ยามนี้นางอยู่ในห้องขนาดใหญ่ ด้านซ้ายมือของนางเป็นห้องผ่าตัดในแบบฉบับยุคปัจจุบัน ส่วนขวามือเป็นโรงหมอแพทย์จีนโบราณ และตรงกลางจะเป็นตู้รูปแบบอิเล็กทรอนิกส์
เมื่อเห็นสิ่งของอันคุ้นชิน น้ำตาไป๋ซือหวงก็ไหลริน
ด้านซ้ายมือเป็นห้องผ่าตัดของมารดานาง
ส่วนขวามือเป็นโรงหมอแนวจีนโบราณของบิดานาง
ไป๋ซือหวงตะลึงพรึงเพริดได้ไม่นานก็มีตัวหนังสือสีชมพูปรากฏกลางอากาศ ระบุว่า
ที่นี่คือ ‘มิติห้องยาน้ำใจ’สามารถใช้ค่าน้ำใจแลกเปลี่ยนสิ่งของได้ ส่วนราคาสิ่งของแต่ละชิ้นได้ระบุไว้ตรง ‘ศูนย์ควบคุม’
ท่านจะได้ค่าน้ำใจจากการช่วยเหลือมนุษย์และสัตว์ และใช้อาการบาดเจ็บของผู้ป่วยเป็นตัวชี้วัดค่าน้ำใจ
เนื่องจากชาติที่แล้วท่านเป็นคนงามที่มีจิตใจเมตตา ช่วยสัตว์ไว้เยอะ มิติแห่งกาลเวลาจึงขอมอบค่าน้ำใจหนึ่งพันแต้มให้ท่าน
เมื่อใช้ค่าน้ำใจถึงยอดที่กำหนดแล้ว มิติแห่งกาลเวลาก็เลื่อนระดับได้
ระดับของการเลื่อนมิติแห่งกาลเวลามีดังนี้ มิติห้องยาพิษอันพิสดาร มิติห้องยุทโธปกรณ์ มิติชุดกล่องสุ่ม มิติคู่รักที่ทำขึ้นโดยเฉพาะ และมิติตัวช่วยบำเพ็ญเพียร เป็นต้น
สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งของกับเลื่อนระดับขึ้นที่ ‘ศูนย์ควบคุม’
ตรงนี้สิน่ะที่เป็น‘ศูนย์ควบคุม’?
ไป๋ซือหวงกดปุ่มเปิดตู้ที่อยู่กลางมิติแห่งกาลเวลานี้ ก่อนจะเห็นสิ่งของที่มีราคากำกับไว้
นางกวาดสายตามอง จากนั้นก็หยิบยาชา ผ้าพันแผล มีดผ่าตัดขนาดกะทัดรัด น้ำยาฆ่าเชื้อ แหนบ รวมมูลค่าทั้งสิ้นค่าน้ำใจสามร้อยแต้ม
นางต้องมั่นใจตำแหน่งของเข็มเงิน จึงจำเป็นต้องเอ็กซเรย์ร่างกายเสี่ยวหลาง
นางกดภาพเครื่องเอ็กซเรย์อย่างรวดเร็ว ซึ่งค่าบริการที่ใช้เอ็กซเรย์จะอยู่ที่ค่าน้ำใจหนึ่งร้อยแต้มต่อหนึ่งครั้ง
เมื่อเตรียมของเสร็จสรรพ ไป๋ซือหวงก็เหลือบไปเห็นยังเหลือค่าน้ำใจอีกหนึ่งร้อยกว่าแต้ม จากนั้นก็เดินออกจากมิติแห่งกาลเวลา
เมื่อเห็นใบหน้าอันซีดขาวของเสี่ยวหลางแล้ว นางก็พยายามทำตัวผ่อนคลายเข้าไว้ และทำท่าร่ายเวทมนตร์ “ไจ่ไจ๋ แม่จะทำให้ความเจ็บบินหายไปนะลูก ไจ่ไจ๋นอนสักครู่ก็ไม่เจ็บแล้วนะ”
“ถ้าท่านแม่ทำให้ไจ่ไจ๋หายเจ็บได้ ไจ่ไจ๋จะเชื่อท่านแม่ ดีไหมขอรับ?”
ระหว่างที่เสี่ยวหลางสะลึมสะลือ รู้สึกถึงความอบอุ่นของอ้อมกอด ความเจ็บปวดที่ท่วมท้นทั่วสรรพางค์กายทำให้เริ่มหน้ามืดเล็กน้อย
ท่านแม่อ่อนโยนมาก เขาฝันไปหรือเปล่า?
บัดนี้เขาไม่ได้ดื้อด้านเหมือนวันวาน ทำตัวเหมือนเด็กทั่วไป พยักหน้าอย่างอิดโรยด้วยดวงตาแดงก่ำ
“ลูกเชื่อ...ท่านแม่ขอรับ”
ถึงแม้ไป๋ซือหวงจะเป็นสัตวแพทย์ แต่ก่อนทะลุมิติมา นางถูกบิดามารดาถ่ายทอดวิชาแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนปัจจุบัน จึงช่ำชองด้านการผ่าตัดและการปรุงยาสมุนไพรจีน
นางจึงมั่นใจกับการผ่าตัดครั้งนี้มาก
อันที่จริงการผ่าตัดไม่ได้ใช้แรงมากนัก แต่เพราะร่างกายมนุษย์มีเส้นเลือดเยอะ จำเป็นต้องทำช้าๆ อย่างจดจ่อ หากพลาดเป้าไปนิดเดียวก็จะเจอผลลัพธ์อันไม่พึงประสงค์ได้
ยังดีที่นางผ่าตัดสำเร็จแล้ว
จากนั้นสมองของไป๋ซือหวงก็เกิดเสียงแจ้งเตือนของระบบอิเล็กทรอนิกส์
“ทำการรักษาสำเร็จ ทางเราของมอบรางวัลเป็นค่าน้ำใจหนึ่งพันแต้ม”
นัยน์ตานางมีประกายแสงสงสัยแวบผ่าน จากนั้นนางก็เข้าใจ มิติแห่งกาลเวลาเคยชี้แจ้งแล้วว่า นางจะได้ค่าน้ำใจในแต้มที่ต่างกันจากระดับความเจ็บปวดของผู้ที่นางรักษา
เมื่อครู่นางใช้ค่าน้ำใจที่มีหนึ่งพันแต้มช่วยเสี่ยวหลางจนเหลือเพียงหนึ่งร้อยแต้ม แต่ตอนนี้กลายเป็นว่านางมีหนึ่งพันหนึ่งร้อยแต้มแล้ว
ไป๋ซือหวงรู้สึกปลื้มใจ ดูเหมือนนิ้วทองอันนี้จะช่วยได้เยอะเลย
นางมองเข็มเงินที่เปื้อนเลือดสด ดวงตานางก็อัดแน่นไปด้วยความเย็นยะเยือก
ผู้ที่โดนเข็มเงินแบบนี้ฝังเข้าร่างกายจะเจ็บปวดยิ่ง นางจะให้ไป๋หว่านเหลียนชดใช้เป็นร้อยเท่า
เพียงแต่ยามนี้นางยังไม่เข้าใจสถานการณ์ภายในจวน
เรือนที่นางอาศัยไม่มีเครื่องใช้ใดๆ คงสู้กับความหนาวของฤดูหนาวไม่ได้แน่
นางต้องสรรหาปัจจัยสี่ให้ตัวเองก่อน จากนั้นก็ค่อยๆจัดการไป๋หว่านเหลียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลังแห่งจันทรา