พลาด2 นิยาย บท 55

“พอแล้ว! ฉันอ้วนตาย” ฉันรีบเดินนำเขาทันที เป็นแฟนกันแล้วขอเดินนำบ้างนะ เอาคืน

เขารีบก้าวยาว ๆ ตามฉันมา ก่อนที่จะโอบฉัน แล้วดึงหัวฉันไปหอม

“ถ้าผิดพลาดอะไร ก็ขออภัยไว้ ณ ทีนี้ เธอเป็นแฟนคนแรกในชีวิตฉัน ฉันไม่ถนัด” ทางการดี เอาเข้าที่ประชุมเลยไหม!

“ค่ะ ผู้บริหาร ว่าแต่... ทำไมนาวินถึงมุ้งมิ้งได้ล่ะ... ทำไมไม่ลองไปเรียนหลักสูตรนี้กับน้องเขยตัวเองดูละคะ?” เขากลอกตามองบนทันที

“ไร้สาระ” จ้ะ ไร้สาระ!

เราเดินเล่นสักพักก็ไปดินเนอร์กันต่อ แม่ฉันก็ยังโทรมายิก ๆ ตอนนี้คงสงสัยอยู่ แต่ถ้ารู้เรื่อง... อาจจะโมโหกว่านี้ล้านเท่า ว่าแต่... พ่อฉันบอกไปยังวะ?

พอขึ้นรถมา ฉันก็รีบไลน์ถามพ่อทันที ไม่กล้าโทรหรอก มันเสี่ยงไป... กลัวแม่อยู่ด้วย!

LINE

ฉัน: พ่อคะ แม่รู้รึยังคะ?

Dad: อืม รู้ว่าอุ่นคบกับเวียร์ แต่สงสัยว่าไปคบกันได้ไง เห็นตอนแรกไม่ถูกกัน นี่พ่อก็พยายามเดินเล่นหน้าบ้าน กลัวแม่เค้น

ฉัน: สงสารพ่อจัง

Dad: พ่อน่าสงสารที่สุดตอนนี้! ยิ่งแม่เงียบ ๆ เหมือนใจดี แต่โกรธมา... น่ากลัวมาก พ่อว่าพ่อจัดการได้(มั้ง) ลูกไปนอนคอนโดก่อน กลับมาบ้านแม่เค้นหนักแน่

ฉัน: แล้วพ่อไม่กลัวถูกเค้นเหรอคะ?

Dad: แป๊บ ๆ ๆ ๆ

แล้วพ่อฉันก็หายไป หายสาปสูญ จนฉันมาถึงร้านอาหาร กำลังนั่งกินข้าวไปมองจอมือถือไป โอ้ย... พ่อหายไปไหนวะเนี่ย ไม่อ่านไลน์ฉันแล้ว!

“สักอย่าง เธอจะกินหรือจะเล่นมือถือ” แล้วแฟนขี้ดุ ก็ดุฉันทันที

“รู้แล้วน่า พ่อไม่ตอบไลน์ฉันเลย แถมไล่ฉันไปนอนคอนโดอีก” ฉันทำหน้ามุ่ย ก่อนจะรีบวางช้อน เอามือเท้าคาง แล้วเขี่ยมือถือเล่นรอพ่อ... พ่อหาย หาย หาย! หายไปเลย!

กูเริ่มกลัวแล้วนะ!

จนกินข้าวเสร็จพ่อฉันก็ยังไม่อ่านไลน์ ฉันได้แต่นวดขมับอยู่บนรถหรูแฟนตัวเองซ้ำ ๆ จนเขาถามขึ้นมา

“ให้ส่งที่ไหน บ้านเธอ บ้านฉัน หรือคอนโดเธอ...” บ้านเขามันมีในช้อยตั้งแต่เมื่อไหร่

“บ้านนายเกี่ยวอะไรคะ คุณผู้บริหาร”

“บ้านฉันใกล้ที่ทำงานเธอไม่ใช่รึไง”

“อื้ม แต่ ขี้เกียจทำงานจัง”

“นี่! อย่าพูดคำว่าขี้เกียจกับฉัน” ฉันรีบเอานิ้วชี้... ไปปิดปากนุ่ม ๆ เขาไว้ทันที ก่อนจะยิ้มหวาน ๆ ถามเขาไป

“งั้นพรุ่งนี้ลาได้ไหมคะ” จนเขามองฉันนิ่ง ๆ แล้วจับนิ้วฉันออก

“ลาไปไหน?”

“ลาอยู่กับแฟน... ได้ไหมคะ ผู้บริหาร” เขามองตรงไปยังถนน ก่อนเอื้อมมือมาบีบเข่าฉันเบา ๆ

“ลาบ่อยแบบนี้ ฉันจะประเมินงานเธอยังไง...” เมื่อรถจอดติดไฟแดง เขาก็หันมาถามเรียบ ๆ สายตานิ่ง แต่แววตามันกลับเป็นอย่างอื่น

“ก็แล้วแต่... ประเมินบนรถ บนเตียง หรือบนโซฟา... ผู้บริหารประเมินมาหมดแล้วไม่ใช่เหรอ? ชอบประเมินแบบไหนที่สุดคะ”

ทำไมกูเป็นคนแบบนี้! เฮ้อ... ก็แฟนทั้งหล่อ อร่อยและหอมไปทั้งตัว... เป็นใคร ใครจะทนไหววะ!

มือที่บีบเข่าฉันอยู่ เริ่มเย็นเฉียบ... เย็นจนฉันรับรู้ถึงพลังมหาศาลของเขา... ที่รอโถมใส่ฉัน

เขาเริ่มอยากแล้วล่ะ ฉันรู้...

จนฉันขยับไปกดเนวิเกเตอร์รถเขา ให้นำเราไปที่คอนโดตัวเอง...

“วันนี้ดิฉัน จะแนะนำคอนโดมิเนียมสุดหรู... ติดแม่น้ำเจ้าพระยาให้ผู้บริหารค่ะ สะดวก สบาย น่านอน” เขาอมยิ้มและบีบขาฉันแน่น

จนขับรถมาถึงคอนโดฉัน ขึ้นมาถึง... ฉันก็รีบแตะคีย์การ์ดเข้าห้องทันที

“ขอบคุณที่มาส่งค่ะ เจอกันพรุ่งนี้” ฉันแกล้งจะปิดประตูใส่เขา แต่เขากลับดันมันเข้ามา แล้วปิดล็อคไว้

ตอนนี้เรายืนตัวติดกันในความมืด ก่อนที่เขาจะเริ่มประคองแก้มฉันช้า ๆ แล้วก้มลงมาจุมพิตเบา ๆ

“ไหน... แนะนำมาสิ ในห้องนี้มีอะไรบ้าง” ฉันเปิดไฟในห้องสลัวๆ และจับมือเขา... เดินผ่านห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องนอน แล้วเปิดประตูเข้าไป

ก่อนที่ฉันจะหันกลับไปหาผู้บริหารหนุ่ม... แล้วจับเนคเทคเขา... ดึงเขามาที่เตียง

“พรุ่งนี้ทำงานไหมคะ...” เขาไม่ตอบ... แต่ดึงเนคไทที่ฉันจับ ออกจากคอตัวเอง

และเขาก็ดันตัวฉัน นอนลงบนเตียง... ก่อนจะจับเนคไทเมื่อครู่... มามัด ปิดตาฉันไว้

กรี๊ด...

ฉันรู้สึกร้อนขึ้นมาทันที ได้แต่นอนรอรับสัมผัส... ที่เริ่มจากริมฝีปากนุ่ม ไล่พรมจูบไปตามซอกคอ... พร้อมกับมือที่ค่อย ๆ แกะกระดุมเสื้อฉันออก ทีละเม็ด ทีละเม็ด

ฉันกระเส่าจับ แขนกำยำแล้วบีบแน่น ก่อนที่เขาจะบีบแรง ๆ ตามบั้นท้ายทั้งสอง จนฉันแอ่นอกชันให้เขาลิ้มลอง แล้วถูกสัมผัสตามเนินอกทั้งสองช้า ๆ จนบราหลุดจากตัว

ฉันขนลุกซู่กระเส่าสั่นไปทั้งตัว ได้แต่แอ่นอกสู้มืออย่างปรารถนา จนเขาแตะลิ้นอุ่นตวัดเข้ามา ตวัดช้า ๆ และใช้นิ้วเขี่ยยอด ทั้งสองทรวง

“ซี๊ด...” ฉันกัดฟันเสียวซ่านไปทั้งตัว จนแล้วจนเล่า จนมือเขาเริ่มขยับลงไปช้า ๆ ไล่สัมผัสร่องสวาทใต้ร่มผ้าตาม ๆ มา และถอนแพนตี้น้อยออกจากเรียวขาฉันออกไป

ลมหายใจอุ่นของผู้บริหารตรงหน้า ค่อย ๆ รด ค่อยๆ รด จนกระโปรงทรงเอที่ใส่ ถูกถก เมื่อเขาเริ่มบีบต้นขาสองข้างเบา ๆ แล้วจับมันแยกออกจากกัน

ฉันบีบไหล่ที่ขยับลงไปข้างล่างแน่น จนสัมผัสกลางหว่างขาทำฉันแทบทนไม่ไหว เมื่อเขาส่งลิ้นอุ่น ๆ แตะลงไป และตวัดละเลงไล่ บดขยี้ชิม

