และแล้วเวลาผ่านไปเร็วมาก เมื่อวานหมอนายมาส่งฉันที่บ้านเพราะเขาเข้าเวรดึก กลัวฉันนอนเหงาที่คอนโดคนเดียว ส่วนวันนี้หน่ะเหรอ เขาเข้าเวรบ่าย สงสัยคงจะหลับอยู่ที่คอนโด
ฉันตื่นเช้ามาตรวจครรภ์ จัดการทุกอย่างเสร็จก็เริ่มหยอดลงไปทีละอัน
ทีละอันจนครบ
หัวใจเต้น ‘ตึก ตึก’ ฉันตื่นเต้นกระสับกระส่าย มือสองข้างบีบกันแน่น
ได้แต่นั่งรอให้ที่ตรวจครรภ์ทำปฏิกิริยาสักพัก
อื้ม... ผลคงจะออกแล้ว ดูเลยแล้วกัน!
ฉันยื่นมือสั่น ๆ ไปหยิบที่ตรวจครรภ์อันแรกขึ้นมาดู
คุณพระ! ฉันท้อง อีกอัน ฉันท้อง! อีกอัน ฉันท้อง!
“กรี๊ด...”
ฉันกรี๊ดลั่นห้องน้ำ เผลอกระโดดดีใจออกมา
Line
[ฉัน: Send Picture (รูปที่ตรวจครรภ์สามอันเรียงกัน)]
[Nivea: กรี๊ด...]
[TangMo: Omg! ดีไปอีก...]
[ฉัน: อย่าบอกใครนะเว้ย เอาไว้เซอร์ไพรส์สามี]
[Nivea: ระวังเจอเซอร์ไพรส์กลับ กิกิ]
ณีเวีย!
[ฉัน: แฟนกูคนดีย์จ้ะ ไม่ใช่เสือ อิอิ]
[Nivea: เออ!]
[TangMo: เออ!]
ฉันยิ้มดีใจถือที่ตรวจครรภ์สามอันออกมาจากห้องน้ำ พอเปิดประตู
“แม่!” แม่ฉันยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำพอดิบพอดี
“กรี๊ดอะไรลูก แม่นึกว่าเป็นอะไร แล้วนั่น!” แม่ดึงที่ตรวจครรภ์ไปจากมือฉัน ก่อนจะมองมันอึ้ง ๆ
โดนด่าไหม โดนไหม จะโดนไหมนะ
“ว้าย... มีจะหลานแล้ว พ่อ พ่ออยู่ไหน” แม่ฉันถือวิ่งออกไปจากห้อง ตะโกนหาพ่อไม่หยุด
ถ้าหมอนายรู้คงดีใจมาก! บ่ายนี้เจอกันนะคะคุณหมอสูติ
ฉันนั่งเล่นนอนเล่นอยู่บ้าน จะเดินจะเหิน ระวังสุด ๆ เพราะอายุครรภ์ไม่ได้มากมายอะไร แอบกลัว
“ระวังนะลูกระวัง” แม่ฉันยิ้มไม่หุบ ถึงลูกแม่จะท้องก่อนแต่งก็เถอะ!
“แม่ไม่ว่าหวานเหรอ” ฉันหันไปถามสงสัย ฉันสงสัยจริง ๆ ปกติคงจะโดนบ่นหูชา
“อีกเดือนกว่า ๆ ก็แต่งแล้ว ลูกคงไม่เปลี่ยนแฟนใช่ไหม” แม่เห็นฉันเป็นคนยังไงเนี่ย!
“ไม่ค่ะ ห้ามบอกหมอนะคะ วันนี้จะไปเซอร์ไพรส์” แม่ฉันยิ้มและ
พยักหน้ารัว
และแล้วเวลาที่รอคอยก็มาถึง ฉันรีบมาโรงพยาบาลตั้งแต่สิบเอ็ดโมง
มาจองคิวฝากครรภ์คนเดียว ซึ่งพยาบาลที่แผนกรู้จักฉันแทบทุกคน
“คุณน้ำหวานท้องเหรอคะ ดีใจด้วยนะคะ คุณหมอรู้คงดีใจมากแน่” พยาบาลพี่ภาซักประวัติฉัน
“ค่ะ กำลังจะเซอร์ไพรส์เลย อย่าเพิ่งบอกเขานะคะ”
“คุณหมอจะจำชื่อได้ไหมคะเนี่ย เดี๋ยวตอนไปส่งเคสจะคว่ำไว้ให้นะคะ”
เย้... ฉันยิ้มขอบคุณ และตอบคำถามพยาบาล ให้เขาซักประวัติคร่าว ๆ ก่อน จะไปถึงมือหมอนาย
12.45 ‘ตึ้ง’
[Dr. Nine: ตัวแสบบบ เข้าเวรแล้วนะครับ หาอะไรทานด้วยนะ
รักหวานครับ]
ฉันยิ้มให้จอมือถือ ก่อนจะไปแอบนั่งหลบมุมรอหน้าห้อง
นั่นไงเดินมาแล้วแฟนฉัน! ฉันเห็นคนไข้มองเขาตาเป็นมัน แฟนฉันนะ แฟนฉัน!
เขาดูดีมาก ฉันอดชื่นชมเขาอีกไม่ได้เลย ขนาดกินกันแล้วกินกันอีก
เฮ้อ... ปลื้ม แฟนหล่อ
เขายืนล้วงกระเป๋าคุยกับพยาบาลพี่ภาที่ซักประวัติฉันเมื่อสักครู่ ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง พยาบาลพี่ภารีบเดินมาหาฉันทันที
“คุณน้ำหวานคะ ขออนุญาตให้คุณน้ำหวานคิวสุดท้ายนะคะ เพราะคุณหมอชอบเช็คประวัติคนไข้ก่อน เดี๋ยวตอนจะหมดคิว จะเข้าไปยื่นคิวคุณน้ำหวานเป็นเคสด่วนนะคะ”
ฉันทำนิ้วโอเคไป ดีที่พยาบาลแผนกนี้น่ารัก และดีกับฉันมาก เพราะฉันชอบซื้อขนมติดไม้ติดมือมาฝากประจำ เขาก็ช่วยคอยสอดส่องแฟนให้ นึกไม่ถึง
ล่ะสิ เขาเรียกว่าอยู่เป็นจ้ะ
ฉันนั่งรอเกือบสองชั่วโมง สองชั่วโมงจริง ๆ ทั้งหลับทั้งหาว อยากกินกาแฟก็กินไม่ได้ ส้นสูงก็ต้องหยุดใส่ เศร้า... แต่ต้องทำเพื่อลูก
“คุณน้ำหวานค่ะ พร้อมหรือยังคะ” พยาบาลอีกคนเดินมาถามฉัน
ฉันพยักหน้า หันไปมองที่ประตู พยาบาลพี่ภาถือแฟ้มประวัติฉันอยู่
เธอกำลังเคาะประตู พยาบาลที่เดินมาหาฉัน เธอพาฉันไปรอที่ประตู
เมื่อพยาบาลพี่ภาเข้าไปวางแฟ้มและออกมา นางก็ให้ฉันเข้าในห้องทันที
สูตินารีแพทย์กำลังหันหลังอยู่ เหมือนเช็คความเรียบร้อยของเครื่อง
อัลตราซาวด์ ก่อนจะหันกลับมาก้มอ่านแฟ้มประวัติที่วางบนโต๊ะ
“นั่งก่อนครับ คุณ... ณัฐ... นลิน “เขาเงยหน้าจากแฟ้มประวัติมองหน้าฉันทันที เขามองฉันมองไม่ละสายตา
