พลิกชะตาฝ่าลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 16

ฮูหยินเฉียวฟังถึงตรงนี้ก็ขมวดคิ้วทันที

ท่านพี่เคยพูดกับนางนานแล้วว่า ตระกูลเมิ่งมีความคิดจะแต่งงานกับจวนเฉียว และแม่นางน้อยวัยสิบขวบนี้ก็มีความคิดยิ่งใหญ่ ถูกใจลูกคนโตของพวกเขา!

นางอยากเห็นว่า เด็กสาวที่ทำให้เจียวเจียวเป็นเช่นนี้หน้าตาเป็นอย่างไร

ไม่นาน ฮูหยินเมิ่งกับเมิ่งกู่เสวี่ยเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

ไม่รู้ว่าเพราะผ่านเรื่องในคราวก่อนหรือเปล่า ฮูหยินเมิ่งเลยเหน็บแนมเมิ่งกู่เสวี่ยเป็นพิเศษ นางก้มหน้าก้มตา ไม่เปิดเผยเหมือนตอนเจอกันครั้งแรก

แต่เมื่อมองดูดี ๆ ก็จะพบว่า ดวงตาของนางยังคงมองไปรอบ ๆ อย่างว่องไว และไม่สงบ

เฉียวเจียวเจียวนึกเรื่องที่สำคัญมากขึ้นมาได้กะทันหัน

ในบทประพันธ์ต้นฉบับเคยกล่าวว่า พระเอกนางเอกเจอกันครั้งแรกที่จวนเฉียว เมื่อก่อนนางไม่คิดอะไรมาก ตอนนี้มาครุ่นคิดดูแล้ว ตนเองกำลังเป็นแม่สื่อให้พวกเขาอยู่มิใช่หรือ

สิ่งที่น่าขยะแขยงที่สุดก็คือ หลังจากตระกูลเฉียวทั้งครอบครัวถูกทำลาย พระเอกนางเอกก็กลับมายังตระกูลเฉียวอีกครั้ง ตั้งชื่อที่งดงามให้มันว่า ‘กลับมาเที่ยวสถานที่ที่เคยอยู่อีกครั้ง หวนรำลึกถึงการพบกันครั้งแรกอันงดงาม

เฉียวเจียวเจียวถามว่า ตอนพวกเขารักใคร่กัน ไม่รู้สึกว่าวิญญาณอาฆาตของตระกูลเฉียวกำลังจ้องมองพวกเขาอยู่เลยหรือ!

[โอ๊ย! น่าโมโหจริง ๆ! ใครจะคิดว่าการเจอกันครั้งแรกของนางเอกกับจิ้งอ๋องดันลุล่วงไปด้วยดีเพราะงานเลี้ยงครบรอบหนึ่งเดือนของข้า!]

“ฮือฮือฮือ มีวิธีอะไรที่ขัดขวางไม่ให้พวกเขาเจอหน้ากันได้บ้าง หากพระเอกนางเอกไม่เคยอยู่ด้วยกันตั้งแต่แรก ภายหลังตระกูลเฉียวจะไม่ยากลำบากขนาดนั้นใช่หรือไม่

ฮูหยินเฉียวยังคงมองเมิ่งกู่เสวี่ย ฟังถึงตรงนี้หัวใจก็เต้นตุบ ๆ

คุณหนูตระกูลเมิ่งคนนี้เป็นคนร้ายกาจเช่นนี้เชียวหรือ

ตามความคิดของเจียวเจียว ขอแค่ไม่ให้เมิ่งกู่เสวี่ยเจอกับองค์ชายคนใดก็ใช้ได้แล้วกระมัง

บัดนี้เมิ่งกู่เสวี่ยอยู่ตรงด้านหลังเรือนตระกูลเฉียวของนาง เรื่องแบบนี้สำหรับนายหญิงอย่างนาง มันง่ายอยู่แล้ว!

ขณะนี้แม่ลูกตระกูลเมิ่งขึ้นมาอวยพรแล้ว เฉียวเจียวเจียวเงยหน้า ก็เห็นสายตาไร้จิตวิญญาณและเหม่อลอยของเมิ่งกู่เสวี่ยเข้าพอดี

เฉียวเจียวเจียวรู้ว่าเมิ่งกู่เสวี่ยกำลังคิดอะไรอยู่

ในบทประพันธ์ต้นฉบับเคยเขียนอธิบายไว้ว่า เมิ่งกู่เสวี่ยคิดมาตลอดว่าตัวเองเป็นหญิงสาวที่ข้ามเวลามาจากสังคมปัจจุบัน และก็เป็นคนชั้นสูงในยุคสมัยที่ความรู้น้อยและล้าหลังนี้

ได้ยินว่าวันนี้ รัชทายาทจะพาองค์ชายสามพระองค์มาอวยพร นางจึงโยนเฉียวเทียนจิงไว้หลังสมองทันที

เมิ่งกู่เสวี่ยเชื่อมั่นว่า มีเพียงบุรุษที่สูงศักดิ์ที่สุดเท่านั้นที่เหมาะสมกับนาง ตัวอย่างเช่นรัชทายาทที่อยู่ใต้คนคนเดียวแต่อยู่เหนือคนนับหมื่น ว่าที่กษัตริย์ของแผ่นดิน

เมื่อคิดว่าตัวเองสามารถกลายเป็นฮองเฮาแม่ของแผ่นดินได้ เมิ่งกู่เสวี่ยก็ยกมุมปากยิ้มด้วยความพอใจ

“เสวี่ยเอ๋อร์ เสวี่ยเอ๋อร์”