จะเอาไงได้ล่ะ มองออกไปก็กลัวว่าพวกเขาจะเห็นว่าเธอแอบมอง เดี๋ยวหาว่าจัดฉากอีก
"คุณก็นอนอยู่ในห้องนี้แล้วกัน แต่ต้องไปนอนเตียงเล็ก" ถ้าจะให้เขานอนเตียงใหญ่แล้วเธอไปนอนเตียงเล็กคงไม่ได้ เพราะตอนกลางคืนปลาบปลื้มชอบอ้อนมานอนกับแม่
"นี่คุณ..คุณคิดว่าผมจะเอาชีวิตไปทิ้งกับเตียงนั้นเหรอ"
"คุณก็นอนนิ่งๆ สิ ไม่ต้องขยับ"
"ผมว่า..ผมกลับไปนอนที่ห้องดีกว่า"
"คุณนอร์เวย์หยุดเดี๋ยวนี้นะ" มือเรียวเอื้อมไปคว้าตัวเขาหันกลับมา จังหวะนั้นเธอพลาดไปกระชากถูกผ้าขนหนูเข้า
"...." จะกรี๊ดก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ลูกหลับไปแล้ว ปิ่นมุกรีบปิดตาแล้วหันหลังให้ "ฉันไปนอนเตียงเล็กก็ได้"
แต่ยังเดินไปไม่ถึงไหนก็ถูกเขาคว้าตัวไว้ก่อน
"ปล่อยฉันนะ"
"เตียงเล็กแค่นั้นจะไปนอนทำไม มานอนด้วยกัน"
"คุณจะบ้าเหรอ! ใครจะไปนอนกับคุณ"
"คุณไม่กลัวว่าผมจะแอบกลับห้องหรือไง"
"จะกลับก็กลับไปสิ ไม่ต้องมาขู่"
"จริงนะ ถ้างั้นผมกลับล่ะ"
"คุณนอร์เวย์" มือเรียวยื่นไปจับแขนเขาไว้ "นอนก็ได้ แต่คุณห้ามเข้าใกล้ฉันนะ" ปิ่นมุกรีบกระโดดขึ้นเตียงแล้วขยับไปนอนในมุมให้ห่างจากตัวเขา
นอร์เวย์ดึงผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวอยู่ให้กระชับไว้ ก่อนที่จะเอนตัวลงนอน
ปิ่นมุกเอาหมอนข้างมากั้นกลางไว้ พร้อมกับผ้าห่มที่ดึงมาคลุมตัวเพื่อไม่ให้เขาเข้าใกล้ได้
ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจยังนอนหันหลังให้ แต่ฝั่งที่เขาหันมามีเด็กคนหนึ่งนอนหลับอยู่ในเปล เขานอนมองอยู่แบบนั้นนานเท่าไรไม่รู้ จนได้ยินเสียงคนข้างๆ หายใจแรงขึ้นแบบสม่ำเสมอ
นอร์เวย์ถึงได้หันกลับไป เธอคงจะร้อนเพราะตอนนี้ผ้าห่มได้ถูกกำจัดออกจากร่างกาย
"คุณจะยกโทษให้ผมไม่ได้เลยเหรอ" มือหนาเอื้อมไปลูบไรผมที่ปิดบังใบหน้างามออกให้
"งื้ออ" เพียงไม่นานก็ได้ยินเสียงปลาบปลื้มร้องงอแง นอร์เวย์รีบลุกไปดูว่าทำไมเขาถึงร้องไห้ "หิวนมอีกเหรอลูก" ชายหนุ่มเห็นว่าขวดนมที่เด็กดูดมันได้หมด เขาก็เลยนำขวดนมนั้นไปล้างแล้วก็ชงมาให้ใหม่อีกครั้ง
02 : 00 น.
"งื้อออ"
"เป็นอะไรครับ" ชายหนุ่มที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นรีบลุกขึ้นมาดูเมื่อได้ยินเสียงปลาบปลื้มงอแง "กินนมอีกเหรอครับ" เห็นว่านมของแกหมดนอร์เวย์ก็เลยไปชงมาให้อีกครั้ง
แต่พอเอานมมาให้แล้วเด็กก็ยังคงดิ้นงอแงอยู่
"ปลื้มเป็นอะไรครับ" เขาก็เลยจับดูผ้าอ้อมสำเร็จรูป "แพมเพิร์สเต็มเหรอ เดี๋ยวพ่อเปลี่ยนให้นะ"
05 : 00 น.
เสียงปลาบปลื้มงอแงขึ้นอีกครั้ง
"หนูจะเอาอะไรครับ" เขาก็เลยเช็คดูผ้าอ้อมสำเร็จรูปก่อนเพราะได้กลิ่น "หนูอึเหรอ"
"ป๊อ" ปลาบปลื้มทำหน้าอายเล็กน้อย เวลาเขาปล่อยหนักไม่ชอบให้ใครมาจับมันนอกจากแม่
"เดี๋ยวพ่อพาไปล้างในห้องน้ำนะ" นอร์เวย์ก็เลยอุ้มปลาบปลื้มเดินเข้าไปในห้องน้ำ
07 : 00 น.
"ปลื้ม??" ปิ่นมุกตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอลูก และไม่เจอคนที่นอนอยู่ข้างๆ ด้วย "ปลื้มไปไหนลูก" หญิงสาวรีบเปิดประตูออกมาทั้งที่ยังอยู่ในสภาพนอนตื่นใหม่ๆ
"เป็นไงบ้างครับได้ออกกำลังกาย" นอร์เวย์กลัวว่าปลาบปลื้มจะกวนแม่ตื่น ก็เลยพาออกมาเดินออกกำลังกายเล่น
"คุณพาลูกฉันไปไหนมา!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรัก