พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 103

“เสียเวลาไปมากแล้ว เจ้าไปทำงานได้แล้ว” จ้านเป่ยเซียวโบกมือพลางเอ่ย

เฟิ่งชิงหัวมองไปยังอาหารเช้าของตนที่เพิ่งกินไปได้เพียงครึ่งเดียว จึงเดินเข้าไปหยิบห่ออาหารสองห่อยัดเข้าไปในอกอย่างไม่เกรงใจ  จากนั้นจึงหยิบอันหนึ่งขึ้นมาแล้วกัด แล้วพูดอู้อี้ต่อหน้าจ้านเป่ยเซียวว่า “หิว”

ระหว่างที่กล่าวหลิวหยิ่งก็พานางออกไปทางประตูหลัง เมื่อออกจากประตูมาแล้ว หลิวหยิ่งก็บอกทางนาง จากนั้นจึงกลับเข้าจวนไป

เฟิ่งชิงหัวเดินสบายๆ ไปยังปากประตูศาลาว่าการพระนคร ตอนที่เตรียมกำลังจะก้าวเข้าไปก็โดนคนเฝ้าประตูขวางเอาไว้ “หยุดเดี๋ยวนี้ ที่นี่ที่ใด เจ้ามีสิทธิ์อะไรบุกเข้ามา แถมยังใส่หน้ากากลับๆ ล่อๆ เช่นนี้อีก”

เฟิ่งชิงหัวกวาดสายตามองเข้าไปด้านใน จึงเห็นว่ามีคนเดินไปมาขวักไขว่ ดูแล้วยุ่งวุ่นวายมาก ส่วนคนเฝ้าประตูด้านหน้าก็ยืนอยู่อย่างเป็นระเบียบ ดีกว่าจวนของกรมคลังที่มีแต่ความยุ่งเหยิงมากหลายเท่า

เฟิงชิงหัวหยิบหนังสือมอบหมายปฏิบัติงานออกมาจากอก แล้วกล่าวอย่างนอบน้อม “ท่านพลตระเวน  ข้าน้อยคือขุนนางชันสูตรศพที่มาใหม่ มีชื่อว่าเฟิ่งเซียวขอรับ”

พลตระเวน ผู้นั้นคล้ายรู้จักนามนี้ เมื่อเห็นว่าเป็นหนังสือมอบหมายปฏิบัติงานจริง ก็กล่าวกับเฟิ่งชิงหัวว่า “ตามข้ามา”

เพิ่งจะเข้ามาด้านในจวนก็ได้ยินเสียงไม้เคาะดังออกมาจากในศาล เฟิ่งชิงหัวกำลังมีสมาธิคิดเรื่องอื่นๆ อยู่ เมื่อได้ยินเสียงเคาะนั้นก็ตกใจสะดุ้ง จากนั้นจึงเห็นว่าพลตระเวน คนนั้นยืนนิ่งอยู่ด้านนอกไม่เข้าไปด้านใน นางจึงกระซิบเบาๆ ว่า “พี่ชาย ยังไม่ถึงเวลาก็จะเริ่มสืบคดีแล้วหรือ?”

พลตระเวน ผู้นั้นมองนางเป็นพวกเดียวกับเขาไปแล้วจึงกระซิบกลับว่า “น้องเฟิ่งอาจจะไม่รู้ ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เกิดคดีประหลาดหลายคดี คนที่ได้รับความเสียหายล้วนเป็นคนที่จมนน้ำตาย ตรวจทั่วทั้งร่างกายแล้วก็ไม่พบร่องรอยบาดแผลแต่อย่างใด เมื่อญาติของผู้เสียหายพบก็รีบมารายงานกับทางราชการ และหลังจากนั้นภายในสามวันก็มีคนตายอีกสิบกว่าคน ท่านเจ้ากรมร้อนใจมาก หลายวันมานี้จึงเก็บตัวอยู่ในแต่ในศาล”

เฟิ่งชิงหัวตระหนักได้ในทันที ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงไม้เคาะในศาลดังขึ้นอีก จากนั้นจึงมีน้ำเสียงเปี่ยมอำนาจของชายคนหนึ่งดังขึ้น “ใครเอะอะอยู่ด้านนอก!”

พลตระเวน ผู้นั้นรีบพาเฟิ่งชิงหัวก้าวเข้าไป “ใต้เท้าชันสูตรคนใหม่มาถึงแล้วขอรับ”