พลาด2 นิยาย บท 85

น้ำปั่นควานหายาคุมในกระเป๋าทันที ทำไงดีวะ ทำไงดี จะหาเจอไหม

“หายไปไหนวะ!” กรี๊ด… มึงหายไปเลยไอ้ยาคุม หายไป!

“หาไม่เจอเหรอคะ ไม่เจอก็ไม่ต้องกินก็ได้เนอะ” เงยหน้ามองผมทันที

“ได้ไง ยังไม่แต่งเลย ท้องขึ้นมาทำไง! กับผู้หญิงคนอื่น นายไม่ป้องกันแบบนี้ไหมเนี่ย!” อ้าวโดนเลยกู วนไปเรื่องนั้นซะงั้น

“แค่แม่แมวคนเดียว”

“เออ งั้นช่วยหาหน่อย เร็ว ๆ” เรื่องอะไรวะ กูหาเจอนะ กูจะโยนทิ้งแม่ง

“ค่อยหาค่ะ ไปถึงร้านก่อน อันตราย” ได้ผล น้ำปั่นกลับมานั่งเหมือนเดิม แต่เธอนั่งไปถอนหายใจไป บ้างก็เอามือล้วงกระเป๋าหาใหม่หลายต่อหลายรอบ

ซึ่งรถก็ติดมาก สะใจผมจริง ๆ งั้นผมชวนคุยเรื่องอื่นดีกว่าจะได้ลืมไปซะ

“หมั้นมะรืนนี้ อยากได้ธีมสีอะไรคะ”

“ธีมงานหมั้นเหรอ อืม... สีฟ้าก็ได้ นายจะเตรียมงานแล้วเหรอ” น้ำปั่นอมยิ้มเบา ๆ พอผมหันไปมอง เธอก็หันไปทางอื่น

“ค่ะ แม่ไทม์เริ่มเตรียมแล้ว อีกไม่กี่วันเอง” แล้วผมก็จับมือเธอมาหอม

“ดีใจจัง”

“บ้า” หลังจากนั้นเราก็นั่งเงียบกัน น้ำปั่นลืมเรื่องยาคุมไปโดยปริยาย จนเรามาถึงร้านสเต็ก

ผมเริ่มสั่งไวน์มาจิบ แค่จิบเท่านั้นล่ะ เพราะต้องขับรถ ได้แต่หลอกล่อให้น้ำปั่นกินไปเยอะ ๆ ให้กริ่ม ๆ ไม่ก็เมา และเราค่อยไปต่อกันที่ห้อง

งี้ล่ะ! พอได้กินแล้วก็อยากอีก ผมโคตรภูมิใจที่ได้เป็นคนแรกของเธอ มันรู้สึกดีชะมัด รู้สึกดีโคตร ๆ ทั้งสดและหอมไปทั้งตัว

โอ้ย หื่นอีกแล้วกู! กลับห้อง!

“อร่อยไหมคะ ร้านนี้” น้ำปั่นอมยิ้มแล้วพยักหน้าเบา ๆ แก้มเธอเริ่มแดงระเรื่อแล้ว น่ารักชะมัด

“อื้ม... ไวน์ก็นุ่ม เนื้อก็นุ่ม” ครับ เสียงเริ่มไปแล้ว ลืมยาคุมไปรึยังนะ แบบนี้ต้องพาไปนอนพักที่ห้องก่อน

“กลับกัน” ผมเรียกเช็คบิลทันที ก่อนที่จะขับรถกลับมาที่คอนโด

พอผมเปิดประตูห้อง คนข้าง ๆ ก็วิ่งไปที่เตียงทันที จนผมต้องรีบปล่อยไอ้แมวออกจากกระเป๋า แล้วเดินตามไปถอดรองเท้าส้นสูงให้เธอ

ขาขาว ๆ นี่น่ากินชะมัด...

“ถอดแต่รองเท้านะ กางเกงในอย่าเพิ่ง” รู้ทันไปซะทุกอย่าง แต่ผมไม่ฟังหรอก มือสองข้างเริ่มลูบขาขาว ๆ ของเธอขึ้นเรื่อย ๆ เรื่อย ๆ จนถึงขาอ่อน ก่อนที่จะจับกระโปรงชุดเดรสนั้นเลิกขึ้นช้า ๆ แล้วจุมพิตไปที่หว่างขาขาว ๆ เธอ

“อื้ม อิไทม์คนหื่น~”

“ไม่ชอบเหรอคะ...”