“อ๊ะ! อื้อ~” ฉันส่ายหน้าไปมาในความมืด สัมผัสลื่น ๆ ช่วงล่างทำใจแทบขาด ก่อนจะถูกนิ้วทั้งสองเข้าทรมาน ดึงเข้าออกย้ำ ๆ สลับลิ้นซน

“อ๊าย... เสียว... เสียว... ซี๊ด~” เอวบางร่อนเร่าให้ลิ้นเขาบดเบียด พร้อม ๆ กับไฟปรารถนาที่ถูกจุด... ลุกโชนในกาย ทำฉันกรี๊ดร้องหายใจ จนไต่ขึ้นถึงสวรรค์ทันที

“อ๊าส์!” ฉันเชิดหน้าครางออกมาเฮือกสุดท้าย... และรู้สึกถึงแก่นกายใหญ่... ที่ถูกจับให้สัมผัส... จนฉันคลำและกำมันแน่น ก่อนจะรูดขึ้น รูดลงช้า ๆ แล้วโน้มเข้าไปหา กินมันทั้งตัว

มือใหญ่รวบผมยาว ๆ ฉันขึ้น... ก่อนที่เขาจะกดฉันเข้าหาช้า ๆ ช้า ๆ พร้อมกับดันแก่นกายใหญ่เข้ามา บดกระทุ้งปากฉัน... ถี่ยิบ

‘อึก อึก อึก~’ เสียงริมฝีปากเม้มดูด… ดังไม่หยุด พร้อม ๆ กับเสียงครางของผู้บริหารหนุ่มที่ดังทุ้ม ๆ ตามออกมา

“อ่าส์ อ่าส์~” ฉันจึงแตะลิ้นลากไปที่โคนถึงปลาย ก่อนจะไล่ตวัดตามลำย้ำ ๆ จนมือที่บีบฉัน เริ่มกำแน่น แล้วปล่อยให้แก่นกายกระตุก ‘ตุบ ๆ’ ฉีดน้ำสวาทรสหวาน พุ่งเข้าปากฉันเต็ม ๆ

ฉันกลืนมันลงคอหมดทุกหยด ก่อนจะทิ้งตัวนอนให้เขาทำตามปรารถนา จนแก่นกายใหญ่ ถูกถูตาม ๆ มา แล้วเขาก็กดมันดันเข้าไป…

อื้อ…

ขาที่พับขยับตามแรงดัน ก่อนที่ฉันจะถูกเอวหนา… ร่อนใส่โถมเข้ามา จนตัวสั่นคลอน กรีดร้องกระเส่าคราง

‘ปึก ปึก ปึก’

“อ๊า อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!” ฉันกัดนิ้วเล็ก ๆ ตัวเองจนตัวสั่น... เมื่อความเสียวซ่านพลุ่งพล่านเข้ามาหา

อ๊ายส์

ความเสียวกลืนกินฉันในความมืด ฉันได้แต่ฝืนกระเส่าร่อนเอวเข้าหา แล้วเขาก็จับฉันพลิกตัวบดกระแทกอีกตามมา จนแล้วจนเล่าความปรารถนา ก็พาฉันก้าวถึงฝั่งที่ต้องการ

“อ๊ะ!” ฉันหายใจหอบ ฟุบหน้าลงหมอน ก่อนจะกระชากเนคไทเขาออก แล้วหันกลับไปดันเขาให้นอนลงแทน เอาล่ะ!

“ขอทรมานกลับได้ไหม” ฉันถือเนคไทยิ้มกริ่ม ก่อนจะผูกมันปิดตาเขา... แล้วก้มลงไปพรมจูบตามแผงอกเบา ๆ จนมือใหญ่เขาบีบเข้าที่แขนฉัน

ฉันไม่รีรอให้เนิ่นนาน เพราะไฟปรารถนาสั่งให้ฉันจับแก่นกายที่ทรมาน ใส่เข้ามาอีกครั้ง...

“เซ็นกูไปตั้งสติแป๊บ แตงมา ไออุ่นตายแน่...” ฉันยืนน้ำตาไหลพราก ตายแน่ ตายแน่ ๆ กูตาย

และไม่นานประตูบ้านเขา ก็ถูกเปิดเข้ามา… พร้อม ๆ กับแม่ฉัน ที่เดินกำมือแน่น และมองฉันไม่ละสายตา

พอเป้าหมายอย่างฉันยืนนิ่ง แม่ก็เดินตรงดิ่งมาหาทันที!

‘เพียะ’

“แตง!” ป้าณีเวียวิ่งมาดึงฉันไปกอดแน่น ก่อนจะรีบหันหลังหลบแม่ฉัน จนฉันตัวสั่นระริก

“ณีเวียแกหลบไป!”

“ไม่หลบ! แกตั้งสติ ตบลูกทำไม”

“เหอะ! ฉันกลัวมาตลอด กลัวว่าลูกจะเป็นเหมือนฉัน! อุตส่าห์พร่ำสอน ว่าอย่าชิงสุกก่อนห่าม นี่อะไรไออุ่น แรด!”

แรง! ฮือ ๆ เปลี่ยนแม่ทันไหม เอาแม่แฟน เป็นแม่ได้ไหม!

“พอได้แล้วแตง แกพูดแรงไป ไออุ่นเจ็บไหมลูก” ป้าณีเวียก้มมาถาม แล้วเอามือโอบแก้มฉัน

“หยุดโอ๋มันนะณีเวีย ฉันจะตีมันให้ตายคามือวันนี้ล่ะ” ฉันกอดป้าณีเวียแน่น เมื่อแม่ฉันเดินเข้ามาหาฉันอีก แล้วพ่อฉันไปไหนวะ! โอ้ย! พ่อฉันไปหลบแล้ว!

“แตง! อย่านะ ฉันเข้าใจแก ฉันก็มีลูกสาว... ค่อย ๆ พูดกับลูกสิ” แม่แฟนยืนหนึ่ง แม่แฟนสู้ ๆ

“ใช่สิ ลูกแกไม่ได้ชิงสุกก่อนห่ามแบบนี้ นี่อะไรมานอนกับเขาถึงที่ จะให้แม่พูดว่าไงดี ไออุ่น!”

“แตง ฉันไม่รู้หรอกว่าซินน์จะชิงสุกก่อนห่ามมาก่อนรึป่าว เพราะฉันห้ามอะไรลูกไม่ได้! ลูกสาวฉันมีแฟนตั้งแต่ ม.1 แรดกว่าลูกแกอีก แถมตัวติดกันแจ เด็กนะแตง เราทำได้แค่สอนและซัพพอร์ตเขา เวลาที่ลูกล้มอ่ะ อย่าซ้ำเติมลูกเลยนะ มันจะยิ่งแย่นะแก”

ใช่ ไอ้ซินน์มันแรดกว่าฉันเยอะ!

“จริงค่ะแม่ อุ่นไม่เคยมีแฟนเลยแม่ก็รู้ นี่อุ่นก็เรียนจบแล้วนะ ทำงานแล้วด้วย นี่ก็แฟนคนแรกของอุ่น...”

“เงียบนะไออุ่น แฟนคนแรกก็เสียตัวเลยนะ ถ้ามีหลายคนจะขนาดไหน”

แรงอ่ะ! แม่ฉันด่าต่อหน้าพ่อแม่เขาเลย… ให้ตาย! ไม่อยากจะพูด… ว่าฉันเสียตัวให้เขาก่อนได้เป็นแฟนเขาอีก กลัวแม่จับโยนลงจากตึก!

“ผมผิดเองครับ ไออุ่นไม่ได้เต็มใจ… ผมเริ่มเองทั้งหมด…”

ได้ยินเขาพูดแบบนั้น ฉันก็รีบผละออกจากป้าณีเวีย แล้ววิ่งไปกอดเขาแน่น เพราะกลัวใจแม่ตัวเองเหลือเกิน!

“แม่อย่าทำอะไรแฟนอุ่นนะ”

แม่เดินเข้ามาใกล้ฉัน จนฉันหลับตาปี๋ กอดเขาแน่นกว่าเดิม

“แม่ ฮือ ๆ ก็อุ่นรักเขาอ่ะ อุ่นผิดมากเหรอที่อุ่นมีอะไรกับคนที่อุ่นรัก ถ้าอุ่นทำให้แม่เสียใจ อุ่นขอโทษค่ะ แต่แม่อย่าทำอะไรแฟนอุ่นเลยนะ อุ่นขอร้อง ฮือ ๆ”

เขากอดฉันไว้แน่น แล้วโน้มมากระซิบเบา ๆ ว่า…

“ฉันก็รักเธอ... ยัยภาระ”

ฉันเงยหน้ามองเขาทันที ก่อนที่จะลืมตัว… เขย่งขึ้นไป… จุ๊บปากเขา

จุ๊บ!

“ไออุ่น! นี่ต่อหน้าแม่นะ” ฉันหันควับไปมองทันที เออจริงด้วย...

“ขอโทษค่ะแม่ พอดีอุ่นมีความสุข จนลืมอย่างอื่นไปเลย”

แม่ฉันยกมือทาบอกทันที

“ไออุ่น!”