พลาดรัก นิยาย บท 42

มือเรียวเกาะลำแขนแกร่งไว้แน่น เมื่อเขาไม่ได้ทำแค่ที่พูดไว้ เพราะตอนนี้นิ้วของเขาจมหายเขาไปในร่องนั้นแล้ว

ริมฝีปากหนาแนบจูบลงมาที่ผิวบางๆ ตรงซอกคอของอีกฝ่าย เสียงหายใจรวยรินที่ดังออกมา มันช่วยกระตุ้นอารมณ์ของอีกคนที่กำลังอยู่ในภวังค์เดียวกัน

"อื้อ อ " ขาเรียวสวยแยกออกจากกันมากกว่าเดิม เพื่อให้เขาเร่งจังหวะนิ้วได้ถนัด

"ปิ่น ผมไม่ไหวแล้ว" ชายหนุ่มรูดซิปลงแล้วก็จับเจ้าสิ่งที่มันซ่อนอยู่ในนั้นออกมา

"แต่นี่มันในรถนะคะ"

"ในรถจะเป็นไรไป ไม่มีใครอยู่แถวนี้สักหน่อย" ถ้าเข้าบ้านตอนนี้ก็ต้องเสียเวลาคุยกับคนในบ้านอีก แถมลูกชายต้องงอแงมานอนกับแม่ หรือไม่แม่นั่นแหละจะงอแงอยากได้ลูกมานอนด้วย เขาก็เลยต้องได้จัดการเธอบนรถให้เสร็จสมก่อนเรื่องอื่นค่อยว่ากัน

"คุณ!" ปิ่นมุกตกใจเมื่อเขาเอื้อมมาปรับเบาะเอนนอนลงเพื่อให้สถานที่มันกว้างขึ้น ..นี่เขาจะเอาแบบนี้จริงเหรอ

คนร่างสูงใหญ่แต่ดูสมส่วนค่อยๆ ยันตัวขยับมาทับร่างอีกฝ่ายที่นอนแนบอยู่กับเบาะรถ

"คุณนอร์เวย์"

"อย่าห้ามผมเลยนะ สัญญาว่าจะไม่นาน" ยังไงก็ขอให้ได้สักน้ำก่อนแล้วกัน เพราะถ้าไม่งั้นคงได้คลั่งตายแน่ ความใหญ่โตค่อยๆ จมหายเข้าไปในร่องโดยการขยับขอบกางเกงในออก "อ้าาา เสียวจังเลย"

"อื้อ อื้อ อ " เสียวแต่เขาที่ไหน เธอก็เสียวไม่ต่างกัน จะเรียกว่าทั้งลุ้นทั้งเสียวก็ว่าได้ เพราะตอนนี้ดวงตาของเธอแอบมองไปรอบๆ รถกลัวว่ามีใครเดินเข้ามาใกล้

นอร์เวย์โน้มตัวลงมาขยับสะโพกอยู่แบบไม่ถนัด เพราะร่างของเขาไม่เหมาะกับที่แคบๆแบบนี้เลย

"??" หญิงสาวสงสัยว่าทำไมเขาถึงหยุด กำลังเพลินอยู่เลย

"คุณต้องช่วยผมแล้วล่ะ" ว่าแล้วชายหนุ่มก็กลับมานั่งประจำที่คนขับพร้อมเอนเบาะลงเล็กน้อย

"ไม่เอา"

"เอา"

"คุณจะบ้าเหรอ ถ้าใครเดินผ่านมาก็เห็นฉันน่ะสิ"

"ไม่เห็นหรอก ในรถมืดจะตาย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับจับเจ้าสิ่งนั้นชักขึ้นลง แววตาอ้อนอีกฝ่าย

