิ้มและ

พยักหน้ารัว

และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง ฉันรีบมาโรงพยาบาลตั้งแต่สิบเอ็ดโมง

มาจองคิวฝากครรภ์คนเดียว ซึ่งพยาบาลที่แผนกรู้จักฉันแทบทุกคน

“คุณน้ำหวานท้องเหรอคะ ดีใจด้วยนะคะ คุณหมอรู้คงดีใจมากแน่” พยาบาลพี่ภาซักประวัติฉัน

“ค่ะ กำลังจะเซอร์ไพรส์เลย อย่าเพิ่งบอกเขานะคะ”

“คุณหมอจะจำชื่อได้ไหมคะเนี่ย เดี๋ยวตอนไปส่งเคสจะคว่ำไว้ให้นะคะ”

เย้... ฉันยิ้มขอบคุณ และตอบคำถามพยาบาล ให้เขาซักประวัติคร่าว ๆ ก่อน จะไปถึงมือหมอนาย

12.45 ‘ตึ้ง’

[Dr. Nine: ตัวแสบบบ เข้าเวรแล้วนะครับ หาอะไรทานด้วยนะ

รักหวานครับ]

ฉันยิ้มให้จอมือถือ ก่อนจะไปแอบนั่งหลบมุมรอหน้าห้อง

นั่นไงเดินมาแล้วแฟนฉัน! ฉันเห็นคนไข้มองเขาตาเป็นมัน แฟนฉันนะ แฟนฉัน!

เขาดูดีมาก ฉันอดชื่นชมเขาอีกไม่ได้เลย ขนาดกินกันแล้วกินกันอีก

เฮ้อ... ปลื้ม แฟนหล่อ

เขายืนล้วงกระเป๋าคุยกับพยาบาลพี่ภาที่ซักประวัติฉันเมื่อสักครู่ ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง พยาบาลพี่ภารีบเดินมาหาฉันทันที

“คุณน้ำหวานคะ ขออนุญาตให้คุณน้ำหวานคิวสุดท้ายนะคะ เพราะคุณหมอชอบเช็คประวัติคนไข้ก่อน เดี๋ยวตอนจะหมดคิว จะเข้าไปยื่นคิวคุณน้ำหวานเป็นเคสด่วนนะคะ”

ฉันทำนิ้วโอเคไป ดีที่พยาบาลแผนกนี้น่ารัก และดีกับฉันมาก เพราะฉันชอบซื้อขนมติดไม้ติดมือมาฝากประจำ เขาก็ช่วยคอยสอดส่องแฟนให้ นึกไม่ถึง

ล่ะสิ เขาเรียกว่าอยู่เป็นจ้ะ

ฉันนั่งรอเกือบสองชั่วโมง สองชั่วโมงจริง ๆ ทั้งหลับทั้งหาว อยากกินกาแฟก็กินไม่ได้ ส้นสูงก็ต้องหยุดใส่ เศร้า... แต่ต้องทำเพื่อลูก

“คุณน้ำหวานค่ะ พร้อมหรือยังคะ” พยาบาลอีกคนเดินมาถามฉัน

ฉันพยักหน้า หันไปมองที่ประตู พยาบาลพี่ภาถือแฟ้มประวัติฉันอยู่

เธอกำลังเคาะประตู พยาบาลที่เดินมาหาฉัน เธอพาฉันไปรอที่ประตู

เมื่อพยาบาลพี่ภาเข้าไปวางแฟ้มและออกมา นางก็ให้ฉันเข้าในห้องทันที

สูตินารีแพทย์กำลังหันหลังอยู่ เหมือนเช็คความเรียบร้อยของเครื่อง

อัลตราซาวด์ ก่อนจะหันกลับมาก้มอ่านแฟ้มประวัติที่วางบนโต๊ะ

“นั่งก่อนครับ คุณ... ณัฐ... นลิน “เขาเงยหน้าจากแฟ้มประวัติมองหน้าฉันทันที เขามองฉันมองไม่ละสายตา

ฉันเลื่อนเก้าอี้นั่งลง ก่อนจะจ้องตาเขากลับ และฉีกยิ้มหวาน ๆ ส่งไปให้

“สวัสดีค่ะ คุณหมอ” เขาก้มลงเปิดแฟ้มประวัติอ่านรัว ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองฉันอีกครั้ง

“หวาน...” เขาเรียกเบา ๆ เหมือนคนกำลังช็อกยังไงอย่างงั้น ใจเย็นนะ

|คุณพ่อใจเย็น

“ค่ะคุณหมอ ฉันมาคนเดียวแฟนไม่ว่างค่ะ เขาทำงาน คุณหมอต้องตรวจเลือดพ่อด้วยไหมคะ เดี๋ยวฉันโทรตามให้”

ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรหาเขา

‘ครืน ครืน ครืน’ เสียงโทรศัพท์เขาสั่นอยู่บนโต๊ะ

เขาไม่มองมัน มองแต่ฉัน

“คุณหมอคะ แฟนฉันคงไม่ว่าง ขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยววันไหนที่ว่างพร้อมกันค่อยพาเขามาฝากครรภ์ดีกว่าค่ะ”

ตาชั้นเดียวคู่นั้นมองฉันไม่ละสายตา และตอนนี้มันกำลังมีน้ำใส ๆ หยดลงมาด้วย

“หวาน... มันจริงเหรอ” เขาถามฉันเสียงสั่น

“ค่ะ หวานท้อง”

เขาดีดตัวลุกจากเก้าอี้ เดินอ้อมมาคุกเข่า กอดฉันแน่น

หน้าขาว ๆ นั้นซุกไซ้ท้องฉันไม่หยุด

“ลูกพ่อ ลูกพ่อ” เขาพูดเบา ๆ อยู่ที่ท้องฉัน

ฉันยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเขาที่ตอนนี้กำลังจะเป็น

พ่อคน ฉันมีความสุขมาก เขาเองก็ดีใจมาก ดีใจจนร้องไห้ออกมา

เขาละหน้าออกมาจากท้องฉัน ก่อนจะลุกขึ้นยืน ใช้มือนุ่ม ๆ โอบแก้มฉันขึ้นมาจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผาก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด