เข้าสู่ระบบผ่าน

พลังแห่งจันทรา นิยาย บท 6

ยามนี้นางอยู่ในห้องขนาดใหญ่ ด้านซ้ายมือของนางเป็นห้องผ่าตัดในแบบฉบับยุคปัจจุบัน ส่วนขวามือเป็นโรงหมอแพทย์จีนโบราณ และตรงกลางจะเป็นตู้รูปแบบอิเล็กทรอนิกส์

เมื่อเห็นสิ่งของอันคุ้นชิน น้ำตาไป๋ซือหวงก็ไหลริน

ด้านซ้ายมือเป็นห้องผ่าตัดของมารดานาง

ส่วนขวามือเป็นโรงหมอแนวจีนโบราณของบิดานาง

ไป๋ซือหวงตะลึงพรึงเพริดได้ไม่นานก็มีตัวหนังสือสีชมพูปรากฏกลางอากาศ ระบุว่า

ที่นี่คือ ‘มิติห้องยาน้ำใจ’สามารถใช้ค่าน้ำใจแลกเปลี่ยนสิ่งของได้ ส่วนราคาสิ่งของแต่ละชิ้นได้ระบุไว้ตรง ‘ศูนย์ควบคุม’

ท่านจะได้ค่าน้ำใจจากการช่วยเหลือมนุษย์และสัตว์ และใช้อาการบาดเจ็บของผู้ป่วยเป็นตัวชี้วัดค่าน้ำใจ

เนื่องจากชาติที่แล้วท่านเป็นคนงามที่มีจิตใจเมตตา ช่วยสัตว์ไว้เยอะ มิติแห่งกาลเวลาจึงขอมอบค่าน้ำใจหนึ่งพันแต้มให้ท่าน

เมื่อใช้ค่าน้ำใจถึงยอดที่กำหนดแล้ว มิติแห่งกาลเวลาก็เลื่อนระดับได้

ระดับของการเลื่อนมิติแห่งกาลเวลามีดังนี้ มิติห้องยาพิษอันพิสดาร มิติห้องยุทโธปกรณ์ มิติชุดกล่องสุ่ม มิติคู่รักที่ทำขึ้นโดยเฉพาะ และมิติตัวช่วยบำเพ็ญเพียร เป็นต้น

สามารถแลกเปลี่ยนสิ่งของกับเลื่อนระดับขึ้นที่ ‘ศูนย์ควบคุม’

ตรงนี้สิน่ะที่เป็น‘ศูนย์ควบคุม’?

ไป๋ซือหวงกดปุ่มเปิดตู้ที่อยู่กลางมิติแห่งกาลเวลานี้ ก่อนจะเห็นสิ่งของที่มีราคากำกับไว้

นางกวาดสายตามอง จากนั้นก็หยิบยาชา ผ้าพันแผล มีดผ่าตัดขนาดกะทัดรัด น้ำยาฆ่าเชื้อ แหนบ รวมมูลค่าทั้งสิ้นค่าน้ำใจสามร้อยแต้ม

นางต้องมั่นใจตำแหน่งของเข็มเงิน จึงจำเป็นต้องเอ็กซเรย์ร่างกายเสี่ยวหลาง

นางกดภาพเครื่องเอ็กซเรย์อย่างรวดเร็ว ซึ่งค่าบริการที่ใช้เอ็กซเรย์จะอยู่ที่ค่าน้ำใจหนึ่งร้อยแต้มต่อหนึ่งครั้ง

เมื่อเตรียมของเสร็จสรรพ ไป๋ซือหวงก็เหลือบไปเห็นยังเหลือค่าน้ำใจอีกหนึ่งร้อยกว่าแต้ม จากนั้นก็เดินออกจากมิติแห่งกาลเวลา

เมื่อเห็นใบหน้าอันซีดขาวของเสี่ยวหลางแล้ว นางก็พยายามทำตัวผ่อนคลายเข้าไว้ และทำท่าร่ายเวทมนตร์ “ไจ่ไจ๋ แม่จะทำให้ความเจ็บบินหายไปนะลูก ไจ่ไจ๋นอนสักครู่ก็ไม่เจ็บแล้วนะ”

“ถ้าท่านแม่ทำให้ไจ่ไจ๋หายเจ็บได้ ไจ่ไจ๋จะเชื่อท่านแม่ ดีไหมขอรับ?”