ฉันเลื่อนเก้าอี้นั่งลง ก่อนจะจ้องตาเขากลับ และฉีกยิ้มหวาน ๆ ส่งไปให้
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ” เขาก้มลงเปิดแฟ้มประวัติอ่านรัว ๆ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองฉันอีกครั้ง
“หวาน...” เขาเรียกเบา ๆ เหมือนคนกำลังช็อกยังไงอย่างงั้น ใจเย็นนะ
|คุณพ่อใจเย็น
“ค่ะคุณหมอ ฉันมาคนเดียวแฟนไม่ว่างค่ะ เขาทำงาน คุณหมอต้องตรวจเลือดพ่อด้วยไหมคะ เดี๋ยวฉันโทรตามให้”
ฉันหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดโทรหาเขา
‘ครืน ครืน ครืน’ เสียงโทรศัพท์เขาสั่นอยู่บนโต๊ะ
เขาไม่มองมัน มองแต่ฉัน
“คุณหมอคะ แฟนฉันคงไม่ว่าง ขอโทษด้วยนะคะ เดี๋ยววันไหนที่ว่างพร้อมกันค่อยพาเขามาฝากครรภ์ดีกว่าค่ะ”
ตาชั้นเดียวคู่นั้นมองฉันไม่ละสายตา และตอนนี้มันกำลังมีน้ำใส ๆ หยดลงมาด้วย
“หวาน... มันจริงเหรอ” เขาถามฉันเสียงสั่น
“ค่ะ หวานท้อง”
เขาดีดตัวลุกจากเก้าอี้ เดินอ้อมมาคุกเข่า กอดฉันแน่น
หน้าขาว ๆ นั้นซุกไซ้ท้องฉันไม่หยุด
“ลูกพ่อ ลูกพ่อ” เขาพูดเบา ๆ อยู่ที่ท้องฉัน
ฉันยิ้มออกมาทั้งน้ำตา ได้เห็นอีกมุมหนึ่งของเขาที่ตอนนี้กำลังจะเป็น
พ่อคน ฉันมีความสุขมาก เขาเองก็ดีใจมาก ดีใจจนร้องไห้ออกมา
เขาละหน้าออกมาจากท้องฉัน ก่อนจะลุกขึ้นยืน ใช้มือนุ่ม ๆ โอบแก้มฉันขึ้นมาจุมพิตเบา ๆ ที่หน้าผาก
“ทำยังไงให้ไข่ตกสามใบแก” แตงโมทำตาโตสะกิดถามฉัน นางคงอยากได้แฝดเหมือนกัน
“ไม่รู้เหมือนกันบังเอิญมากกว่า ไม่ได้ทำอะไรเลย”
“แล้วทำทุกวันคือบางฟองไม่ได้ผสมวันเดียวเหรอ” คุณเซ็นถามขึ้นมาบ้าง คุณเซ็นก็โหดแฝดเหมือนกัน สงสัยคงทำทุกวัน
“แฝดเทียมไม่จำเป็นจะต้องผสมไข่ในวันเดียวกันก็ได้ครับ สมมุติวันนี้ผสมแล้ว วันอื่นอาจจะมีการผสมกันอีกกับไข่หนึ่งใบและอสุจิอีกหนึ่งตัว หลังจากไม่เกินสี่สัปดาห์ เหมือนพี่น้องที่อายุห่างกันแล้วอยู่ในครรภ์เดียวกัน”
“เลิศจัง ขอย้ายมาฝากครรภ์กับคุณหมอนายได้ไหมคะ” ณีเวียดี๊ด๊า สมควรย้ายย่ะ มาช่วยอุดหนุนโรงพยาบาลนี้บ้าง!
“ได้ครับ ทำเรื่องมาเลยเดี๋ยวผมรับไว้” ฉันมองท้องณีเวียมันโต กว่าแตงโมมาก ไม่อยากจะคิดของตัวเองสามคน!
