พลาดรัก นิยาย บท 35

"คุณจะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม" ปิ่นมุกเดินไปนั่งแล้ว แต่นอร์เวย์ยังคงยืนอุ้มลูกชายอยู่ พอเธอเรียกเท่านั้นแหละเขารีบอุ้มลูกเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ

"เป็นห่วงผมเหรอ"

"คุณพูดอะไร" หญิงสาวรีบหันมองมาทางที่ผู้ใหญ่นั่งอยู่ เพราะเขาไม่ได้พูดเสียงเบาเลย

"จะอายทำไมพวกท่านก็มีคู่เหมือนกัน" เขามองไปต่างคนก็ต่างนั่งอยู่กับคู่ของตัวเอง

ยังไม่ทันได้พูดอะไรกันมากกว่านี้ประตูห้องคลอดก็ถูกเปิดออก

"คุณพ่อระวังครับ" พิภพเห็นพ่อรีบลุกขึ้นคงจะเข้าไปถามเรื่องคลอด แต่จังหวะนั้น ทัตเทพเกิดยืนไม่ไหวเพราะลุกเร็วเกินไป เขาจึงรีบเข้าไปประคองพ่อไว้

ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่รู้จะหันไปทางไหนก่อนดี เพราะเมื่อสักครู่พิภพเรียกทัตเทพว่าพ่อ ซึ่งเขายังไม่เคยเรียกคำนี้เลย

ทัตเทพก็ไม่ต่างจากคนอื่น พอตั้งสติได้ท่านก็หันไปหาคนที่เปิดประตูห้องคลอดออกมา

"ปลอดภัยทั้งแม่และลูกค่ะ อีกสักครู่จะย้ายแม่ไปที่ห้องพักฟื้นก่อน ส่วนเด็กทางเราจะพาตามไปอีกทีค่ะ"

ทุกคนต่างก็ยิ้มยินดีไปพร้อมๆ กัน พอทางนั้นปลอดภัยแล้ว ทัตเทพก็หันกลับมาหาลูกชายที่พยุงร่างของท่านอยู่

"พ่อไม่เป็นอะไรแล้วขอบใจนะลูก"

"ก็รู้อยู่ว่าตัวเองไม่แข็งแรง เวลาจะลุกจะนั่งระวังหน่อยไม่ได้หรือไง" พิภพแกล้งบ่นเพื่อกลบเกลื่อนที่ตัวเองเผลอปาก แต่มันก็ไม่ได้ยากเย็นอะไรเลยนี่ที่จะเรียกท่านว่าพ่อ

"พาคุณพ่อนั่งลงดีกว่าค่ะ"

ส่วนนอร์เวย์และปิ่นมุก ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาหรอก แต่ก็มองตอนทุกคนชะงักไป..ตอนที่พิภพเรียกพ่อ เพราะไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

ส่วนเรื่องความทรงจำที่มันหายไป พิภพจำมันไม่ได้จริงๆ แต่เหมือนฝันก็ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยอะไรแล้ว เพราะความสุขที่เขามอบให้เธอในแต่ละวันมันมากมายเหลือเกิน

..ห้องพักฟื้น..

"ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะพี่สะใภ้" เข้ามาถึงปิ่นมุกก็เดินตรงไปพูดกับน้ำอิง

"ขอบคุณนะคะ"

"ได้ชื่อหลานหรือยังคะ"

ทุกคนต่างก็รอฟังด้วยกันว่าเจ้าตัวน้อยจะชื่ออะไร

"ได้แล้วค่ะ พ่อเขาเป็นคนตั้งเอง"

"ชื่ออะไรคะพี่แทน"

"ชื่อน้ำเหนือ" แทนคุณเป็นคนตอบน้องสาว

"น้ำเหนือ? ลูกของพี่เป็นผู้ชายนะ"

"อิงก็พูดแบบนี้แหละค่ะ แต่คุณแทนอยากจะให้ลูกชื่อเหมือนแม่"

"ชื่อเหมือนแม่เหรอคะ"

"ค่ะ แม่ชื่อน้ำอิง ก็เลยให้ลูกชื่อน้ำเหนือ"

"อ๋อ..แบบนี้เอง ชื่อน่ารักดีนะคะ"

"คลั่งรักสุดๆ" ประโยคนี้พิภพและนอร์เวย์พูดขึ้นพร้อมกัน ถึงแม้จะไม่พูดเสียงดังแต่คนในห้องก็พอจะได้ยิน

"ว่าให้เรา เหมือนกับตัวเองไม่คลั่งอย่างนั้นแหละ ได้ข่าวว่า..ตามสาวมาตั้งแต่สมัยมัธยมไม่ใช่เหรอ"

นอร์เวย์หันไปมองปิ่นมุก เขาไม่เถียงแถมยังอยากจะขอบคุณพี่ชายเธอด้วยซ้ำ เพราะสิ่งที่แทนคุณพูดไป..เขาได้คะแนนเต็มๆ