พลาด ณีเวีย | ลูกดิ้น & วางแผนฮันนีมูน
ฉันยักคิ้วให้น้ำหวานข้างนึง ฉันชนะเลิศจ้า
“ร้าย” น้ำหวานได้แต่ค้อนตามหลังมา แล้วเราก็แยกย้ายกันขึ้นรถ
แฟนตัวเอง
คุณชายสร่างเมาแล้ว ซึ่งฉันเองก็ไม่เคยเห็นเขาเมามากขนาดนี้
“ทำไมคุณต้องเมาขนาดนั้นคะ”
“เพื่อนเครียด ไอ้เอสก็อยากปลดปล่อย” จัดเต็มกันจริง ๆ เมาแม้กระทั่งหมอนาย
‘ตุบ ตุบ’ เอ๊ะ! ทำไมฉันรู้สึกเหมือนอะไรตอดท้องเบา ๆ ฉันขมวดคิ้วสงสัย มือสองข้างจับท้องตัวเอง เอ๊ะ… ไหน ไม่มีแล้ว ลูกหรือเปล่า!
“ปวดท้องเหรอ” คุณชายหน้านิ่งข้าง ๆ ถาม ฉันส่ายหน้า และกลับมาสนใจท้องตัวเองต่อ อีกทีสิลูก
‘ตุบ ตุบ’
“ลูกดิ้น” เขาตบไฟเลี้ยวจอดข้างถนนและเอื้อมมือมาจับท้องฉันทันที
ไหน ๆ ดิ้นโชว์ปาป๊าสิลูก คุณเซ็นจ้องตาฉันมือจับท้อง
‘ตุบ ตุบ’ หน้านิ่งเผยยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะโน้มมาหอมแก้มฉันรัว ๆ
“เห้ย…” เขาจับท้องฉันสลับที่ไปมา คงอยากรู้สึกอีก
“เบา ๆ เองค่ะ สี่เดือนเอง” ฉันจับมือเขา
“รักเมีย รักลูก ดีใจชะมัด” เขาออกรถขับต่อยิ้มไม่หุบ ความเห่อลูกนับวันยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงให้ฉันย้ายไปฝากครรภ์กับหมอนาย
อย่างน้อยก็หมอใกล้ตัว ถามได้ตลอด แถมยังเป็นสามีเพื่อนอีก
ถามเยอะได้แบบไม่ต้องเกรงใจ อิอิ
กลับมาถึงตึก ZER คุณเซ็นอาบน้ำแต่งตัว แล้วออกไปทำงานเลย
ส่วนฉันหน่ะเหรอ ว่าง... ช้อปปิ้งออนไลน์กินนอน ฉันเบื่อจริง ๆ ถ้าท้องแก่คงเบื่อมากกว่านี้ ฉันควรหาอะไรทำให้ชีวิตมันมีคุณค่ามากกว่านี้!
ซึ่งสามีไม่ให้ทำอะไรเลย พ่อฉันจะยกบริษัทส่งออกผ้าไหมให้ฉันบริหารต่อหลังคลอด ฉันเองก็อยากทำงาน เพราะตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตไม่คุ้มยังไงอย่างงั้น เรียนจบ อุ้มท้อง เลี้ยงลูก คุณพระ!
ท้องฉันเหมือนคนท้องหกเดือน ทั้งที่แค่สี่เอง เฮ้อ... ฉันเริ่มอึดอัดแล้ว
ไม่อยากจะคิดน้ำหวานมีตั้งสามคนในท้องจะอึดอัดขนาดไหน
ฉันเบื่อและหิว เลยลงไปหาคุณเซ็นที่ห้องทำงานชั้นล่าง
เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ก็เห็นเขานั่งทำงานอยู่ อ่านเอกสาร
เซ็น อ่านเอกสารเซ็น ทำอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่เกิดเรื่องเจิน ก็ไม่มีเรื่องอะไรอีกเลย
เขาเป็นสามีที่ดี ชีวิตรักแฮปปี้มาก แฮปปี้ทุกวัน
“มีอะไรไหม” เขาเงยหน้าขึ้นมาเจอฉันยืนมองอยู่พอดี
“ลูกคิดถึงปาป๊า” ฉันเดินหน้างอไปนั่งตัก มือหนาโอบกอดฉัน และลูบท้องเบา ๆ
“ใกล้เสร็จแล้ว ดูเอกสารเหล้าอยู่ อยากไปไหนไหม” ฉันทำท่านึกคิด
“อยากเที่ยวไปญี่ปุ่น” ฉันพูดลอย ๆ แต่คุณเซ็นแอบอมยิ้มเบา ๆ
“ไปสิ เคลียร์งานเสร็จพาไป” และก็ได้ไปจริง ๆ กรีดร้อง
ฉันหอมแก้มเขาไปฟอดนึง เป็นการขอบคุณ
“แต่ตอนนี้ไปกินข้าวกันก่อนมั้ยคะ ลูกหิว”
เขาพยักหน้าก่อนจะอุ้มฉันลงจากตัก การแต่งตัวฉันตอนนี้ใส่ได้แค่เดรสหลวม ๆ เสื้อผ้าเก่า ๆ ทุกตัวใส่ไม่ได้สักชุด แน่นพุง แล้วมันก็อึดอัดมากด้วย รวมถึงรองเท้าส้นสูงที่ต้องเก็บใส่กล่องยาว ๆ ตอนนี้ฉันเป็นมนุษย์แม่เต็มตัวแล้ว
เขาจับมือฉันเดินออกมาจากห้องทำงาน ผ่านสายตาพนักงานหลายคู่
ทุกคนยิ้มให้ฉัน บ้างก็ก้มหัวทักทายเบา ๆ แหงหล่ะ ฉันเป็นคุณนายที่นี่นะจ๊ะ แต่งงานจดทะเบียนสมรสแล้วด้วย โหะ ๆ
คุณเซ็นเปิดประตูให้ฉันและอ้อมไปฝั่งคนขับ ฉันค่อย ๆ ขึ้นไปนั่งรถสปอร์ทเขา เรียกว่าค่อย ๆ จริง ๆ เริ่มอึดอัดพุงและหนักด้วย
“เรื่องไปญี่ปุ่น รอน้ำหวานท้องแก่กว่านี้ได้ไหมคะ ฉันอยากไปกับเพื่อน” เขาพยักหน้า
“ตามใจ แต่เราจะมีลูกกี่คนดี” สองคนในท้องยังไม่คลอดเลย ถามเพิ่ม
อีกแล้ว
“รอสองคนในท้องก่อนไหมคะ ทำไมรีบถามจัง” เขาหัวเราะเบา ๆ จับมือฉันไปหอมฟอดใหญ่
“จะได้ดูธุรกิจอย่างอื่นไว้ด้วย” อีกแล้วลงทุนอีกแล้ว นี่คือนิสัยของเขา
จริง ๆ ซื้อหุ้นให้ลูกชายสองร้อยล้าน และฉันก็ไม่ยอมให้ซื้ออีก ของลูกสาวแบ่งกับลูกชายคนละครึ่งก็พอ แต่เขาบอกว่ามันเป็นการลงทุน และกินกำไรระยะยาว
คนรวย ๆ แบบเขาซื้ออะไรก็ได้ ฉันเนี่ยสิเสียดายเงินไม่อยากให้เขาซื้อเยอะ
“คุณให้ลูกหาเองบ้างสิคะ ให้ลูกพยายามบ้าง”
“ตอนเด็ก ๆ พ่อแม่ฉันก็ซื้อหุ้นไว้ให้แบบนี้ พอเรียนจบหุ้นที่พ่อแม่ซื้อทำกำไรมาก ปันผลเยอะ จนได้เอามาเปิดบริษัททุกวันนี้” ฉันกลอกตามองบน
ฟังเหตุผลมันก็สมเหตุสมผลอยู่
“ฉันเนี่ยคนว่างงานสองพันสิบแปด ตกงานจนที่สุดแล้วไม่มีงานทำ”
เขาหัวเราะเบา ๆ
“จริงสิ สนใจทำงานบริษัทฉันไหม” เขาทำเป็นพูดแซวฉัน
“บริษัทฉันก็มี ฉันเองไม่รู้จะบริหารรอดไหม คุณช่วยหน่อยนะ แหะ ๆ”
ฉันส่งสายตาอ้อนวอน
มีปัญหาอะไรค่อยมาถาม แล้วอยากกินอะไรลูกพ่อ” เอื้อมมือมาลูบท้องฉัน
“ลูกบอกอยากกินส้มตำปปูลาร้าค่ะ นะคะ” คุณเซ็นถอนหายใจยาว ๆ เขาคงเบื่อส้มตำมาก
อาทิตย์นึงกินไม่ต่ำกว่าสี่วัน ฉันไม่เบื่อเลย แต่คุณชายเบื่อมาก
เขาเลี้ยวรถจอดร้านส้มตำร้านประจำไม่ไกลจากตึกเขา บรรยากาศดี
ไม่เหมือนร้านส้มตำแอบคล้ายร้านกาแฟมากกว่า แต่ปลาร้าอร่อยมาก หุหุ
“รถไอ้เอส” เขามองไปที่รถสปอร์ทคันนึง พลางถอดเข็มขัดนิรภัยออก
จริงด้วยรถพี่เอส มีพี่เอส ต้องมีแตงโม
เราเดินเข้ามาในร้าน เจอพี่เอสกับแตงโมนั่งอยู่จริงด้วย
ฮันนีมูนร้านส้มตำเหรอจ๊ะ” แตงโมหัวเราะเบา ๆ
ๆ มึนหัวอยากกินอะไรรสจัด ๆ”
“เมื่อคืนหนักเหรอ สรุปไปตายที่ไหน” ฉันกระซิบถามแตงโมเบา ๆ นางเบะปากใส่ฉันทันที
“ห้องน้ำ” คุณพระ! เด็ด!
“ห้องน้ำเหมือนตอนเจอกันครั้งแรกเลยสิ หวนอดีตเหรอฮ่า ๆ” ฉันจิ้มไหล่แตงโม จนมันถอนหายใจหงุดหงิด
อ้วกแตก ฉันปล่อยให้นอนในห้องน้ำจนเช้า” ที่สุดเลยเจ้าบ่าวเมื่อคืน
“มึงซื้อหุ้นไว้ให้ลูกรึยัง” คุณเซ็นถามพี่เอสเรียบ ๆ เรื่องหุ้นอีกแล้ว
ไอ้ทีมันก็ซื้อไว้แล้ว กูยังไม่ถามว่าตัวไหน” ผู้ชายคุยกันเป็นแต่เรื่องหุ้นรึไงเนี่ย พี่ทีซื้อหุ้นไว้ให้ลูกด้วยเหรอ แหม... ไม่เบาเห่อลูกเหมือนกันนะเนี่ย
อ่าน พลาด ณีเวีย | ลูกดิ้น & วางแผนฮันนีมูน - มังงะที่ดีที่สุดของปี 2020
จาก โนเนจัง เรื่องราวที่ฉันเคยอ่านบางทีสิ่งที่น่าประทับใจที่สุดคือ พลาด เรื่องดีเกินไปทิ้งให้ฉันมีข้อสงสัยมากมาย ขณะนี้มังงะได้รับการแปลเป็น ณีเวีย | ลูกดิ้น & วางแผนฮันนีมูน แล้ว มาอ่านเรื่อง พลาด โนเนจัง ของผู้แต่งที่นี่