“ชอบ...” ผมอมยิ้มเบา ๆ แล้วปล่อยลมหายใจอุ่น ๆ ของตัวเองลงตามเรียวขา จนขาสองข้างเริ่มชันขึ้นช้า ๆ ก่อนที่ขยับขึ้นลงตามจังหวะที่ผมลูบไล้

“ซี๊ด~ มาถึงก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง จะเอาเลยเหรอ”

เธอถามเสียงกระเส่า แล้วกัดปากแน่น จนผมเห็นว่าสามแยกตรงกลางเริ่มเปียก และตอบสนอง จึงค่อย ๆ ถอดแพนตี้เธอออก และดึงลงมา...

สวยมาก...

“อ๊ะ~ ทะ...ไทม์” ผมอดใจไม่ไหวจริง ๆ นิ้วโป้งผมขยับไปเขี่ยเบา ๆ ตรงตุ่มสวาทเธอแล้ว ก่อนที่มันจะทำปลายนิ้วผมแฉะ จนผมหยุดไม่ได้ บดขยี้เขี่ยลงเน้น ๆ อีกครั้ง แล้วก้มลงไปชิมน้ำสวาทรสหวานที่ไหลออกมา

“อื้อ~ไทม์!” น้ำปั่นแอ่นอกกดหัวผมลงทันที เอวบาง ๆ ไม่อยู่นิ่ง เธอขยับไปมาตามจังหวะปลายลิ้น ที่ผมทั้งตวัด ทั้งละเลง จนต้องส่งนิ้วยาวของตัวเองเข้าไปหยุดเธอ

นิ้วที่สอดเข้าออก เกี่ยวเบา ๆ ถี่ ๆ กระตุ้น ก่อนที่มันจะขมิบตอบสนอง แล้วรัดนิ้วผม จนเธอกระตุก ‘ตุบ ๆ’ เกร็งไปทั้งตัว

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ~ อื้อ!”

เมื่อร่างบางถึงฝั่ง เธอก็ขยับตัวขึ้นไปกลางเตียง ก่อนที่จะเปรยตามองมาที่ผม แล้วกระดิกนิ้วเรียกเข้าไปหา

โอ้โห...

ผมไม่รีรอ รีบถอดสูทหลวม ๆ ตัวเองโยนลงพื้น ตามด้วยกระดุมเสื้อเชิ้ต ทีละเม็ด ทีละเม็ด และดึงเข็มขัดน่ารำคาญออก

แล้วผมก็โน้มลงไปจุมพิตเธอเบา ๆ จนเธอขยับมือลงมารูดซิปกางเกงสแล็ก และดึงลงช้า ๆ ก่อนที่จะดึงไอ้น้องชายผมออกมา จับรูดขึ้น รูดลง

อื้ม~ โคตรดี

ผมจูบเธออีกครั้ง ก่อนจะแย่งแก่นกายจากมือเธอแล้วจับมัน... ถู และดันเข้าไป

แน่นอีกแล้ว!

“อื้อ!” น้ำปั่นบีบแขนผมแน่น จนผมถอนจูบออกมา... กระซิบเธอเบา ๆ ที่ข้างหู

“เจ็บไหมคะ...”

“นิดหน่อย... เอาเลย ไม่ไหวแล้ว” ได้ใจผมชะมัด ผมอมยิ้ม แล้วไซร้ไปตามซอกคอเธอ ก่อนจะขยับเอวตัวเองเข้าออกเน้น ๆ ช้า ๆ และเร็วขึ้น

‘ปึก ปึก ปึก ปึก~’

“ซี๊ด~ อ๊ะ อ๊ะ”ร่างบางกระเพื่อมสั่นไปตามแรงผม พร้อม ๆ กับสองมือเล็ก ที่ขยำผ้าปูที่นอนแน่น

ก่อนที่จะแผดเสียงใสแสนเร่าร้อนให้ผมฟังแทน และเข้ากระตุ้นผมอีกครั้ง จนผมจับเอาสองเรียวขา รั้งเข้าหาถี่ ๆ อีกรอบ อีกรอบ และอีกรอบ...