พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 130

หลังจากที่เฟิ่งชิงหัวเดินเล่นในสวนใหม่เป็นเวลาหนึ่งวันแล้ว ในตอนกลางคืน จ้านเป่ยเซียวก็ส่งคนไปเรียกนางเพื่อเริ่มคัดลอกกฎของตระกูล

เฟิ่งชิงหัวอดไม่ได้ที่จะกลอกตา คำนวณที่ยังขาดอยู่ในใจอย่างเงียบๆ และมือไพล่หลังค่อยๆ เดินไปที่ลานเรือนของจ้านเป่ยเซียว

ยังไม่เข้าประตู ได้ยินเสียงร้องไห้คร่ำครวญ ฟังจนหญิงสาวอย่างเฟิ่งชิงหัวก็ทนฟังไม่ได้

บวกกับความจริงที่ว่าเสียงนั้นยังค่อนข้างคุ้นเคย เฟิ่งชิงหัวอดไม่ได้ที่จะมองดีๆ

เห็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่งคุกเข่าข้างรถเข็นของจ้านเป่ยเซียวและดึงชายเสื้อผ้าของเขา เสื้อผ้าบนตัวนางขาดหลุดลุ่ยและไม่เรียบร้อย แต่มองได้ลางๆว่าเป็นชุดจากราชวัง

จนกระทั่งเฟิ่งชิงหัวยืนอยู่ข้างๆและได้ยินสิ่งที่นางพูด นางจึงจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร คือองค์หญิงเหออานนั่นเองที่ถูกจ้านเป่ยเซียวกักขังอยู่จวนอ๋องเมื่อไม่กี่วันก่อน เพื่อ “ฟื้นฟูกฎตะกูล”

คาดไม่ถึงว่าตอนนี้นางยังอยู่ในจวนอ๋อง ดูจากรูปโฉมของนาง ช่วงนี้น่าจะแย่ทีเดียว

“เสด็จพี่ เหออานรู้แล้วว่าข้าผิดไปแล้ว ท่านยกโทษให้ข้าเถอะ ข้าสาบานว่าข้าจะไม่สร้างปัญหาในจวนของท่านอีก โปรดปล่อยข้ากลับราชวังเถอะ ข้าคิดถึงเสร็จพ่อ เมื่อคืนข้าฝันถึงเสร็จพ่อเรียกข้าไปเล่านิทานให้เสร็จพ่อฟัง และเมื่อข้าตื่น ข้าได้ร้องไห้ทั้งวัน ดูข้าตอนนี้สิ ข้ารู้แล้วว่าข้าผิดไปแล้ว” องค์หญิงเหออานจับชายเสื้อจ้านเป่ยเซียว และพูดอย่างสถานะต่ำต้อยมาก

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ เหออานใช้ชีวิตแบบตายไปดีกว่ามีชีวิตอยู่

นางกำนัลและขันทีที่มาด้วยถูกคนในจวนอ๋องไล่ออกไปทั้งหมด เหตุผลก็คือจวนอ๋องไม่เลี้ยงดูคนเกียจคร้าน

มีเพียงเหออานเท่านั้นที่ถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังในจวนอ๋อง ตอนกลางวัน ได้ใช้ทุกวิธีทางในการคัดลอกกฎของตระกูลจากเศษชิ้นกระดาษที่ปะติดปะต่อ เมื่อหิว มีเพียงซาลาเปาเย็นสองลูกและผักดอง เดิมทีนางไม่อยากกินและโยนมันทิ้ง แต่ต่อมาเพิ่งรู้ว่าซาลาเปาสองลูกเป็นอาหารของทั้งวัน เวลาหิว นางอยากจะเลียชามผักดองด้วยซ้ำ

ตอนกลางคืน ได้แต่นอนในคอกม้า หลับไปโดยได้ลับโดยต้องดมกลิ่นนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะร้องไห้ หลายวันนี้ก็ซีดเซียวมากไม่น้อย

เดิมทีนางคิดว่าเสด็จพ่อและเสด็จแม่จะต้องมารับนางอย่างแน่นอน แต่ใครจะรู้ว่ากลับไม่มีใครกล้ามาจวนอ๋องเพื่อรับนาง นางรู้ว่าเป็นอย่างนี้ต่อไปไม่ได้ และถ้านางไม่ช่วยตนเอง นางอาจจะต้องอยู่อย่างนี้เป็นปีหรือมากกว่านั้น นางจะยอมได้อย่างไร

หลังจากที่ได้ยินว่าท่านอ๋องเจ็ดกลับมาแล้ว เหออานก็รีบไปขอความอภัยจากเขาทันที