พลาดรัก นิยาย บท 32

ตุ๊บ!

"โอ๊ย.. คุณตีผมทำไม" พอพี่ชายออกไปแล้วปิ่นมุกรีบลุกขึ้นจากเตียงตรงไปหาเขาโดยหอบเอาผ้าห่มติดตัวไปด้วย

ตุ๊บ!!

"ปล่อย!!" กำลังจะซ้ำครั้งที่สามแต่ถูกนอร์เวย์รวบตัวไว้ก่อน "อายเขาไหมล่ะ!" ที่เธอบันดาลโทสะใส่เขา เพราะอายที่มีคนเข้ามาเห็น

"จะอายทำไม ใครๆ เขาก็ทำกันแบบนี้กันทั้งนั้น"

"ไม่ต้องมาพูดเลยนะ! คนบ้า!"

"ไม่ต้องอายหรอกน่า เราไม่ได้โป๊ให้เขาเห็นสักหน่อย"

"แล้วมันจะแตกต่างอะไร" เพราะสภาพที่เปลือยเปล่าถึงแม้จะมีผ้าห่มคลุมตัวไว้มันก็น่าอายอยู่ดี

"ถ้าคุณไม่กล้าลงไป เดี๋ยวผมลงไปคนเดียวก็ได้"

ปิ่นมุกคิดว่าไม่ลงไปนั่นแหละยิ่งจะน่าอายกว่าเดิม

ผ่านไปสักพักทั้งสองก็เดินลงมาข้างล่าง พร้อมขวดนมที่ชงมาให้กับลูกชาย

"ปะป๊า" ปลาบปลื้มที่นั่งอยู่บนโซฟารีบกระโดดลงแล้ววิ่งไปหาพ่อ เพราะเห็นว่าพ่อถืออะไรลงมาด้วย

"หนูหิวนมเหรอครับ" ชายหนุ่มอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาแล้วก็ส่งนมให้กับเขาได้ดื่ม

"มานั่งก่อนสิ" ตอนนี้ในบ้านเหลือแต่แทนคุณและน้ำอิง เพราะทุกคนปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ชายได้เค้นเอาความจริง ว่าทำไมนอร์เวย์ถึงได้มานอนอยู่บนห้องของน้องสาว ที่น้ำอิงต้องอยู่ด้วยเพราะจะรอเป็นกรรมการ เผื่อแทนคุณควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้

ปิ่นมุกเดินเข้าไปแล้วค่อยๆ นั่งลงโซฟาข้างๆ พี่สะใภ้ น้ำอิงก็เลยเอื้อมมือไปกุมมืออีกฝ่ายไว้

"ใครจะเป็นคนพูดก่อน" แทนคุณยังคงนั่งทำหน้าขรึม

"ผมพูดเองก็ได้ครับ"

"พูดมา"

"ผมกับคุณปิ่นเราเป็น.."

"เป็นอะไร" แทนคุณเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบไป

ที่นอร์เวย์ต้องเงียบ เพราะคำพูดประโยคต่อไปมันน่าจะเป็นเธอที่เป็นคนพูดมากกว่า ..ถึงแม้เขาจะแน่ใจแล้วว่าปลาบปลื้มเป็นลูกของเขา แต่ถ้าเธอไม่เออออไปด้วยล่ะ พี่ชายเขาจะคิดยังไง

"คุณคิดจะคบกับน้องสาวผมเล่นๆ ใช่ไหม ถึงพูดไม่ได้"

"เปล่าสักหน่อยครับ"

"คุณให้ความสำคัญกับน้องสาวผมมากแค่ไหน" แทนคุณพูดพร้อมกับมองไปดูหน้าหลานชายตัวน้อยๆ เหมือนสื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่า ถึงแม้น้องสาวจะเป็นแม่หม้ายลูกติด แต่ไม่ใช่ว่าจะมาเล่นกับความรู้สึกของน้องสาวเขาได้ง่ายๆ แบบนี้

นอร์เวย์สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพราะเขาพร้อมที่จะยืดอกพูดออกมาแล้ว "ปลาบปลื้มเป็นลูกของผมเอง"

"หือ?" พอประโยคนี้ออกจากปากของนอร์เวย์ แทนคุณถึงกับหันขวับไปมองน้องสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ ภรรยา เพราะอยากรู้ว่าสิ่งที่นอร์เวย์พูดมาเป็นจริงหรือเปล่า

แต่ปิ่นมุกก็ไม่ได้ตอบ เธอยังคงนั่งเงียบ แทนคุณก็เลยต้องได้หันกลับไปมองหน้านอร์เวย์อีกครั้ง

"คุณก็รู้นี่ว่าเราจบมาจากที่เดียวกัน"

"ใช่..แล้วไงต่อ"