พลาด นิยาย บท 56

ฉันมึนเดินออกมาจากงานแต่งณีเวีย มือข้างนึงถือช่อดอกไม้ อีกข้างนึงหมอนายคอยจับประคองอยู่ ฉันต้องดื่มแทนเพื่อนทุกคน เพราะพวกนางท้องกันหมด สภาพเลยเป็นแบบนี้เมา แต่พอไหวอยู่จ้า

“ที่รักของเค้า” ฉันหันไปเห็นหน้าขาว ๆ ของแฟนตัวเองแล้วหมั่นเขี้ยว

คนอะไร ขาวและหอมหมดทั้งตัว

“เมาแล้วนะเนี่ย” เขาบ่นเบา ๆ มือนุ่ม ๆ บีบมือฉันไปด้วย เปลี่ยนเป็นบีบอย่างอื่นได้ไหมคะ

“อ่าวหวาน ทำไมแกเมาขนาดนี้” ฉันเจอแตงโมพี่เอสพี่ทีเมย์ยืนอยู่หน้าประตู เมย์สดใสขึ้นมาก พี่ทีก็ด้วย

“เมาอะไรนิดหน่อยเอง เพื่อนแต่งงานทั้งที แกสองคนดื่มกับฉันไม่ได้

นี่หว่า อีกอย่างเหลือแค่แกกับฉันแล้วแตง ใกล้แล้ว ๆ อิอิ” แตงโมหัวเราะเบา ๆ

“หวานจะแต่งงานแล้วเหรอ ยินดีด้วยนะ” อยู่ ๆ พี่ทีก็เดินมาแสดงความยินดีกับฉัน พี่ทีดูปกติ หรือฉันดูไม่ออก แต่ช่างเถอะ พี่ทีดูดีกว่าเดิมแล้วกัน

แค่นี้ฉันก็ดีใจแล้ว

หวานเลิกเจ็บเพราะพี่แล้ว พี่ก็ควรเลิกเจ็บเพราะหวานเหมือนกัน

“ขอบคุณมากค่ะ” เขายิ้ม ก่อนจะเอามือมาตบไหล่ฉันเบา ๆ

“แต่งแล้วมีลูกเลยนะหมอ เดี๋ยวไม่ทันกัน ฮ่า ๆ” พี่เอสแซว กวนตลอด

“กำลังครับ จะเริ่มปั๊มก่อนแต่งแล้ว” ฉันหันไปตีแขนแฟนเบา ๆ เขิน

มาพูดอะไรตอนนี้ ไปทำเลยดีกว่า

“ไปกันเถอะค่ะ บ้ายบายทุกคน” ฉันดึงแขนหมอนายและโบกมือบ้ายบายทุกคน จนมาถึงรถ

“พรุ่งนี้คุณหมอทำงานกี่่โมงคะ” เขาหันมามองฉันเป็นระยะสลับกับมองถนนไปด้วย

“พรุ่งนี้หยุดหวานอยากไปไหนไหม” ฉันส่ายหน้า

“ไม่ อยากนอนกอดแฟน... ดูหนัง” เขาหัวเราะเบา ๆ

“ได้เลย” มือนุ่ม ๆ หอม ๆ ลูบหัวฉันเล่น จนผมฉันแทบจะไม่เป็นทรงแล้ว ไม่เป็นไรฉันชอบ อบอุ่นดี

ฉันหยิบช่อดอกไม้ณีเวียขึ้นมาดม ซึ่งแตงโมยกให้ฉันเพราะงานนางใกล้จะถึงแล้ว

“นี่หวาน... จะได้แต่งงานจริง ๆ เหรอเนี่ย ดีใจจัง” ตาชั้นเดียวที่มองถนนหันมามอง และส่งยิ้มผ่านริมฝีปากสวยให้ฉัน ก่อนจะจับมือฉันขึ้นไปจุมพิตเบา ๆ

“รักหวานนะ”

ฉันกำช่อดอกไม้แน่น ริมฝีปากสีพีชสดตอนนี้.หุบยิ้มไม่ได้เลย

“กลับห้องด่วนค่ะหมอ นะคะ” เขายิ้ม ก่อนจะรีบขับรถมาที่คอนโด

เมื่อปิดประตูห้อง ฉันหันไปส่งสายตาแสนยั่วยวนชวนสัมผัสไปที่สูตินารีแพทย์สุดที่รัก

เขามองฉันตาเป็นประกาย แก้มแดงกำลังเขินอายเป็นเด็ก ๆ

“หวาน... สวยจัง”

ฉันเผยยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะเอื้อมมือไปปลดกระดุมเขาช้า ๆ

“อาบน้ำก่อนไหมคะ” ฉันปลดกระดุมเขาจนหมดตัว ตาชั้นเดียวคู่นั้นจ้องมองฉัน จ้องตั้งแต่ปลายคางไล่ลงไปเรื่อย ๆ จนถึงร่องเนินอกขาวเนียน

มือนุ่มรูดซิบชุดราตรีฉันลงช้า ๆ ก่อนที่มันจะล่วงลงไปกองที่พื้น

หน้าอกใหญ่ถูกดันแนบชิดกับบราปีกนก ทำคนตรงหน้ามองมันอย่างสงสัย ก่อนจะค่อย ๆ ยกมือดึงมันออก

หน้าอกคู่สวยหลุนพ้นพันธนาการ เด้งลงมาเติมเต็มอยู่ทั่วกัน

“แปลก... ยึดติดได้ไง ใหญ่ขนาดนี้” เขามองไม่ละสายตา...

ฉันทำเหนียมอาย เอามือขึ้นมาปิดไว้สองข้าง ก่อนจะเดินยิ้มยั่วสวาทเข้าไปในห้องน้ำ ตามมาซิถ้าอยากกิน

เขาเดินยิ้มตามฉันมา ก่อนจะยืนกอดอกพิงประตู มองสรีระร่างกายที่เปลือยเปล่าของฉัน

“มองอะไรคะ เขินนะ” ฉันหันไปเอ็ดเบา ๆ ก่อนจะเดินไปเปิดน้ำใส่อ่าง

“อนุญาตให้อาบด้วยไหม” เขาถามเสียงแผ่วอยู่หลังหูฉัน เดินมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เซ็กซี่จังเลยค่ะคุณหมอของน้ำหวาน

“ตามใจคุณหมอเลยค่ะ อยากอาบอยากทำอะไรได้ทั้งนั้น” ฉันหันไปลูบแก้มขาวเนียนนั้นเบา ๆ

จนสูตินารีแพทย์ตรงหน้าทนไม่ไหว ก้มลงมาบดจูบเร่าร้อนใส่ฉันแทน

อื่ม... มือเขาดันหลังฉันเข้าหาตัว ก่อนจะใช้มือนุ่มอีกข้างประคองแก้ม จนสุดท้ายค่อย ๆ เลื่อนสัมผัสลูบไล้เบา ๆ จากซอกคอจนถึงอกอวบ

อื้ม... เขาบีบมันเบา ๆ สลับกับคลอเคลียคู่ลิ้นอุ่นในปาก

ฉันคลั่งเขา คลั่งสูตินารีแพทย์คนนี้มาก ความนุ่มนวลเร่าร้อนจากเขา

ฉันรู้สึกได้ ว่ามันมาจากความรักจริง ๆ ไม่ใช่ความฉาบฉวย

มันทำฉันมีความสุขไปหมด สุขทั้งกายและสุขทั้งใจ

ฉันเริ่มถอดเสื้อผ้าเขาออกจนหมดตัว ไม่ยอมปล่อยให้มือตัวเองหยุดนิ่ง รวมถึงปากที่บดจูบกันอยู่อย่างนั้นเนินนาน

ฉันละจูบออกมา ก่อนจะนั่งยอง ๆ ที่พื้น ลูบไล้สัมผัสมังกรตัวใหญ่

ที่ตอนนี้มันแข็งชัน และน่ากินที่สุด

ฉันจับมันรูดขึ้นลงช้า ๆ พอเห็นหัวเห็ดสีชมพูดอกใหญ่ อื้ม... มันน่ากิน น่ากินมาก

“อื้ม หวานครับ”

ฉันยิ้มพอใจกับเสียงครางกระเส่าเบา ๆ ของเขา ก่อนจะส่งลิ้นลงเริ่มตวัดเลียตรงปลาย

หมอสูติของคนไข้ เงยหน้าหลับตาพริ้ม ส่งเสียงครางดังออกมาจากลำคอขาว ๆ นั้นเป็นระยะ

“อื้ม ๆ” ฉันก้มดูดเลียจนพอใจ ดูดขึ้น ดูดลงซ้ำ ๆ เน้น ๆ อยู่เนิ่นนานจน

“อื้ม หวานครับ ไม่ไหวแล้ว อื้ม…”

สูตินารีแพทย์หนุ่ม เกร็งกระตุก พ่นพิษเข้าใส่ปากฉันดั่งปรารถนา

ฉันกลืนกินมันไม่เหลือ ก่อนจะถูกมือนุ่ม ๆ ดันตัวขึ้นติดกำแพง

“กินทุกวันไม่เบื่อเหรอ” ฉันยิ้มหวานส่งให้เขา

“ไม่มีวันเบื่อ หวานชอบ” เขายิ้มและจูบฉันอีกครั้ง ก่อนจะใช้แขนขาวเนียน ช้อนขาฉันยกขึ้นหนึ่งข้าง...

สูตินารีแพทย์หนุ่มนั่งลงไป ก่อนจะจับขาที่ยกไว้วางไว้ที่บ่าตัวเอง

โอะ คุณหมอ! ท่าสวย

ใบหน้าเขาอยู่ห่างจากร่องสวาทแสนเย้ายวนฉันไม่กี่เซ็น จนสุดท้ายเขาก็ไม่รีรอ ใช้นิ้วเปิดกลีบกุหลาบออกทีละกลีบทีละกลีบ

หวังให้มันบานสะพรั่ง แล้วโลมเลียมันให้ชื่นใจ

อื้ม~ ฉันกัดปากแน่น ขาหนึ่งข้างเริ่มรับความเสียวสะท้านนี้ไม่ไหว หลังที่พิงก็เริ่มจะกระสับกระส่ายไม่ติดกำแพงเสียแล้ว...

“อ๊ะ อ่า~ เสียวค่ะ” เขาตวัดลิ้นอุ่นวน ๆ พลางสอดแทรกบดเบียดเข้ามาอยู่หลายระรอก และเนิ่นนาน อื้อ! ให้ตายเถอะ

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

ฉันไม่ไหวแล้ว! ฉันกำผมเขาแน่น ก่อนที่จะยืนเกร็งกระตุกตุบ ๆ ขาอ่อนปวกเปียก จนลงไปนั่งพับเพียบที่พื้น

เขามองฉันก่อนจะส่งยิ้มพอใจมาให้

ฉันหายใจหอบ ก่อนที่สูตินารีแพทย์สุดที่รัก จะประคองฉันยืนขึ้นอีกครั้ง เขาใช้แขนช้อนขาฉันขึ้นหนึ่งข้างเช่นเดิม

ก่อนมือที่ว่างงาน จะจับมังกรใหญ่ยักษ์ถูขึ้นลงช้า ๆ

ฉันกัดปากแน่น รูสวาทเปียกพร้อมต้อนรับมังกรตัวร้ายเต็มที่ใส่เข้ามาเถอะได้โปรด

“ให้ใส่มั้ย” อื้อ! คุณหมอ เขาถูขึ้นลงปากถ้ำแบบนั้น แถมยังแกล้งถามฉันไปด้วย

“ใส่เถอะค่ะ นะคะ” ฉันตาปรืออ้อนวอน เอวบางเริ่มเด้งรับ อยากโดนสัมผัสที่ลึกซึ้งมากกว่านี้

“อื้ม... หรือค่อยใส่ดี” ฉันเปิดตามองหน้าเขา เขายิ้มให้ฉันเบา ๆ อย่าทรมานกันแบบนี้สิ ฮือ

“อื้อคุณหมอ นะคะ นะ” ฉันเอาแขนคล้องคอเขา พลางส่งสายตาออดอ้อนเย้ายวนใจ

เขาไม่พูดอะไร อยู่ ๆ ก็กดหัวมังกรตัวนั้น ดันเข้ามา

อื้อ~ ฉันหลับตากัดปากแน่น

เอวของหมอสูติเริ่มขยับข้าออกช้า ๆ จนเร็วขึ้น

‘ปึก ปึก ปึก’ เสียงเนื้อกระทบกันดังลั่นห้องน้ำ น้ำสวาทมากมายก่อนหน้า เริ่มไหลลงตามหว่างขา

“อื้อ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” หลังที่ติดกำแพงเหมือนจะยึดร่างฉันไม่ไหว ฉันวูบวาบเสียวทั้งตัว เหมือนตัวจะหล่นลงไปนั่งกับพื้นอยู่รำไร

‘ปึก ปึก ปึก’ เก่ง เก่งขึ้นทุกวัน

“อื้ม ๆ” ฉันกอดคอเขาแน่น หวังรั้งตัวให้เขาดันมังกรเข้าออกได้อย่างสบายใจเต็มที่เลยค่ะ

ฉันเผลอหยิกแผ่นหลังเขา มือไม้ปัดป่ายไร้ที่ยึดเหนี่ยว ฉันระบายความเสียวกระสันนี้ไม่ได้เลย มันทรมาน ทรมานยิ่งไปอีก

“อ๊ะ คุณหมอขา อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ” ฉันหลับตาครางกระเส่าเรียกเขา

เรียกจนมังกรตัวร้ายที่เข้าออกในรูสวาทโมโหร้ายยิ่งกว่าเดิม

‘ปึก ปึก ปึก’

“อื้อ! ไม่ไหวค่ะ อ๊ะ อ๊ะ! จะไม่ไหวแล้วค่ะ โอ้ย... หมอขา หวานไม่ไหว

แล้ว อ่า!” ฉันกรีดร้องครวญครางเหมือนคนบ้า ก่อนขาที่ถูกยกจะเกร็ง เกร็งจนรูสวาทเปียก ๆ กระตุกตุบ ๆ ตอดรัดมังกรเขา เฮ้อ...

ขาที่ยืนอยู่หนึ่งข้างไร้เรี่ยวแรง จนเขารีบยกมันขึ้นมา อุ้มฉันขึ้นดันหลังติดกับกำแพง

ขาสองข้างควบเอวเขาไว้อยู่แบบนั้น ก่อนที่เขาจะอุ้มฉันไปที่เตียง

และค่อย ๆ วางฉันลง

เมื่อทุกอย่างเข้าที่ หมอสูติคนนี้จับฉันนอนคว่ำ มันจะเกินไปแล้วนะคะคุณหมอ ใจร้ายเกินไปแล้ว! อื้อ~

“น้ำหวานครับ แต่งงานกันนะ”

เขายื่นดอกกุหลาบแดงสดช่อใหญ่นั้นให้ฉัน

“แต่งสิคะ แต่งค่ะ ฮือ ๆ” ฉันรีบพยักหน้ารัว ๆ ตอบเขาทั้งสะอื้น

เขาจับมือซ้ายฉันขึ้นมา ค่อย ๆ บรรจงสวมแหวนเพชรวงนั้นเข้า

ไปที่นิ้วนาง

ฉันเอื้อมมือไปโอบแก้มเขา และจ้องตาชั้นเดียวคู่นั้นทั้งน้ำตา

“น้ำหวาน รักหมอนายนะคะ”

ฉันค่อย ๆ ก้มลง จุมพิต ที่ริมฝีปากเขาเบา ๆ

‘แปะ แปะ แปะ’ มีเสียงตบมือดังขึ้นทั้งร้าน ฉันละหน้าออกมา เขินชะมัด ได้แต่หันไปยิ้มขอบคุณกับคนที่ยินดีกับเรา

ฉันนั่งมองแหวนเพชรที่นิ้วตัวเอง อมยิ้มอยู่สักพัก จนพนักงานยื่นโทรศัพท์ให้หมอนาย

“หวาน ผมให้เขาถ่ายรูปไว้ด้วย”

เขาเลื่อนรูปในมือถือให้ดู ฉันชอบที่สุดคือรูปที่ฉันก้มลงไปจูบเขา มันลงตัวทุกอย่าง ฉันสวยเขาหล่อ เห็นแหวนเพชรเม็ดโต เห็นวิวกรุงเทพ

ฉันขอให้เขาส่งรูปมาให้ ก่อนจะตั้งเป็นรูปโปรไฟล์ทุกอย่าง เฟซบุ๊ก

ไอจี ไลน์ เขาก็ด้วย เขาเปลี่ยนของเขาเองฉันไม่ได้บอกด้วยซ้ำ แล้วจะมีชะนีที่ไหนกล้าทักมาจีบล่ะคะคุณหมอ อิอิ

เมื่อเปลี่ยนปุ๊บ รูปฉันโดนเพื่อนเม้นรัว ๆ ณีเวียและแตงโมกรี๊ดกันใหญ่

ไม่คิดเลยว่าจะมีโมเม้นนี้ ถึงจะรู้ว่าต้องแต่งงาน แต่ไม่นึกว่าเขาจะขออีกครั้ง

แถมเซอร์ไพรส์กันอีก เรานั่งกันกินข้าวคุยกันสักพัก หมอนายก็ถามฉันขึ้นมา

“ประจำเดือนหวานมายัง” ฉันพยายามนึก จะถึงกำหนดอีกครั้งก็อีกสองวันนี่หน่า

“อีกสองวันมั้งคะ อย่าพูดถึงมันได้ไหมทรมาน” เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหยิบซองยาอะไรซักอย่างจากกระเป๋ากางเกง ยื่นให้

“อะไรคะ หวานไม่ได้เป็นอะไร หวานป่วยเหรอ?” ฉันหยิบยานั้นมา

พลิก ๆ ดู มันคือยาอะไรกันแน่

“โฟลิก หวานกินทุกวันเลยนะ มันเป็นวิตามินช่วยในกระบวนการสร้างเม็ดเลือดแดง และให้หลอดประสาทของเด็ก ให้พัฒนาพวกสมองและไขสันหลัง”

ฉันขมวดคิ้วสงสัยอีกครั้ง ฉันไม่ได้ท้อง ทำไมต้องให้ฉันกิน

“หวานไม่ได้ท้องนิคะ” เขายิ้มเบา ๆ

“กินล่วงหน้าไง ใครที่วางแผนจะมีลูก บางคนกินล่วงหน้าเป็นปี ๆ

มันช่วยลดเปอร์เซ็นต์ การคลอดก่อนกำหนด และยังช่วยป้องกันปากแหว่งเพดานโหว่ น้ำหนักแรกคลอดต่ำ แท้ง การเจริญเติบโตในครรภ์ไม่ดีอีก”

ฉันนั่งฟังงง ๆ แต่ก็แกะมันกินหนึ่งเม็ด ฉันมีว่าที่สามีเป็นหมอสูตินี่หน่า แหงอยู่แล้วที่เขาจะเตรียมการให้ฉันเป็นแม่พันธุ์ที่สมบูรณ์แบบ แถมวันนี้ไปเจอคนตกเลือดมาด้วย เขาคงแอบเครียดบ้างหล่ะ

เมื่อหมอนายเห็นฉันกินยา เขาก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ สงสัยอยากมีลูกมาก ซึ่งไม่รู้ว่าตอนนี้ฉันท้องอยู่ไหม เราไม่เคยป้องกันสักครั้ง ทั้งสดทั้งใน ค่อยลุ้นประจำเดือนกันต่อไป ถ้าอีกสามสี่วันนี้ไม่มา เอ่อ... คงชัวร์

“อยากได้แฝด แฝดกี่คนดี” เขาถามตื่นเต้น

“ยังไงก็ได้ค่ะ ไม่แฝดก็ได้” ใจจริงฉันอยากให้เป็นไปตามธรรมชาติมากกว่า อยากเห็นความสามารถของพ่อเขา อิอิ

“ไม่คิดเลยว่าจะได้มานั่งถามแฟนตัวเองแบบนี้ ปกติถามแต่คนอื่น

ถ้าอยากได้แฝดจริง ๆ ทำได้นะ แต่ต้องทำในโรงพยาบาล ทำให้หลายคนแล้ว”

มันคงไม่ใช่วิธีธรรมชาติแน่นอน

“ไม่เอาค่ะ ปล่อยตามธรรมชาติ ดูประสิทธิภาพของหมอสูติเอาดีกว่า” เขาหัวเราะเบา ๆ และยื่นหน้ามาใกล้ฉัน

“คืนนี้จะทำแฝดให้นะตัวแสบ โดยวิธีธรมชาติ” หน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาทันที เขินก็เขิน แถมสมองนี่คิดไวไปเรื่องบนเตียงซะแล้ว อย่างที่บอกเรามีอะไรกันบ่อย แต่ละครั้งฉันเสร็จไปหลายรอบ เขาเก่งขึ้นมาก ปกติรู้อยู่แล้วว่าส่วนไหนรู้สึกยังไง แถมเคยบอกไปศึกษาในหนังมาอีก นั่นล่ะ หลังเสร็จกิจแต่ละครั้งฉันก็นอนตายบนเตียงตลอด เหมือนกับเมื่อคืน นึกแล้วขาอ่อนปวกเปียกหมดแรง

“บ้า... ให้อาหารย่อยก่อนนะคะ เดี๋ยวหวานอ้วกแตก ไม่ได้บอกแม่เลยว่าไปไหน วันนี้จะไม่ให้หวานกลับบ้านอีกแล้วเหรอคะ”

ฉันแซวเบา ๆ เหมือนเขาจะติดฉันแจเลยช่วงนี้ ไม่รู้ รู้สึกไปเองหรือเปล่า ตั้งแต่มีอะไรกันมา เขาตัวติดฉันมากขึ้น

“โทรขอคุณแม่แล้ว คุณแม่บอกไม่ต้องกลับมาส่งก็ได้ อีกอย่างพรุ่งนี้ขึ้นเวรดึก... มีเวลาทั้งคืน”

โถ่... แม่ไม่ห่วงลูกสาวเลย

แล้วแฟนฉันเป็นอะไรไป ผีหื่นตัวไหนเข้าสิงเนี่ย!

“คุณหมอ... เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” เขายิ้มหน้าแดง จ้องฉันตาไม่กระพริบ

แถมขยับตัวมากระซิบเบา ๆ อีก...

“ยิ่งทุกวันยิ่งดี” หน้าฉันแดงอีกรอบ

ตาย น้ำหวานตายบนเตียงอีกแล้ว!