เซวียเจาจ้านมองแค่แวบเดียวก็จำคนกลุ่มนั้นได้ทันที “สำนักมู่เสวี่ยที่เลื่องชื่อในยุทธภพงั้นหรือ?”
สำนักมู่เสวี่ยหนึ่งในสำนักมือสังหารที่เลื่องชื่อที่สุดแห่งยุทธภพ เล่าลือกันว่า หากงานใดตกถึงมือพวกเขา ย่อมไม่มีผู้ใดรอดชีวิตไปได้ หากทำไม่สำเร็จ ก็จะชดใช้แก่ผู้ว่าจ้างสิบเท่า
ผู้ที่มาในวันนี้คือรองหัวหน้าสามแห่งสำนักมู่เสวี่ย ผู้อาวุโสเซวียจำหน้าเขาได้ แต่นึกไม่ออกว่าชื่ออะไร
แต่อีกฝ่ายกลับจำเขาได้ “หมอพิษเซวีย? ไม่ได้ยินข่าวคราวของเจ้านานนัก ไฉนจึงลดตัวไปเป็นสุนัขรับใช้ในราชสำนักเล่า?”
“ไปให้พ้นเจ้าสุนัขรับใช้!” เซวี่ยเจาจ้านรู้สึกโกรธมาก “ข้าทำด้วยความเต็มใจ ไม่เหมือนกับพวกสุนัขโง่บางตัว แค่โยนกระดูกให้ก็วิ่งตาม อย่าหาว่าข้าไม่เตือนเจ้า หากยังพอมีสติอยู่บ้างก็รีบไปซะ ไม่อย่างนั้นจะไม่ใช่แค่ไม่ได้กินกระดูก แต่อาจจะต้องแลกด้วยชีวิต ก็จะไม่คุ้ม”
“อย่าพูดมาก เจ้าคิดว่าสำนักมู่เสวี่ยจะกลัวเจ้าหรือ? วันนี้ขอจัดการภัยต่อยุทธภพอย่างเจ้าเสียก่อน” รองหัวหน้าสามกล่าวอย่างภาคภูมิใจ
ผู้อาวุโสเซวียหัวเราะด้วยความโมโห “ข้าเป็นภัยต่อยุทธภพงั้นหรือ? แล้วสำนักมู่เสวี่ยของเจ้าก็เป็นสำนักแห่งคุณธรรมเสียด้วยสิ?”
เหยียนหยางกล่าวว่า “ผู้อาวุโสเซวีย อย่าเสียเวลาพูดกับพวกมัน จัดการให้จบสิ้นโดยเร็วเถอะ”
รองหัวหน้าสามแห่งสำนักมู่เสวี่ยแหงนหน้าหัวเราะเสียงดังสามครั้ง “ถ้าเช่นนี้ ก็อย่าหาว่าข้าใจร้ายที่ไม่ให้พวกเจ้ากล่าวคำสั่งเสีย พี่น้องทั้งหลาย ลุย......”
การต่อสู้ระยะประชิดกำลังจะเกิดขึ้น ต้องยอมรับว่า เหล่านักฆ่าจากสำนักมู่เสวี่ยมีฝีมือที่ไม่ธรรมดา ทุกกระบวนท่าที่ลงมือล้วนอำมหิตยิ่งนัก
ด้านนอกมีศิษย์จากหุบเขาเสวียนซิงคอยรับมือการต่อสู้ ส่วนหลงจิ้งซิวคอยคุ้มกันอยู่รอบๆ รถม้า คอยสังหารศัตรู โชคดีที่พวกเขาเตรียมการไว้ล่วงหน้า
แต่ก็เห็นได้ชัดเจนว่า คนของสำนักมู่เสวี่ยเองก็เตรียมตัวมาอย่างดี เมื่อเห็นหมอพิษเซวียก็รีบกินยาต้านพิษกันคนละหนึ่งเม็ด ไม่รู้ว่าพวกมันมากันทั้งหมดกี่คน รุกเข้ามาเป็นระลอก ราวกับว่าฆ่าอย่างไรก็ไม่หมดสิ้น
หลินหยางได้กำจัดนักฆ่าที่กำลังต่อสู้กับตัวเอง “นายท่าน ข้าพร้อมที่จะคุ้มกันนายท่านกับฮูหยินเพื่อหลบไปก่อน”
การต่อสู้แบบวงล้อมเช่นนี้ แม้จะมีฝีมือสูงเพียงใด ก็ยากที่จะรับมือได้
แต่หลงจิ้งซิวไม่ใช่ผู้ที่จะทิ้งผู้ใต้บังคับบัญชาให้ไปเผชิญหน้ากับศัตรู แล้วหนีเอาตัวรอดไปก่อน
กำลังจะเอ่ยปากให้พวกเขาคุ้มกันฮูหยินหลบหนีไปก่อน เสียงของสวี่ชิงก็ดังขึ้นจากข้างในรถม้า “ท่านรัชทายาท ตวนมู่สวี่ชิงขออาสาออกศึก ข้ามีพัดตามจันทร์”
หลงจิ้งซิวยังลังเลอยู่ว่าจะปล่อยให้นางออกมาดีหรือไม่ ไม่ทันไรเข็มเงินหลายเล่มก็พุ่งออกมาจากหน้าต่างรถม้าอย่างต่อเนื่อง
เข็มเงินพุ่งปักเข้าตัวนักฆ่าอย่างแม่นยำ พวกมันเซไปเซมาสองสามที แล้วล้มพับลงไปทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ
เรื่องอื่นซื้อตอนอ่สนได้ปกติ ทำไม error อยู่เรื่องเดียว ช่วยตรวจสอบด้วยค่ะ สงสารผู้แต่งนะ ลงคอนแต่ขายไม่ได้...
เบื่อระบบ มีเหรียญแต่กดซื้อตอนไม่ได้ ค้างคามากๆ error มานานแล้วค่ะ...
กดจ่ายเหรียญ แต่ขึ้น error ค่ะ...
ทำไมกดจ่ายเหรัยญ แล้ว error...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...