"อ้าวคุณนั่นเอง เชิญได้เลยครับโต๊ะของคุณอยู่ตรงนี้" ไชยากุลีกุจอลุกขึ้นเชิญให้ปิ่นมุกเข้ามา
"ขอบคุณค่ะ" หญิงสาวต้องรีบละสายตาไปจากผู้ชายอีกคนที่ทำให้เธอตกใจสุดขีด เมื่อเจอเขาอยู่ในที่ทำงานใหม่
"ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ" ผู้ชายอีกสองคนที่นั่งอยู่ในห้องนี้ทักทายบ้าง เพื่อไม่ให้บรรยากาศในที่ทำงานตึงเครียดมากเกินไป
หญิงสาวตอบกลับแค่รอยยิ้มบางๆ ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มออกมาให้เห็นก็ถือว่าดีมากแล้ว
"พูดอะไรหน่อยสิครับคุณนอร์เวย์" ไชยาสะกิดนอร์เวย์เบาๆ เพราะเห็นว่าเพื่อนดูจะไม่สนใจ
"สวัสดีครับ"
ปิ่นมุกไม่ได้ทักทายกลับ เธอนั่งลงเก้าอี้พร้อมกับหยิบงานตรงหน้ามาเปิดดู แต่กะจิตกะใจตอนนี้ไม่ได้อยู่กับงานเลย
"ผมชื่อไชยานะครับ"
"ค่ะ" หญิงสาวตอบไปเบาๆ ที่ไชยาแนะนำตัวเพราะอยากจะเปิดก่อนและให้เธอแนะนำตัวตามมา แต่ดูเหมือนว่าทุกอย่างไม่เป็นไปตามแผน
คิดว่าชาตินี้จะไม่ต้องเจอหน้าเขาอีก ทำไมสวรรค์ต้องเล่นตลกกับเธอด้วย
หญิงสาวพยายามกดดันตัวเองให้มีสมาธิในการทำงาน
"อันนี้เป็นแบบที่ก่อนรื้อถอนใช่ไหมคะ"
"เออ.. ใช่ครับ สงสัยผมจะหยิบแบบให้คุณผิด" ณวัฒน์ผู้ชายที่นั่งอยู่ในห้องนั้นก็เลยต้องไปค้นแบบตำแหน่งที่เธอรับผิดชอบมาให้ดูใหม่
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันขอดูแบบก่อนรื้อถอนด้วยนะคะ" ปิ่นมุกไม่รู้หรอกว่าทำไมต้องรื้อถอน เพราะเห็นว่าก่อสร้างไปได้เยอะแล้ว แต่ดูจากคนที่ร่างแบบนี้ขึ้นมา ก็เห็นว่ามีปัญหาหลายจุด
"อันไหนที่รื้อไปแล้วก็ไม่ต้องค้นมาดู" พอประโยคนี้ออกจากปากของนอร์เวย์ ทุกคนที่กำลังทำงานอยู่ต่างก็เงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรัก