พลิกชะตาฝ่าลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 1

เฉียวเจียวเจียวกลับชาติมาเกิดใหม่แล้ว

ตัวนางเพิ่งจะออกมาลืมตาดูโลกได้ไม่นานก็พยายามที่จะลืมตากว้าง ๆ

รีบให้นางดูหน่อยเร็วเข้าว่ากลับมาชาติมาเกิดใหม่ในครอบครัวดี ๆ แบบไหนกัน!

โย่ ๆ ๆ การตกแต่งดูหรูหรามั่งคั่งพอใช้ได้เลย แต่แค่ดูโบราณล้าสมัยไปหน่อย เอ๊ะ ทำไมดูแล้วเหมือนสมัยโบราณเลยล่ะ?

ตอนที่เฉียวเจียวเจียวกำลังสงสัยอยู่นั้น ทันใดนั้นก็มีคนมาแหวกขาทั้งสองข้างของนางออกอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็มีเสียงแสดงความยินดีดังขึ้นมา

“ขอแสดงความยินดีกับฮูหยินสมตามที่ปรารถนาแล้วเจ้าค่ะ! เป็นแม่นางน้อยเจ้าค่ะ!”

“ดีมากเลย!”

น้ำเสียงที่ดูเหนื่อยล้าผสมปนกับความปีติยินดีดังขึ้น น้ำเสียงที่ฟังดูอ่อนโยนเช่นนี้จะต้องเป็นท่านแม่ของนางแน่

เฉียวเจียวเจียวได้ยินดังนั้นดวงตาก็เปล่งประกายวิบวับ โย่ ครอบครัวนี้ยังไม่ถือเรื่องผู้ชายสำคัญมากกว่าผู้หญิงเสียด้วย ท่านพญายมคนนั้นเชื่อถือได้จริง ๆ!

เมื่อชาติก่อนเฉียวเจียวเจียวได้ทำความดีเอาไว้มากมาย ไม่เพียงแต่จะบริจาคเงินและสิ่งของเพื่อการกุศลอย่างไม่จำกัดแล้ว ยังบริจาคโลหิต บริจาคสเต็มเซลล์จากไขกระดูก ทำคุณประโยชน์สอนหนังสือให้ความรู้และช่วยเหลือคุณยายข้ามถนนเป็นต้น

นางตายเพราะถูกแทงตอนที่กำลังเข้าช่วยเหลือผู้อื่น คนร้ายได้เบี่ยงมือมาแทงนาง

หลังจากเสียชีวิตไปแล้ว นางยังบริจาคอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายเอาไว้อีกด้วยสามารถช่วยชีวิตคนได้อีกเจ็ดชีวิตเลยทีเดียว

แม่พระผู้ยิ่งใหญ่ปานนี้กลับถูกส่งมาที่ยมโลก ท่านพญายมเกือบตาบอดตายเพราะแสงบุญอันเจิดจ้าของเฉียวเจียวเจียวเสียแล้ว

ดังนั้นเขาจึงโบกพู่กันด้ามใหญ่ “เจ้ามีแต้มบุญเหลือล้น ไม่สมควรที่จะชะตาขาด ข้าอนุญาตให้เจ้านำพาความทรงจำกลับชาติไปเกิดใหม่ และขอให้มีความสุขตลอดชีวิต!”

หลังจากนั้นเฉียวเจียวเจียวก็ได้มาเกิดใหม่อีกครั้ง

นางรู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังล้างคราบเลือดบนตัวของนางออกอย่างอ่อนโยนจึงอดไม่ได้ที่จะหรี่ตาลงอย่างผ่อนคลาย

ในเวลานี้ก็มีเสียงที่เหมือนจะสงสัยอะไรบางอย่างของท่านแม่ดังขึ้น “นายท่านล่ะ?”

“ฮูหยิน เมื่อครู่เกิดเหตุการณ์ฉุกละหุกกะทันหันเกินไป บ่าวจึงยังไม่กล้ามารายงานให้ฮูหยินทราบ นายท่านกับคุณชายพวกเขาออกไปกันแล้วเจ้าค่ะ”

“อะไรนะ? เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”

เฉียวเจียวเจียวที่ได้ยินจากตรงนี้ก็เงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจแต่ก็ได้ยินแค่แม่นมคนนั้นพูดอย่างระมัดระวังว่า

“ฮูหยินท่านอย่าเพิ่งเป็นกังวลไปเจ้าค่ะ ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรก็แค่ลูกสาวคนเล็กของตระกูลเมิ่งตกน้ำแล้วคุณชายรองที่เดินผ่านเข้าไปช่วยชีวิตเอาไว้ได้ทันพอดี ปรากฏว่าพอแม่นางเมิ่งคนนั้นฟื้นขึ้นมาก็พูดจาไร้สาระ พอนายท่านกับคุณชายใหญ่ทราบข่าวจึงรีบพากันออกไปเจ้าค่ะ”

“เดิมทีคิดว่าต้องรออีกสองวันท่านถึงจะถึงกำหนดคลอด ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์กะทันหันขึ้นเสียก่อน บ่าวได้ส่งข่าวไปแจ้งให้ทราบเแล้ว ตอนนี้คิดว่านายท่านกับพวกคุณชายกำลังรีบกลับมาเจ้าค่ะ”

น้ำเสียงที่เป็นกังวลของแม่ดังขึ้น “ลูกสาวตระกูลเมิ่งคนนั้นอายุเท่าไรหรือ ถ้าเป็นวัยสาวที่ต้องระวังเนื้อระวังตัวก็น่าจะเป็นปัญหาแล้ว”

แม่นมรีบตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว “บ่าวได้ไปสืบมาล่วงหน้าแล้ว ลูกสาวตระกูลเมิ่งคนนั้นมีนามว่ากู่เสวี่ย ปีนี้อายุเพียงสิบขวบยังเด็กอยู่เลยเจ้าค่ะ”

เฉียวเจียวเจียวเดิมทีกำลังฟังอย่างสนอกสนใจได้อรรถรส แต่เมื่อฟังมาถึงตรงนี้ก็ต้องตกใจรู้สึกเพียงเหมือนฟ้าร้องดังเปรี้ยง!

ท่านพญายมหลอกนางงั้นรึ!

ก่อนที่นางจะพลีชีพอย่างกล้าหาญ เพิ่งจะอ่านนิยายนองเลือดเล่มหนึ่งจบไปเอง เป็นหนังสือรักโบราณที่กำลังเตรียมตีฉบับซ้ำเร็ว ๆ นี้ชื่อเรื่องว่า ‘ท่านอ๋องจอมเย็นชาโปรดเอ็นดูข้าหน่อยเจ้าค่ะ’