“เนี่ยท้องแกยังโตขนาดนั้น ดูฉันสามคน จะอยู่ได้ไหมนะ” ฉันลูบท้องตัวเองเบา ๆ
“มันเสี่ยงมาก ยิ่งแฝดมากยิ่งเสี่ยงมาก บางทีต้องคลอดก่อนกำหนด”
ณีเวียตาโตตกใจ
“จริงเหรอคะ ลูกไม่เป็นอะไรใช่ไหม” คุณหมอนายส่ายหน้า
“ไม่ครับ บางเคสเท่านั้นบางคนแข็งแรงมากก็มี อยู่ที่โครงสร้างแม่ด้วย”
‘ก๊อก ก๊อก ก๊อก’
เมย์ สงสัยแตงโมเป็นคนบอก อ้าวไหนพี่ทีล่ะ
เมย์เดินยิ้มเข้ามาหาฉัน
“ยินดีด้วยนะน้ำหวาน ยินดีด้วยนะคะคุณหมอ วันนั้นต้องขอบคุณ
คุณหมอมากเลยนะคะ ถ้าลูกเมย์ไม่ได้คุณหมอคงแย่” เมย์ยกมือไหว้ขอบคุณหมอนาย เขาก็ได้แต่ยิ้มและรับไหว้
“อ้าวเมย์ไอ้ทีล่ะ” พี่เอสสงสัยเหมือนฉัน ทุกคนมองหน้ากัน เกิดอะไรขึ้น
“เมย์... เลิกกับเขาแล้วค่ะ” ช็อก! แล้วลูก? ฉันเอื้อมไปจับมือเมย์แน่น
“เขายังไม่เลิกเจ้าชู้ใช่ไหม” เมย์พยักหน้าเบา ๆ
“เมย์ไม่ไหวเหมือนกันออกมาดีกว่า และไม่คิดจะกลับไปด้วยน้ำหวาน หาแฟนหมอดี ๆ ให้เมย์บ้างซิ” ทุกคนหัวเราะลั่น พี่ทีคงรู้ตัวแล้วล่ะว่ารักเมย์ ตอนนี้คงหาวิธีง้อ
“จัดไปเมย์!” ฉันทำนิ้วโอเคให้เมย์ เมย์หัวเราะแต่ตาแอบเศร้า ๆ อยู่
ฉันดูออก
“ไอ้ที...” คุณเซ็นพูดเบา ๆ เราหันไปมองกันทุกคน ก็เห็นพี่ทียืนอยู่
ข้างหลัง
“น้ำหวานเราไปแล้วนะ อย่าลืมที่บอกนะ” เมย์จับมือฉันอีกครั้งก่อนจะเดินเชิดหน้า ชนไหล่พี่ทีออกไป พี่ทีมองตาม...
“เดี๋ยวมานะ!” และวิ่งออกไปทันที เอ๊ะ?
เกิดอะไรขึ้น! เราไม่มีใครพูดอะไรถึงเรื่องนี้ ได้แต่มองหน้ากัน และคาดเดาเองในใจ เพื่อน ๆ อยู่กับฉันสักพัก ก่อนพ่อแม่ฉันพ่อแม่หมอนายจะมา เขาดีใจกันมาก ยิ่งได้แฝดสามยิ่งดีใจไปอีก
ไงล่ะความสามารถของสูตินารีแพทย์แฟนน้ำหวาน แต่ฉันนอนเปื่อยแบบนี้จะไปงานแต่งแตงโมได้ยังไงเนี่ย!
“คุณหมอ หวานต้องนอนโรงพยาบาลกี่วัน หวานต้องไปงานแต่ง
แตงโมนะ”
“ไปได้ อีกตั้งสี่วัน ตอนนี้นอนเฉย ๆ ก่อนนะตัวแสบ” หมอนายลูบ
ผมฉันเบา ๆ
ลูกจ๋า ๆ รีบ ๆ เกาะผนังมดลูกแม่เร็ว ๆ นะ อิอิ!
ในที่สุดคุณหมอนายก็ทำสำเร็จ ต้องลุ้นต่อว่าคุณลูก ๆ ของหมอนาย
จะเป็นหญิงหรือชาย
แต่ตอนนี้ฉันต้องดูแลตัวเองให้ดีที่สุด นอนเฉย ๆ กิน ดูหนัง รอไปงานแต่งแตงโมกับพี่เอส
สาวหมวยซื่อ ๆ กับเสือเจ้าของผับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาด