พลาด นิยาย บท 61

ฉันยักคิ้วให้น้ำหวานข้างนึง ฉันชนะเลิศจ้า

“ร้าย” น้ำหวานได้แต่ค้อนตามหลังมา แล้วเราก็แยกย้ายกันขึ้นรถ

แฟนตัวเอง

คุณชายสร่างเมาแล้ว ซึ่งฉันเองก็ไม่เคยเห็นเขาเมามากขนาดนี้

“ทำไมคุณต้องเมาขนาดนั้นคะ”

“เพื่อนเครียด ไอ้เอสก็อยากปลดปล่อย” จัดเต็มกันจริง ๆ เมาแม้กระทั่งหมอนาย

‘ตุบ ตุบ’ เอ๊ะ! ทำไมฉันรู้สึกเหมือนอะไรตอดท้องเบา ๆ ฉันขมวดคิ้วสงสัย มือสองข้างจับท้องตัวเอง เอ๊ะ… ไหน ไม่มีแล้ว ลูกหรือเปล่า!

“ปวดท้องเหรอ” คุณชายหน้านิ่งข้าง ๆ ถาม ฉันส่ายหน้า และกลับมาสนใจท้องตัวเองต่อ อีกทีสิลูก

‘ตุบ ตุบ’

“ลูกดิ้น” เขาตบไฟเลี้ยวจอดข้างถนนและเอื้อมมือมาจับท้องฉันทันที

ไหน ๆ ดิ้นโชว์ปาป๊าสิลูก คุณเซ็นจ้องตาฉันมือจับท้อง

‘ตุบ ตุบ’ หน้านิ่งเผยยิ้มกว้างออกมา ก่อนจะโน้มมาหอมแก้มฉันรัว ๆ

“เห้ย…” เขาจับท้องฉันสลับที่ไปมา คงอยากรู้สึกอีก

“เบา ๆ เองค่ะ สี่เดือนเอง” ฉันจับมือเขา

“รักเมีย รักลูก ดีใจชะมัด” เขาออกรถขับต่อยิ้มไม่หุบ ความเห่อลูกนับวันยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาจึงให้ฉันย้ายไปฝากครรภ์กับหมอนาย

อย่างน้อยก็หมอใกล้ตัว ถามได้ตลอด แถมยังเป็นสามีเพื่อนอีก

ถามเยอะได้แบบไม่ต้องเกรงใจ อิอิ

กลับมาถึงตึก ZER คุณเซ็นอาบน้ำแต่งตัว แล้วออกไปทำงานเลย

ส่วนฉันหน่ะเหรอ ว่าง... ช้อปปิ้งออนไลน์กินนอน ฉันเบื่อจริง ๆ ถ้าท้องแก่คงเบื่อมากกว่านี้ ฉันควรหาอะไรทำให้ชีวิตมันมีคุณค่ามากกว่านี้!

ซึ่งสามีไม่ให้ทำอะไรเลย พ่อฉันจะยกบริษัทส่งออกผ้าไหมให้ฉันบริหารต่อหลังคลอด ฉันเองก็อยากทำงาน เพราะตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตไม่คุ้มยังไงอย่างงั้น เรียนจบ อุ้มท้อง เลี้ยงลูก คุณพระ!

ท้องฉันเหมือนคนท้องหกเดือน ทั้งที่แค่สี่เอง เฮ้อ... ฉันเริ่มอึดอัดแล้ว

ไม่อยากจะคิดน้ำหวานมีตั้งสามคนในท้องจะอึดอัดขนาดไหน

ฉันเบื่อและหิว เลยลงไปหาคุณเซ็นที่ห้องทำงานชั้นล่าง

เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ก็เห็นเขานั่งทำงานอยู่ อ่านเอกสาร

เซ็น อ่านเอกสารเซ็น ทำอยู่อย่างนั้น ตั้งแต่เกิดเรื่องเจิน ก็ไม่มีเรื่องอะไรอีกเลย

