"คุณสถาปนิกเรียกฉันมีอะไรเหรอคะ"
"คืนพรุ่งนี้บริษัทจะจัดงานเลี้ยงประจำปีครับ คุณขวัญตาสนใจอยากไปร่วมงานด้วยไหมครับ"
"งานเลี้ยงบริษัทคุณไม่ใช่หรือคะ"
"ใช่ครับแต่ผมเห็นว่าเราทำงานร่วมกันมาก็จะจบไซต์งานนี้แล้ว อยากจะเชิญคุณไปร่วมสนุกด้วยกัน"
"มาชวนฉันแบบนี้ปรึกษาภรรยาหรือยังคะ"
"ฮ่าาา คุณปิ่นก็ไปด้วยครับ" แน่นอนว่าปีนี้เขาต้องควงภรรยาคนสวยไปแน่
"อ๋อเหรอคะ ถ้าคุณปิ่นไปด้วยค่อยพอได้หน่อย"
"คุณลองไปคิดดูก่อนนะครับ กว่าจะถึงคืนพรุ่งนี้ ผมจะรอคำตอบ"
"ได้เลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่มีกะใจมาชวนคนแบบฉัน"
"คนแบบคุณเป็นอะไรครับสวยดีออก"
"ระวังหลังหน่อยนะคะ" ขวัญตาพูดหยอกเพราะเขาชมผู้หญิงคนอื่นแบบนี้ถ้าภรรยามาได้ยินเดี๋ยวก็หัวแตก
"ผมพูดตามความจริงนี่ครับ คุณแต่งตัวอีกหน่อย ผมว่าประกวดนางงามได้เลย"
"คุณก็พูดไป"
"ผมพูดจริง"
"ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ช่วยการตัดสินใจฉันได้เยอะเลย"
"ยังไงครับ"
"ฉันก็จะแต่งตัวสวยๆ ไงคะ เผื่อมีแมวมองมาในงานด้วยจะได้เลิกเป็นเซฟตี้สักที"
นั่นแหละครับคือสิ่งที่ผมต้องการ..เจอแน่ไอ้ไชยาปากปีจอ
"ทำไมถึงทำหน้าเซ็งล่ะ" ทุกคนในออฟฟิศหันมามองนอร์เวย์พร้อมกัน เพราะไม่รู้ว่าเขาทักใคร ..และก็สร้างความแปลกใจให้เพื่อนมาก เพราะช่วงนี้เขาไม่ค่อยได้ทักไชยาเท่าไร
"คุณถามผมเหรอ" ขนาดไชยายังคิดไม่ถึงว่าเขาพูดกับตัวเอง
"ไม่ถามคุณแล้วผมจะถามใคร ในห้องนี้ไม่มีใครทำหน้าซังกะตายเหมือนคุณสักคน"
"ยังดีนะที่คุยกับเรา" ไชยาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ แล้วก็หันกลับไปทำหน้าเซ็งเหมือนเดิม
ทำงานไปได้อีกเพียงไม่นานก็ถึงเวลาเลิกงาน
ปิ่นมุกเข้ามาถึงในห้อง พบเจอกลิ่นอายของลูกชาย หัวใจผู้เป็นแม่หวิวๆ ขึ้นมา ..เริ่มแล้วใช่ไหม เพราะดูพวกท่านจะเริ่มเข้ามามีอิทธิพลกับลูกชายของเธอมากขึ้น ใจหนึ่งก็ดีใจอยู่หรอกที่ปู่กับย่าเอ็นดูลูก แต่อีกใจ คิดว่าเขายังเล็กเกินที่จะออกจากอ้อมอกของแม่
"คุณยังไม่อาบน้ำอีกเหรอ" พอคุยกับไชยาเสร็จนอร์เวย์ก็รีบตามเธอเข้ามาในห้อง
"อาบน้ำไปไหนคะ"
"เราจะไปค้างที่บ้านผมกัน"
"ไปค้างบ้านคุณเหรอ"
"ผมว่าถ้านอนที่นี่คุณคงจะนอนไม่หลับแน่"
"รอฉันแป๊บหนึ่งนะคะ" หญิงสาวรีบเข้าไปในห้องน้ำ ทิ้งให้คู่สนทนาได้แต่มองตามแบบเอ็นดู
"แม่กับลูกใครน่ารักกว่ากันเนี่ย"
เพียงไม่นานปิ่นมุกก็เตรียมพร้อม
"คุณไม่อาบน้ำก่อนเหรอคะ"
"เดี๋ยวผมไปอาบที่บ้านก็ได้"
"ถ้างั้นไปกันเถอะค่ะ"
"คุณเอาอะไรไปบ้างเนี่ย"
"ของตาปลื้มทั้งนั้นค่ะ" ก็รู้แหละว่าปู่กับย่าคงจะซื้อของเล่นให้ใหม่แล้ว แต่เธอก็ยังเอาของเล่นที่เคยซื้อให้ลูกติดมือไปด้วย และเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรแถมยังช่วยถือ
..ไชยา..
"หาคู่ไปร่วมงานให้เราคืนพรุ่งนี้ได้แล้วอย่างนั้นเหรอ" ไชยากำลังคิดถึงสิ่งที่นอร์เวย์พูดด้วยก่อนเข้าห้อง "หาใครให้เราวะ อย่าบอกนะว่าสาวอุบล" คิดมาถึงตรงนี้ก็ขนลุกซู่ ..คงไม่ใช่หรอกมั้ง
ใช้เวลาอยู่บนท้องถนน ก็นานพอสมควรกว่าจะมาถึงบ้าน
"มามี๊"
"ปลื้มครับ" ทั้งสองรีบตรงเข้าไปกอดกัน "คิดถึงหนูจังเลยครับ หนูกวนคุณปู่คุณย่าไหมเนี่ย"
"ไม่กวนหรอกจ้า แม่ว่ามาเหนื่อยๆ เอาของขึ้นไปเก็บบนห้องก่อน"
ปิ่นมุกก็เลยขอพาลูกชายขึ้นมาด้วย จะได้ชื่นใจให้หายคิดถึงหน่อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรัก