พลิกชะตาฝ่าลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 2

“ฮูหยิน รอนานจนร้อนใจแล้วใช่ไหมเจ้าคะ? รีบมาดูคุณหนูเร็วเข้า ช่างงดงามจริง ๆ เหมือนท่านไม่มีผิดเลย!”

ฮูหยินเฉียวรับเฉียวเจียวเจียวมาอุ้ม เฉียวเจียวเจียวจึงรีบเบิกตากว้างทันที แล้วมองไปยังฮูหยินเฉียวด้วยความอยากรู้อยากเห็น

ในนิยายมีพรรณนาถึงฮูหยินเฉียวที่เสียชีวิตก่อนวัยอันควรคนนี้ว่าเคยได้รับฉายาเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ในใจของเฉียวเจียวเจียวกำลังคันยุบยิบอยากรู้มาก!

และสิ่งที่สะท้อนให้เห็นผ่านม่านตาสิ่งแรกก็คือใบหน้าที่สดใสและสง่างามใบนี้ แม้ว่านางเพิ่งจะผ่านการคลอดลูกมาและใบหน้าก็ยังคงมีความเหนื่อยล้าอยู่แต่กลับมีรูปหน้าที่งดงามมาก อีกทั้งยังดูบอบบางน่าทะนุถนอมมากยิ่งขึ้น

เฉียวเจียวเจียวผันตัวมาเป็นแฟนคลับตัวน้อยทันที!

[กรี๊ดดดด! ท่านแม่ของข้าช่างงดงามมากเลย! นี่คือผลงานชิ้นเอกที่แกะสลักอย่างพิถีพิถันของเจ้าแม่หนี่วารึเปล่านี่!!!]

มือของฮูหยินเฉียวสะดุ้งเล็กน้อย อยู่ ๆ ก็เงยหน้าขึ้นมามองไปรอบ ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความมึนงงและตกใจ

ใครน่ะ? ใครกำลังพูดอยู่น่ะ?

[งื้อออ มุมที่ซ่อนรูปตรงนี้ก็งดงามมากเลย! ท่านแม่ ท่านเป็นเทพของข้า ได้โปรดส่งต่อความงามนี้มาให้ข้าด้วยนะเจ้าคะ!]

ท่านแม่?

ทันใดนั้นฮูหยินเฉียวก็ก้มศีรษะลงไปอย่างตกใจทันที แต่ก็เห็นแค่เฉียวเจียวเจียวกำลังลืมตาดำแป๋ว และกำลังมองมาที่นางอยู่

[ว้าววว ท่านแม่มองมาที่ข้าแล้ว! ทำไมทำท่าเหมือนกำลังตกใจแบบนั้นล่ะ? หรือว่าข้ามีหน้าตาที่น่าเกลียดงั้นหรือ? ไม่หรอกมั้ง!]

เมื่อได้ยินเช่นนี้แม้ว่าหัวใจจะปั่นป่วนสับสนมากแค่ไหน แต่ความรักตามสัญชาตญาณของคนเป็นแม่ก็ทำให้ของฮูหยินเฉียวเอ่ยชมออกมา

“เจียวเจียวของพวกเราน่ารักจริง ๆ เหมือนแม่เลย”

เฉียวเจียวเจียวถอนหายใจอย่างแรงด้วยความโล่งอก

[เอ๊ะ ชาตินี้ก็ชื่อเฉียวเจียวเจียวงั้นหรือ? ช่างบังเอิญเสียจริง! ชาติก่อนไม่มีทั้งพ่อทั้งแม่ทั้งคู่ตายไปตั้งแต่ยังสาว ชาตินี้หวังว่าจะเป็นเฉียวเจียวเจียวที่สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและไร้ซึ่งความกังวลใด ๆ ได้เสียทีนะ!]

ฮูหยินเฉียวได้ยินเช่นนี้ก็ถึงกับอกสั่นขวัญเสียทันที

ดังนั้นเจียวเจียวของนางเกิดมาพร้อมกับความทรงจำของชาติก่อนหรือนี่?

ไร้ซึ่งบิดามารดา สิ้นลมตั้งแต่ยังเยาว์...

เมื่อนึกว่าชาติก่อนบุตรสาวของตัวเองต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก หัวใจของฮูหยินเฉียวก็สั่นไหวและเจ็บปวดใจ

นางไม่กลัวเทพผีเซียนองค์ไหนอยู่แล้ว

เจียวเจียวเป็นลูกที่นางอุ้มครรภ์มาสิบเดือนกว่าจะคลอดออกมาได้ ชาตินี้นางได้เกิดมาเป็นบุตสาวของนางแล้ว เช่นนั้นก็มาเสพสุขในชาตินี้เถอะ!

เมื่อนึกได้เช่นนั้นฮูหยินเฉียวก็ไม่ลังเลที่เอาหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าของเฉียวเจียวเจียว และพูดปลอบด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เจียวเจียวจ๊ะ เด็กดีของแม่ แม่จะต้องให้เจ้าใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและไร้ซึ่งกังวลใดๆไปตลอดชีวิตอย่างแน่นอน”

เฉียวเจียวเจียวสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยนของความรักของแม่ที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อน จึงอดไม่ได้ที่จะมีความสุขอย่างมากและเกิดความอยากที่จะพึ่งพาทันที

แต่ทันใดนั้นสีหน้าของนางก็เปลี่ยนไปทันที

[เดี๋ยวก่อนนะ! ข้าจำได้ว่าสาเหตุการตายของท่านแม่ก็คือเป็นกังวลเศร้าใจมากเกินไปจนเป็นโรคซึมเศร้า และสาเหตุของเรื่องทั้งหมดเป็นเพราะมีสาวใช้ฉวยโอกาสวันคลอดวันนั้นปีนขึ้นเตียงท่านพ่อ!]