เขาเป็นสามีที่ดี ชีวิตรักแฮปปี้มาก แฮปปี้ทุกวัน

“มีอะไรไหม” เขาเงยหน้าขึ้นมาเจอฉันยืนมองอยู่พอดี

“ลูกคิดถึงปาป๊า” ฉันเดินหน้างอไปนั่งตัก มือหนาโอบกอดฉัน และลูบท้องเบา ๆ

“ใกล้เสร็จแล้ว ดูเอกสารเหล้าอยู่ อยากไปไหนไหม” ฉันทำท่านึกคิด

“อยากเที่ยวไปญี่ปุ่น” ฉันพูดลอย ๆ แต่คุณเซ็นแอบอมยิ้มเบา ๆ

“ไปสิ เคลียร์งานเสร็จพาไป” และก็ได้ไปจริง ๆ กรีดร้อง

ฉันหอมแก้มเขาไปฟอดนึง เป็นการขอบคุณ

“แต่ตอนนี้ไปกินข้าวกันก่อนมั้ยคะ ลูกหิว”

เขาพยักหน้าก่อนจะอุ้มฉันลงจากตัก การแต่งตัวฉันตอนนี้ใส่ได้แค่เดรสหลวม ๆ เสื้อผ้าเก่า ๆ ทุกตัวใส่ไม่ได้สักชุด แน่นพุง แล้วมันก็อึดอัดมากด้วย รวมถึงรองเท้าส้นสูงที่ต้องเก็บใส่กล่องยาว ๆ ตอนนี้ฉันเป็นมนุษย์แม่เต็มตัวแล้ว

เขาจับมือฉันเดินออกมาจากห้องทำงาน ผ่านสายตาพนักงานหลายคู่

ทุกคนยิ้มให้ฉัน บ้างก็ก้มหัวทักทายเบา ๆ แหงหล่ะ ฉันเป็นคุณนายที่นี่นะจ๊ะ แต่งงานจดทะเบียนสมรสแล้วด้วย โหะ ๆ

คนขับรถนำรถมาจอดให้ คุณเซ็นเปิดประตูให้ฉันและอ้อมไปฝั่งคนขับ ฉันค่อย ๆ ขึ้นไปนั่งรถสปอร์ทเขา เรียกว่าค่อย ๆ จริง ๆ เริ่มอึดอัดพุงและหนักด้วย

“เรื่องไปญี่ปุ่น รอน้ำหวานท้องแก่กว่านี้ได้ไหมคะ ฉันอยากไปกับเพื่อน” เขาพยักหน้า

“ตามใจ แต่เราจะมีลูกกี่คนดี” สองคนในท้องยังไม่คลอดเลย ถามเพิ่ม

อีกแล้ว

“รอสองคนในท้องก่อนไหมคะ ทำไมรีบถามจัง” เขาหัวเราะเบา ๆ จับมือฉันไปหอมฟอดใหญ่

“จะได้ดูธุรกิจอย่างอื่นไว้ด้วย” อีกแล้วลงทุนอีกแล้ว นี่คือนิสัยของเขา

“ห้องน้ำเหมือนตอนเจอกันครั้งแรกเลยสิ หวนอดีตเหรอฮ่า ๆ” ฉันจิ้มไหล่แตงโม จนมันถอนหายใจหงุดหงิด

“เมา อ้วกแตก ฉันปล่อยให้นอนในห้องน้ำจนเช้า” ที่สุดเลยเจ้าบ่าวเมื่อคืน สายเมา

“มึงซื้อหุ้นไว้ให้ลูกรึยัง” คุณเซ็นถามพี่เอสเรียบ ๆ เรื่องหุ้นอีกแล้ว

“กูกำลังดูอยู่ ไอ้ทีมันก็ซื้อไว้แล้ว กูยังไม่ถามว่าตัวไหน” ผู้ชายคุยกันเป็นแต่เรื่องหุ้นรึไงเนี่ย พี่ทีซื้อหุ้นไว้ให้ลูกด้วยเหรอ แหม... ไม่เบาเห่อลูกเหมือนกันนะเนี่ย

