พลาดรัก นิยาย บท 10

"พวกคุณคงจะยังไม่รู้ ปิ่นมุกเป็นน้องสาวของผมเองครับ"

ปิ่นมุกก็รู้สึกเกรงใจอยู่ที่แทนคุณแนะนำไปแบบนั้น แต่เธอก็ปล่อยไปตามน้ำ ..ส่วนแทนคุณ ในความรู้สึกของเขาเอ็นดูปิ่นมุกเหมือนน้องสาวจริงๆ ไม่รู้เพราะอะไรทำไมเขาถึงรู้สึกผูกพันกับผู้หญิงคนนี้มาก

"ว่าแล้วว" ณวัฒน์กระซิบพูดกับเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ด้านหลัง ว่าเธอต้องมีเส้นสายแน่ถึงได้เข้ามาทำงานแบบไม่ต้องผ่านบริษัท

แต่ความมีเส้นสายของเธอก็ไม่ได้เกี่ยวกับการทำงานอยู่แล้ว เพราะการที่จะเป็นสถาปนิกได้ต้องมีฝีมือประมาณหนึ่ง ถ้าไม่งั้นงานของเขาก็จะพังไม่เป็นท่า

พอแทนคุณกับพิภพออกไปแล้ว ปิ่นมุกก็กลับมานั่งทำงานปกติ

"พรุ่งนี้วันเสาร์ เราจะไปไหนกันดี" ไชยาชวนนอร์เวย์ที่นั่งอยู่ข้างๆ

"นอน" เขาตอบไปแค่คำเดียวแล้วก็ทำงานต่อ

"ผมว่าคืนนี้เราไปดริ้งค์กันหน่อยดีไหม"

"คุณอยากไปก็ไปสิ"

"แหมทีอาทิตย์ที่แล้วชวนเรานะ"

พอได้ยินคำพูดประโยคนี้จากไชยา นอร์เวย์ถึงกับเหลือบตาเล็กหันไปมองคนที่นั่งอยู่อีกข้างหนึ่งของตัวเอง

"ผีเจาะปากมาพูดหรือไง"

"คุณว่าอะไรนะ" ไชยายังฟังไม่ถนัดเท่าไร แต่ก็พอได้ยิน

"ขอคิดดูก่อนแล้วกัน หยุดพูดได้แล้วผมจะทำงาน" ห้องนี้ไม่ได้ใหญ่อะไร และโต๊ะทำงานก็ห่างกันแค่ตัวคนเดินผ่านได้ ใครพูดอะไรขึ้นมาคนที่อยู่ในห้องก็ได้ยิน

พรุ่งนี้วันหยุดแล้วเหรอ ..หญิงสาวไม่ได้คิดเรื่องที่พวกเขาคุยกันเลย เธอคิดเรื่องการเดินทางของพี่เลี้ยงมากกว่า เพราะอันต้องกลับไปหาครอบครัวแน่

เย็นวันเดียวกัน..

พอเลิกงานปิ่นมุกก็รีบออกมา เพราะโทรนัดให้อันมารับที่ไซต์งาน

"ทำไมไม่ให้พี่ไปรอหน้าออฟฟิศเลยล่ะคะ แดดร้อนจะตายจะเดินมาทำไมถึงตรงนี้"

"รอตรงนี้ดีแล้วค่ะ" พอเธอขึ้นรถได้ก็กอดลูกไว้แน่น "ตาปลื้มตัวร้อนเหรอพี่"

"ตัวร้อนหรือคะ พี่ไม่ได้สังเกต"

"แต่ไม่ร้อนมากหรอกค่ะ กลับบ้านกันดีกว่า" ปิ่นมุกคิดว่าลูกคงกำลังปรับตัว เพราะวันนี้ไปโรงเรียนวันแรก