ระหว่างที่เสี่ยวหลางสะลึมสะลือ รู้สึกถึงความอบอุ่นของอ้อมกอด ความเจ็บปวดที่ท่วมท้นทั่วสรรพางค์กายทำให้เริ่มหน้ามืดเล็กน้อย

ท่านแม่อ่อนโยนมาก เขาฝันไปหรือเปล่า?

บัดนี้เขาไม่ได้ดื้อด้านเหมือนวันวาน ทำตัวเหมือนเด็กทั่วไป พยักหน้าอย่างอิดโรยด้วยดวงตาแดงก่ำ

“ลูกเชื่อ...ท่านแม่ขอรับ”

ถึงแม้ไป๋ซือหวงจะเป็นสัตวแพทย์ แต่ก่อนทะลุมิติมา นางถูกบิดามารดาถ่ายทอดวิชาแพทย์แผนจีนและแพทย์แผนปัจจุบัน จึงช่ำชองด้านการผ่าตัดและการปรุงยาสมุนไพรจีน

นางจึงมั่นใจกับการผ่าตัดครั้งนี้มาก

อันที่จริงการผ่าตัดไม่ได้ใช้แรงมากนัก แต่เพราะร่างกายมนุษย์มีเส้นเลือดเยอะ จำเป็นต้องทำช้าๆ อย่างจดจ่อ หากพลาดเป้าไปนิดเดียวก็จะเจอผลลัพธ์อันไม่พึงประสงค์ได้

ยังดีที่นางผ่าตัดสำเร็จแล้ว

จากนั้นสมองของไป๋ซือหวงก็เกิดเสียงแจ้งเตือนของระบบอิเล็กทรอนิกส์

“ทำการรักษาสำเร็จ ทางเราของมอบรางวัลเป็นค่าน้ำใจหนึ่งพันแต้ม”

นัยน์ตานางมีประกายแสงสงสัยแวบผ่าน จากนั้นนางก็เข้าใจ มิติแห่งกาลเวลาเคยชี้แจ้งแล้วว่า นางจะได้ค่าน้ำใจในแต้มที่ต่างกันจากระดับความเจ็บปวดของผู้ที่นางรักษา

เมื่อครู่นางใช้ค่าน้ำใจที่มีหนึ่งพันแต้มช่วยเสี่ยวหลางจนเหลือเพียงหนึ่งร้อยแต้ม แต่ตอนนี้กลายเป็นว่านางมีหนึ่งพันหนึ่งร้อยแต้มแล้ว

ไป๋ซือหวงรู้สึกปลื้มใจ ดูเหมือนนิ้วทองอันนี้จะช่วยได้เยอะเลย

นางมองเข็มเงินที่เปื้อนเลือดสด ดวงตานางก็อัดแน่นไปด้วยความเย็นยะเยือก

ผู้ที่โดนเข็มเงินแบบนี้ฝังเข้าร่างกายจะเจ็บปวดยิ่ง นางจะให้ไป๋หว่านเหลียนชดใช้เป็นร้อยเท่า

เพียงแต่ยามนี้นางยังไม่เข้าใจสถานการณ์ภายในจวน

เรือนที่นางอาศัยไม่มีเครื่องใช้ใดๆ คงสู้กับความหนาวของฤดูหนาวไม่ได้แน่

นางต้องสรรหาปัจจัยสี่ให้ตัวเองก่อน จากนั้นก็ค่อยๆจัดการไป๋หว่านเหลียน

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลังแห่งจันทรา