“อื้ม มันปรึกษากับกูนี่ล่ะ” คุณเซ็นตอบเรียบ ๆ

“หมวยถามน้ำหวานสิซื้อหุ้นไหม” แตงโมรวบช้อน จ้องหน้าสามี

“ทำไมซื้อกันจัง หวานจะไปรู้อะไร ลองไปถามหมอนายสิ ลูกสามคน”

พี่เอสพยักหน้า และหันไปมองคุณเซ็น

“หมอนายซื้อหุ้นเครื่องมือการแพทย์อยู่แล้ว” คุณเซ็นตอบเรียบ ๆ

“ผู้ชายลองไปคุยกันเอง นี่แก... ยังไม่ได้ไปฮันนีมูนเลย ฉันอยากไปพร้อมพวกแกเป็นคู่ ๆ” ฉันเสนอไอเดียชวนแตงโม แตงโมดูท่าจะสนใจด้วยสิ!

“ไปสิ รอน้ำหวานแต่งก็ไปกันเลย พอดีมันท้องแก่กว่านี้เดินทางได้”

อยู่ ๆ ในหัวฉันมันไม่ได้คิดแค่ญี่ปุ่นแล้วซิ มันต้อง...

“ยุโรปไหม” แตงโมตาโต

“ไป!” กรีดร้อง ฉันดี๊ด๊ากับแตงโมสองคน พวกผู้ชายได้แต่ยิ้มเบา ๆ

ฉันสั่งเมนูเดิม ๆ มากิน และนั่งคุยกับแตงโมไปด้วย

แตงโมเล่าว่า... ผับพี่เอสกำลังรุ่ง ส่วนแตงโมเองคิดจะนำเข้าเครื่องสำอางเกาหลีมาตีตลาดที่ไทย ก็อย่างว่าอะไรที่เป็นเกาหลี ๆ มันบูมมากตอนนี้ เยี่ยมเลย แตงโมคิดถูกแล้วล่ะ!

ฉันฟังแตงโมคุยเรื่องแผนการตลาดรวบ ๆ ก็อดยิ้มดีใจด้วยไม่ได้ แตงโมมีลูกสาว ถ้าทำธุรกิจเครื่องสำอาง อย่างน้อยในอนาคตลูกก็สานต่อได้อีก ส่วนเรื่องผับพี่เอส แตงโมบอกกับฉันว่า พี่เอสคงรอลูกชาย พี่เอสไม่ยอมให้ลูกสาวมาดูแลผับเด็ดขาด ยังไงก็ไม่ยอม เห็นไหมหล่ะ พอเสือมีลูกสาวหวงลูกสาวขนาดไหน สงสัยตอนนี้คงซื้อปืนไว้แล้ว

ส่วนฉันก็แชร์แผนธุรกิจคร่าว ๆ ผ้าไหมส่งออกเหมือนกัน ฉันอยากตีตลาดต่างชาติ ฉันอยากทำชุดจากผ้าไหมไทย ออกแบบให้เป็นสมัยใหม่ ใคร ๆ ก็ใส่ได้ ทั้งออกงานและชีวิตประจำวัน แต่จะทำยังไงให้คนใส่รู้สึกสบาย รู้สึกสง่า อันนี้ฉันก็ต้องไปศึกษาเพิ่มเติมเหมือนกัน

เราก้าวกันมาถึงวัยทำงานกันแล้ว ถึงจะมีตัวเล็กกันในท้อง ฉันกับแตงโมก็คิดเหมือนกัน เราอยากหาอะไรทำบ้าง อยากทำธุรกิจของตัวเอง

ซึ่งสามีของเราก็สนับสนุน และเห็นด้วยทุกอย่าง เรื่องธุรกิจคุณเซ็นสนับสนุนฉันเต็มที่ แต่จะรอดหรือไม่รอด สามีก็ช่วยด้วยแล้วกัน แหะ ๆ