พลิกชะตาหมอยา เฟิ่งชิงหัว นิยาย บท 239

ถึงตอนนี้เจียงหยูหวันถึงเดาได้อย่างเลือนรางว่าองค์หญิงซีหลันผู้นี้จะเอาเรื่องนี้มาพูด เพราะตอนนั้นองค์หญิงซีหลันเดินทางมาใกล้แสนไกล สิ่งแรกที่กล่าวขึ้นมาก็คือต้องการสมรสผูกสัมพันธ์กับจ้านเป่ยเซียว ดังนั้นก่อนหน้านี้จะต้องสืบเสาะเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับจ้านเป่ยเซียวมาเป็นแน่ ก็ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร

เจียงหยูหวันหัวเราะเบา ๆ พลางกล่าว: “เกรงว่าพระองค์คงจะเข้าใจผิดต่อคำว่าเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กเป็นแน่ ท่านอ๋องเจ็ดอยู่ในวังเมื่อทรงเยาว์วัย จากนั้นก็เป็นสนามรบ เมื่อได้รับบาดเจ็บก็อยู่ที่จวนอ๋องเฉิน ส่วนข้า อยู่ที่จวนมาโดยตลอด คำว่าเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก หม่อมฉันมิกล้ายอมรับเลยจริง ๆ อีกอย่างการหมั้นหมายที่ว่า เมื่อตอนที่พวกเรายังเยาว์วัยได้กล่าวอยู่ครั้งหนึ่งแต่นั่นก็เป็นเพียงคำพูดล้อเล่นเท่านั้น หากเห็นเป็นความจริง ข้าจะมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ตอนนี้ท่องอ๋องเจ็ดมีพระชายาแล้ว ข่าวลือเช่นนี้ มันขาดความน่าเชื่อถือไปตั้งนานแล้วมิใช่หรือ?

ฮองเฮาเหนียงเหนียงพยักหน้า เรื่องนี้นางเองก็เคยได้ยินมาก่อน ฮ่องเต้เองก็เคยได้กล่าวล้อเล่น แต่นั่นก็เป็นเพียงแค่ความต้องการส่วนตัวของเขาเท่านั้นเอง

ฮ่องเต้โปรดปรานเจ้าเจ็ดมาแต่ไหนแต่ไร มีของดีอะไร ล้วนอยากจะมอบให้ไม่ว่าอีกฝ่ายจะต้องการหรือไม่ก็ตาม คิดจะพระราชทานคู่สมรสที่ดีให้เขาก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว เรื่องนี้นับเป็นเรื่องใหญ่อะไร

ฮองเฮากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา: “มันเป็นเพียงแค่ข่าวลือเท่านั้น องค์หญิงซีหลันกลับกล่าวหาว่าเป็นสิ่งแปดเปื้อนของผู้อื่น มันไม่ทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปหน่อยหรือ?”

เฟิ่งชิงหัวกล่าวด้วยรอยยิ้ม: “หากเพียงแค่ได้ยินมา ก็นับว่าข้าทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่แน่นอน แต่ถ้าหากมีคน เอาขนไก่ไปทำลูกศร (ใช้อำนาจของผู้อื่นเพื่อประโยชน์ของตนเอง) อาศัยว่ามีข่าวลือเช่นนี้อยู่ ไปพูดจาเหลวไหลอยู่ต่อหน้าพระชายาเจ็ด แถมยังเรียกร้องให้ผู้อื่นสละตำแหน่ง เช่นนี้คงไม่นับว่าทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่กระมัง?”

“องค์หญิงซีหลัน โปรดระวังคำพูดด้วย ข้าไม่รู้ว่าท่านและพระชายาเจ็ดเป็นอย่างไรกัน แต่นางน่าจะเข้าใจข้าผิดไป ดังนั้นถึงได้ให้ร้ายข้าเช่นนี้ หากท่านได้สมรู้ร่วมคิดกับนาง ข้าจะไม่อภัยท่านแน่”

“ข้าสมรู้ร่วมคิดกับพระชายาเจ็ด? ข้าว่าสมองของเจ้าน่าจะมีปัญหานะ ข้ากับพระชายาเจ็ดเป็นศัตรูหัวใจกัน ข้าแทบอยากจะให้นางสิ้นลมหายใจไปจากโลกนี้ ข้าจะได้สมรสใหม่กับท่านอ๋องเจ็ด ถึงแม้จะเป็นการสมรสใหม่หลังภรรยาตาย แต่สำหรับข้าแล้ว ต่อให้ต้องเป็นพระชายารองของท่านอ๋องเจ็ด ข้าก็ยินดีเช่นกัน” เฟิ่งชิงหัวกล่าวไป ก็หันไปกล่าวกับเจียงหยูหวันด้วยรอยยิ้ม: “ข้าใจกว้างกว่าเจ้ามากเลยล่ะ จะไม่ให้คนอื่นสละตำแหน่งแล้วเจ้าขึ้นเป็นพระชายาแทน”

“องค์หญิงซีหลัน ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน ท่านทำเช่นนี้ ข้าคงไม่มีอะไรจะพูดกับเจ้าอีกแล้ว” ฮองเฮาเหนียงเหนียงกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“หลักฐาน มีสิ เหนียงเหนียงก็น่าจะรู้ พระธิดาของพระองค์องค์หญิงเหออานและคุณหนูเจียงเป็นเพื่อนสนิทกัน สิ่งที่นางกล่าว คงไม่ใช่เรื่องหลอกลวงกระมัง? มิสู้ พระองค์ลองเรียกนางมาถามดู ดูว่าตอนนั้น นางได้ลงมือสั่งสอนพระชายาเจ็ดเพื่อคุณหนูเจียงหรือไม่?” เฟิ่งชิงหัวกล่าวไป สายตาก็กวาดไปมองเจียงหยูหวัน และยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

“เรียกเหออาน?” ฮองเฮาเลิกคิ้ว

เดิมทีเจียงหยูหวันยังรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย กลัวว่าองค์หญิงซีหลันจะเรียกหนานกงเยว่ลั่วมา สตรีนางนั้นมิใช่คนที่จะจัดการได้ง่าย แต่ตอนนี้นางได้เสนอให้เรียกเหออานมาสอบถาม เหออานเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของนาง จะเปิดโปงได้อย่างไรกัน

เจียงหยูหวันแทบอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา แต่ก็พยายามอดกลั้นเอาไว้ ทอดถอนใจขึ้นมาอีกครั้ง: “องค์หญิงซีหลัน ข้าว่าคงไม่ต้องจำเป็นแล้วกระมัง ถ้าหากอีกสักครู่เหออานมาแล้ว ได้พูดอะไรที่แตกต่างไปจากท่าน ถึงตอนนั้นท่านก็คงจะกล่าวหาว่าเหออานโกหก ฮองเฮาเหนียงเหนียงอีกเป็นแน่ เหออานเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของข้า ข้าจะทำให้นางถูกเข้าใจผิดได้อย่างไร?

คำพูดที่นางพูด ดูจิตใจกว้างขวาง และผลักดันมิตรภาพของตนเองให้สูงส่งจนไม่อาจล่วงละเมิดได้

“มิเป็นไร ขอเพียงเป็นคำพูดที่ออกมาจากปากขององค์หญิงเหออาน ข้าล้วนยอมรับ ต่อให้นางพูดเองกับปากว่าได้เห็นข้าอยู่กับชายอื่นเองกับตา ข้าก็จะยอมรับ เพราะไม่ว่าอย่างไรเสีย ข้าและองค์หญิงเหออานก็มีวาสนาได้พบกันอยู่หลายครั้ง และเชื่อว่านางมิใช่คนที่จะชอบยุให้รำตำให้รั่ว”

ก็สนิทกันมิใช่หรือ ตอนนั้นซีหลันและองค์หญิงเหออานได้ร่วมมือกันคิดที่จะใส่ร้ายนางเชียวนะ