"คุณเล่นอะไรแปลกๆ" ปิ่นมุกแอบมองไปรอบๆ รถอีกครั้ง ..เอาวะมาถึงขั้นนี้แล้ว

เธอใส่ชุดเดรสมาก็เลยไม่ต้องอะไรมากแค่จัดการกับกางเกงชั้นใน แล้วคนตัวเล็กก็ก้าวผ่านร่างกำยำของอีกฝ่าย

"น่ารักจัง แบบนี้รักตายเลย" แค่มองหน้าก็หลงรักมากพออยู่แล้ว แถมตามใจเขาแบบนี้อีก คงไปไหนไม่รอดแน่ "อ้าาา เบาๆ นะจ๊ะที่รัก"

ได้ยินเขาพูดนะจ๊ะด้วยขนลุกซู่ แต่ทำไมเธอถึงชอบ เพราะดูเหมือนเขาใส่ใจเธอมาก

"อ่ะ อ่ะ อ่ะ " สะโพกงามขยับขึ้นลงตามจังหวะที่มืออีกฝ่ายช่วย ความใหญ่ยาวของเขาทำให้เธอนั่งลงไม่สนิท ก็เลยต้องได้กระแทกในท่านั้น

"โอ๊ยย..ผมไม่ไหวแล้ว เร็วกว่านี้ได้ไหม" เขาปล่อยมือให้เธอเป็นคนควบคุมทุกอย่างเอง แต่หญิงสาวกระแทกได้เพียงไม่นานใบหน้างามก็ฟุบลงกับแผ่นอกกว้าง เพราะเธอก็ทนไม่ไหวแล้วเช่นกัน

"ปิ่นอ่ะ" ใบหน้าคมผงกขึ้นมามองดูคนที่นอนทับร่างตัวเองอยู่เล็กน้อย แล้วเขาจะทำยังไงล่ะเล่นถึงเส้นชัยไปก่อนแบบนี้

"อ๊อย" จะลุกขึ้นก็ลุกไม่ได้เพราะความเสียวยังคงไม่คลายตัว

"ทำไมคุณไม่รอผมเลย"

"แล้วฉันบังคับตัวเองได้หรือไง"

"ขนาดผมยังรอคุณได้เลย"

"เรื่องของคุณสิ" ที่พูดเพื่อกลบเกลื่อนความอายมากกว่า

"อ้าวพูดแบบนี้ก็สวยน่ะสิครับ" ว่าแล้วมือหนาจับสะโพกงามโยกอีกครั้ง คนตัวเล็กดิ้นพล่านเพราะความเสียว แต่เขาทำแบบนั้นอยู่ไม่นานเธอก็เริ่มขยับช่วยเพราะความเสียวค่อยๆ คืบคลานเข้ามาอีก

เช้าวันต่อมา..ที่รีสอร์ทสระบุรี

พอเสร็จภารกิจบนรถแล้ว ทั้งสองก็คุยกันว่าถ้าเข้าไปในบ้านตอนนี้คงเป็นการกวนให้ทุกคนตื่น เดี๋ยวก็พลอยจะนอนไม่หลับ นอร์เวย์ก็เลยพาเธอขับรถกลับมาที่นี่ เพราะยังไงพ่อกับแม่ต้องได้เอาหลานมาส่งเรียนอยู่ดี

"เช้าแล้วค่ะ"

"ขอกอดอีกนิด"

"นี่คุณ ถ้าคุณพ่อคุณแม่เอาตาปลื้มมาส่ง คุณจะอยู่ในสภาพนี้หรือไงคะ" เพราะครั้งแรกที่เจอกับแม่เขาก็อยู่ในสภาพนี้ ถ้าท่านเห็นอีกคงน่าอาย

"แต่ผมไม่มีแรงขยับเลย" เมื่อคืนนี้กลับมาถึงเขาก็จัดการเธออีกจนหมดเรี่ยวแรงหลับไปพร้อมกัน

ก๊อก ก๊อก พูดยังไม่ขาดคำเสียงประตูห้องก็ดังขึ้น

"ผิดจากที่ฉันพูดที่ไหนล่ะ ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะ"